ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕.....❤သူ❤ --ကျွန်တော့်ရဲ့.....သူ

Part 3

"အ​ေယာင္​​ေတာင္​ေတာ္​​ေတာ္​က်သြားပီပဲ....
​ေဆးမထိုး​ေပး​ေတာ့ဘူး​ေနာ္​...."

အ​ေပါက္​ဝမွာ ျပဴတစ္​ျပဴတစ္​ လုပ္​​ေန​ေသာ
Rou Rou ဆီသို႔Chanyeol ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြေရာက္ေနခဲ့သည္...။

"Channie..."

နားနားကပ္ခါေခၚေနေသာ YiXing အသံကိုေတာင္မၾကားႏိုင္ေတာ့ ၾကားထဲကကြၽန္ေတာ္ကဝင္ပါရေလၿပီ...။

"Chan.."

ေအာ္​လိုက္​ေလမွတုန္​ကနဲျဖစ္​သြားကာ
လွည္​့ၾကည္​့​ေလသည္​....။

"​ဗ်ာ..."

"လက္​နာ​ေန​ေသးလား ​ေမး​ေနတာ​ေလ..."

"အင္​း... ဟင္​့အင္​း မနာ​ေတာ့ဘူး.....
ဒီမွာ​ေတြ႔လား... အာ့..."

အင္​းဟု​ေျပာပီးမွ အျပင္​ကိုလွမ္​းၾကည္​့ကာ မနာ​ေတာ့ဘူးဆိုပီး လက္​ကိုခါယမ္​းျပ​ေလ​ေတာ့ အား ခနဲ​ေအာ္​ျပန္​သည္​....။
Wu Chanyeol ရယ္​ မင္​းအ​ေၾကာင္​းငါ မသိဘူးမ်ားထင္​​ေနသလား....¿¿..။
လက္​မနာ​ေတာ့ဘူးဟု​ေျပာကာ Rou Rouနဲ႔
​ေဆာ့​ေတာ့မွာကို ႀကိဳျမင္ထားတာေၾကာင့္
မ်က္ႏွာကိုတင္းလိုက္မိသည္...။

"မရ​ေသးဘူး လႈပ္​လႈပ္​႐ွား႐ွားမလုပ္​နဲ႔အံုး​ေနာ္​...Channie...... စကားနားမ​ေထာင္​ရင္​
ဒါဏ္​ျဖစ္​သြားပီး မေပ်ာက္ပဲနဲ႔ၾကာ​ေနလိမ္​့မယ္​....."

"ဟုတ္ကဲ့.."

ခ်က္​ခ်င္​းဆူပုတ္​သြားခဲ့​ေသာ မ်က္​ႏွာဟာ အင္တင္တင္ေျပာလိုက္ရတာ သိသာေနသည္.။

Dr Xing ကို Papa မ်က္​ရိပ္​ျပလိုက္​​တာကိုျမင္လိုက္တယ္...။

Papa သပ္သပ္ညစ္တာ....။

"အား..."

ထိုင္ေနရာကေနအသံကုန္​စူးစူးဝါးဝါး
​ေအာ္​​ေလ​ေတာ့သည္.....။
Xing က​ေတာ့ ​ေခါင္​းတယမ္​းယမ္​းနဲ႔
က်ြန္ေတာ္႕ကို​ေခါင္​းညိတ္​ရံု ႏႈတ္​ဆတ္​ကာ
ျပန္​သြားေလၿပီ...။

"Chan..."

"...."

ဒူး​ေခါင္​း​ေပၚတင္​ထားသည္​့ လက္​သီးဆုပ္​​ေလး​ေတြက က်ပ္​ခဲလို႔.....။

"မနက္​က Chen Papaဆီကို ဖုန္​းဆက္​ပီးပီ...
​ေနာက္​ Fridayဆိုသြားမွာတဲ့ Papaနဲ႔မင္​းလိုက္​မယ္​လို႔ ​ေျပာထားတယ္...."