Excited na akong bumaba ng bangkang sinasakyan ko mula Batangas hanggang dito sa Mindoro. Ito ang probinsya ng aking Nana Sabel kaya dito ko napag disisyonang magbakasyon buong summer. I'm very much excited lalo na nung makita ko ang magagandang tanawin habang papalapit kami sa dalampasigan.
"Nana! Ang ganda naman dito! The air is fresh and the water so clear! This place it's a paradise!" Namamanghang sabi ko.
"Naku anak, bungad pa lang itong nakikita mo lalo na kung mabibisita mo ang mga kilalang resort dito ay naku, ewan ko na lang kung ano pang masasabi mo sa mga iyon."
Namilog ang mga mata ko sa sinabi ni Nana. "Talaga Nana? Madami pang magaganda lugar dito? I wonder if I could visit them all this summer! I could take pictures or videos. Ah may be I ca..." hindi pa ako tapos magsalita ay pinutol na agad ni Nana ang sasabihin ko. Ahmp!
"Hep! Faith baka nakakalimutan mo ang usapan niyo ng Daddy mo? Mag s-stay ka dito pero kailangan walang makaalam sa tunay mong pagkatao. Mahirap na lalo't ayaw mong mag sama ng bodyguard! Kaya nak pakiusap ko sayo wag kang malikot dito o di kaya wag kang umalis mag isa! Ako ang malalagot kay Don Roberto."
They keep exaggerating on things like I'm gonna die/lost/kidnap/raped/killed. Why? I know how to defend myself. I studied martial arts and I'm not easily to grab or drag somewhere. I am confident being on my own and I'm sick of my guard's ALWAYS following me when I'm going out like I'm a 3 years old girl!
Bumaba kami sa bangka at sinundan ko si Nana sa paglalakad niya sa buhanginan.
"Na, I'm 23 years old. I want to explore on my own naman. Kaya nga I insists to Dad na hayaan akong magbakasyon dito na walang kasunod na bodyguard. I want to grow. Almost all my life I was alone, homeschooled no friends. I just want to have a normal life Nana kahit ngayong summer lang. I want to be free."
Lumambot ang expression sa mukha ni Nana. She knew how lonely I am in the city. My father never let me go out without a bodyguard, he doesn't want me to enroll to a university too pwede naman daw na sa bahay ako mag aral. He is too protective but I can understand why.
Nagpatuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa isang bamboo house. Well half of it is made from bamboo and the other half is made from cement.
Nana went inside the house, sumunod lamang ako sa kanya. The inside of the house was okay. Walang kisame pero presko pa rin sa loob dahil pumapasok ang fresh air galing sa dagat.
"Faith pasensya ka na sa bahay ko, napaka liit nito sa kinalakihan mo."
"Nana ang ganda nga ng bahay mo. Ang cute tapos mahangin pa. Besides your house uhmm, tama lang ito para sa ating dalawa, 'di ba Nana?" It is a very small house. Mas malaki pa yata ang kwarto ko kung isasama ang bathroom ko but this is the place where I'm gonna stay so I shouldn't be rude to Nana.
"Nambola pa, Faith kilala kita. Hindi ka sanay sa ganitong masisikip na lugar. Yung mga gamit mo ibaba mo na jan at ako na mag aayos. Tapos nak, ito ang kwarto mo dito. Pagpasensyahan mo na at hindi masyadong malambot ang kutson."
The wall are made from cement pero ang window ay gawa lang sa kawayan. Wala ding pintuan ang room na binigay ni Nana sa akin. She just hung a blue curtain to cover the entrance of the room.
I sat to the wooden bed made from bamboo. My Nana is right, hindi nga malambot. I am worried if I could sleep here until summer ends. Oh I should not complaint to her I'm the one who wants to stay here!
"Ok lang Nana. I brought a comforter naman. Pwede ko namang ilatag iyon dito at may dala din naman tayong magic pillows. Kung dito ako, san ang kwarto mo Nana?"
