THE BODYGUARD ✔

BÖLÜM #1#

Medya>> ByunHyun 😏

*************

''Hayır baba, istemiyorum.'' Demiştin sert bir sesle. Baban sana yeni bir yakın koruma bulmuştu ve sen bu duruma ciddi anlamda sinir oluyordun.

''Bak tatlım, başına bir şey gelsin istemiyorum. Üstelik sen de artık şu huyundan vaz geçsen de bende yeni birilerini bulmak zorunda kalmasam.'' Dedi baban. Uzun bir adamdı. En azında sana göre öyleydi. Kısa sayılmazdın çıtı pıtı bir şey de değildin ama senin babandı ve her zaman aşık olduğun ilk erkek olarak kalacaktı. Senin gözünde en değerli varlığındı. Ancak her zaman baba-kız arasında ufak anlaşmazlıklar çıkabilirdi.

''Bulma o zaman. Ben kendimi koruyabilirim.'' Dedin burun kıvırarak.

''Tabi korursun. Benim gök gürültüsünden korkan minik kedim.'' Baban seninle gülerek alay ettiğinde kaşlarını çatmıştın. Kocaman kız olmuştun ama hala o sesten korkuyordun. Elinde değildi.

''Hemen de yüzüme vur.''

''Özür dilerim benim biricik kızım.'' Baban tüm şefkati ile sana bakıp, yanına gelmişti ve sana sarılmıştı. Sende hemen ona sarılmıştın. ''İşlerim yüzünden başımın ara sıra belaya girdiğini biliyorsun. Sana bir şey olsun istemediğim için bunu yapıyorum. Biliyorum yanında sürekli birisinin olmasından hoşlanmıyorsun, ama elimde olsa inan senin dediğini yapardım.''

Baban haklıydı. Ünlü bir iş adamı olmak çok kolay değildi. Taşeron şirketler ya da bazı kötü adamlar babanı sürekli tehdit ediyorlardı ya da bu tehdit unsurlarını hayata geçirmek için fırsat kolluyorlardı. Sen bir nevi açık hedeftin. Üstelik babanın zayıf noktasıydın.

İç çektin ve babanın çenesinin altından ona baktın. ''Peki dediğin gibi olsun. Ama bak kaçarsa karışmam.''

''Kaçırmak için elimden geleni yapacağım olmasın o''

''Azıcık olabilir.'' Gözlerini kırpıştırıp kıkırdamıştın.

''Bu kadar tatlı bir şeyin benim genlerimden geliyor olması mucize gibi. Üstelik karşı koymamı da engelliyor.'' Baban sitemkar bir şekilde söylediğinde gülümsemen genişlemişti. Baban da yakışıklı bir adamdı. Ama sen daha çok annene benziyordun. Kocaman gözlerin ve sevimli bir yüzün vardı.

''Baba!'' Dedin naz yaparken... ''Anneme benzediğim içindir.''

Babanın gözlerini hafif bir matem ve özlem sardığında için titremişti.

''Yani şey ben... baba öyle demek-''

''Sorun değil benim elmalı turtam.'' Baban gülümsedi ve alnını öptü. ''Seni de kaybedemem. O yüzden koruman ile iyi geçin tamam mı?''

Burnunu kırıştırdın. ''Peki madem.''

''Hadi bakalım, bir iki saat sonra gelir. Sen de tanışmış olursun. Tamam mı?''

''Tamam olur. O zaman ben odamdayım.'' Dedin. ''Gelince beni çağırttırırsın.''

''Tamam.'' Dedi baban ve onun kollarının arasından çıkıp, çalışma odasından çıktın. Yeni gelecek olan koruma ile birlikte bu ay ki 5. Koruman olacaktı. Diğerleri hep fazla şımarıksın diye kaçmıştı ya da istifa vermişlerdi. Ne olmuştu yani azıcık mızmızlanıp, sağda solda sürtüyorsan... Gençliğinin baharında bunları yapmayacaksan ne anlamı vardı.

Odana gittin. Kendini mavilerin hakim olduğu yatağa attın ve gözlerini kapattın. Yarın okula gitmek zorundaydın ve canın hiç istemiyordu.

Esnedin. Sıkıntıdan uykun gelmişti. Yeni korumanın gelmesine daha çok vardı ve sen biraz kestirmek istiyordun. Gözleri kapatıp kendini uykuya bıraktın.