Wodogrzmoty Małe || Nowa Przygoda

Rozdział 1. Wakacje czas zacząć

Nareszcie wakacje! Dipper i Mabel ze zniecierpliwieniem wyczekiwali końca szkoły. Nadszedł czas by spakować wszystkie manatki: swetry, dzienniki, długopisy, plakaty, świnie i inne "potrzebne" rzeczy. Rodzice odprowadzili bliźniaki na przystanek. O 9.34 przyjechał autobus z wielkim napisem "Wodogrzmoty Małe". Drzwi z piskiem się otworzyły. Dzieciaki ostatni raz przytulił rodziców i wsiedli do autobusu. Zajęli miejsca (Jak zwykle) na samym końcu pojazdu. Pomachali jeszcze rodzicom, po czym ruszyli.
- No normalnie już się nie mogę doczekać! - powiedziała Mabel, kiedy minęli znak z napisem "Piedmont żegna". - Tak się za wszystkimi stęskniłam... I ciekawe jak Soos radzi sobie w Tajemniczej Chacie.
- Podobno zatrudnił Melody - powiedział Dipper.
- Super, będziemy mogli ją lepiej poznać. A Stan i Ford? Tak dawno ich nie widziałam. Tak samo jak Wendy - wtedy Dipper zdjął z głowy czapkę, którą rok temu otrzymał od Wendy, spojrzał na nią i lekko się uśmiechnął. Natomiast Mabel mówiła dalej. - Ciekawe jak McGucket się urządził w swojej nowej posiadłości. A Gideon? Co on teraz robi? Myślisz, że krasnale jeszcze mnie pamiętają? - Zapytała i spojrzała przerażona na brata.
- Co Ty! - zapewnił ją Dipper. - Na pewno już dawno zapomniały.
Mabel odetchnęła z ulgą. Wyjęła z plecaka druty i włóczkę po czym zaczęła robić kolejny sweter. Natomiast Dipper pisał coś w książce. W niebieskiej książce ze złotą choinką, na której widziała czarna cyfra 1.
Do Oregonu długa droga. Po piętnastu minutach jazdy bliźniaki zasnęły. Obudził ich kierowca krzyczący: Wodogrzmoty Małe! Proszę wysiadać! Wodogrzmoty Małe! Mabel podniosła głowę z ramienia brata, chwyciła swoją walizkę, świnię i zerwała się z siedzenia w kierunku wyjścia. Dipper założył plecak, poprawił czapkę i pobiegł za siostrą.
Autobus odjechał. Zostawił bliźniaki same pod znakiem: "Wodogrzmoty Małe- nie ma tu nic do zobaczenia, ludziska".