Chances

6

"Ganun ba babe? Gusto mo sunduin kita diyan? Text me the address when you're ready." Sagot nito.

"Sige, Drake. Later. Bye." Gusto kong madaliin ang tawag namin dahil nahihiya na ako sa kanya. Shit naman, Shaign. Ano ba tong pinasok mo.

"Bye baby. Love you." Pinatay ko na ang tawag ng hindi naka sagot kay Drake. Well, for everyone to know, hindi ako sanay natawagin siyang kuya kaya as you can see I often call him by his first name. So, yeah. 'Sing pula na ata ng kamatis ang mukha ko ngayon.

Dahan dahan kong ibinaba ang hawak kong phone sa lamesa at dahan dahan ko ring iniangat ang ang paningin. Silang lahat ay naka tulala parin sa akin hanggang ngayon. Tumikhim ako. Agad silang nag sibalikan sa tamang wisyo. Except for Hanbin na magkasalubong uli ang mga kilay at lapat na lapat ang mga labi. Nakatitig itong maiigi sa akin as if I'm obliged to tell him what the call has meant.

KASALUKUYAN kaming nanonood ng Deranged sa TV kasama ang buong grupo dito sa sala. Dito na kami dumiretso pagkatapos ng kainan. Naka upo ako sa malaking sofa kasama sina Junhoe, Jinhwan at Bobby. Napapagitnaan ako ni Jinhwan at Junhoe habang nasa dulo si Bobby. At first, inayawan ko ang Deranged ngunit dahil sa pagpapacute ni Chanwoo pumayag nalang ako. Ayoko ng pelikulang ito hindi dahil sa nakakatakot ito ngunit dahil mayroong ako naaalala dahil dito

"Minnie naman, itong Deranged nalang! Pabebe masyado 'yang The Werewolf Boy eh!" Nayayamot na tugon ni Hanbin sa akin. Nandito kami sa sinehan upang i-celebrate ang aming 2nd Monthsary.

"Edi bahala ka! Mag hiwalay nalang tayo tutal mas iniisip mo lang ang sarili mo. Di mo kasi ako maintindihan, Mickey. May phobia na ako diyan!" Sabi ko ko sabay talikod sa kanya. Bigla niya akong hinila gamit ang aking braso at sinabi ang mga karagang pinanghuhugutan ko hangang ngayon...

"Hihiwalayan mo na ako dahil lang diyan, Minnie? Grabe, ilang buwan kitang pinaghirapan, sa isang palabas lang hihiwalayan mo na ako? Minnie naman kasi... nag seselos ako. Na-iintimidate ako kay Song Jong Ki. Baka sa isang iglap ma-iinlove ka na sa kanya. Paano naman ako? Wa'g namang ganito oh? Please. Natatakot lang ako, oo. Gwapo siya, di hamak na mas may ika-bubuga siya kesa sa akin. Natatakit ako Minnie, baka isang tingin niya lang sa iyo, sasama ka na sa kanya at iiwan mo ako. Minnie-Shaign baby... di ko kakayanin" and then he went sentimental.

From then on, I swore to myself na seseryosohin ko na ang relasyong ito. Na hindi agad ako susuko. Na kailangang intindihin ko muna ang sitwasyon bago mag desisyon. At higit sa lahat ang hindi biru-biruin ang isang relasyon.

Napabalik ako sa katotohanan nang nag uunahang sumigaw ang mga tao sa paligid ko.

"SHIT! Patayin mo na ang TV! Ayoko na, ayoko na!" Sigaw ni Yunhyeong sabay hila sa damit ni Chanwoo bilang pantakip sa mga mata.

"Tss. Bakla." Junhoe whispered. I nudge him enough for him to know I'm warning him.

Then moments after, I saw Yunhyeong strangling Junhoe's neck. Lahat kami ay nag tawanan dahil sa kakulitan nila. Then my phone started ringing.

Drake calling...

"Drakeitetextkonasa'yosandaliangaddressuuwinaakowagkaatat!" Tuloy tuloy kong sabi kay Drake after I accepted the call dahil once he opens his mouth, patuloy na ito sapag talak. Yeah yeah. Ganyan siya ka overprotective sa akin that it annoys the hell out of me.

I texted him the address after I got some information kay Junhoe.

"Guys, uuwi na ako." Pagpapaalam ko sa kanila once I got a reply from Drake that he's at the downstairs already.

"Hatid na kita" sabi ng pinaka pamilyar na boses sa likod ko.

"Ah Hanbin, wag na. Kaya ko na 'to" I thanked myself dahil hindi ako na utal sa pagsagot. Shit, what is happening to me. Bakit ako kinakabahan everytime he's near?

"Oh come on, Shaign. What friends are for, right?" Sagot nito. I felt a thug in my heart. What the hell does that mean? Ano naman ngayon kung kaibigan nalang kami? I accepted his offer then might as well go on with it.

"Yeah. Friends. " tumalikod na ako pagkatapos no'n. I knew he is following me from behind. And that is so awkward. Walang nag salita sa amin.

Katahimikan

Why does everytime I have an alone time with him, the atmoshere gets eery? But when I'm with another guys, I get hyper?

"'Yong lalake...." I turned to him. "'Yong kanina, sino siya Shaign? Siya rin ba yung lalakeng kasama mo noon sa restaurant?" Oh great! He remembered Drake.

"A-ah! Oo. Si Drake Lim 'yon" I said then I bowed down.

"Boyfriend mo ba siya?" I was shocked as I had finally absorbed the words he said.

"B-boyfriend??" I intently look at him in the eyes. Shit naman! Anong isasagot ko dito? Oo? Hindi? Maybe?

"Malamang-"

Beeeep

Napapitlag ako dahil sa busina ng isang sasakayan.

Drake's Mustang. Oh great. Thanks for saving me. You're a brother indeed. Sinundan ko ng tingin ang lalaking bumababa galing dito. Nang nakalapit na sa amin, I hugged him. I don't know why. But I need comfort from him. Maybe because I'm disappionted of the term "friends"? He hugged me back

"Babe," panimula niya. "isn't it too rude if you won't introduce me to this young lad?" He said while sternly looking into Hanbin's eyes. Nagpatagisan sila ng tingin ni Hanbin. Si Hanbin naman, tila umitim ang aurang pumapalibot sa kanya.

"Drake this is Hanbin, my friend. Hanbin this is Drake, my-" he cut me off

"His boyfriend"