The Ultimate Battle

42 - The God

Zack's POV

Nandun parin si Christina sa kwarto, samantalang ako, nandito sa sala, kausap si Tatay. Ang daya talaga nung babaeng yun. Iniwan ako dito. Kyah, nakaka hiya! >.<

"So? Kamusta po kayo?" Sabi ko para naman mabasag ang katahimikan dito.

"Okay lang, ikaw?" Tanong nito sa akin.

"Okay lang din po." Sabi ko sa kanya at ngumiti ako sa kanya.

"I see you have a wife eh? Hahaha!" Shete, sabi ko na nga ba eh.

"Sorry po.. Nakakahiya talaga.' Sabi ko sa kanya at tinakpan ko ang muka ko gamit ang aking kamay.

"Don't worry. Wala akong nakita." Sabi nito sa akin.

"So? Tatay. Bakit ang tagal niyo pong nawala?" Tanong ko sa kanya.

"I know magugulat ka sa sasabihin ko." Natakot ako bigla ng mag seryoso siya ng boses.

"A--- ano po iyun?" Tanong ko sa kanya.

"I'm one of the Gods." My eyes widend. 

"What..." Pabulong kong sabi sa kanya.

"You heard it right." 

"Pero bakit si Lian ang tumalo kay Cyrus eh pwede namang ikaw?" Tanong ko sa kanya.

"My job here is to only guide The Lost Hero Zack. The Lost Hero's job is to fight the villan. It's too different." Sabi niya sa akin.

"Pero bakit ang tagal mong nawala? Where did you go then? Kinakampihan mo ba si Cyrus?" Sunod na sunod kong tanong sa kanya.

"Woah, wait. Ako ang sumapi kay Lian noon dati kaya ang tagal kong nawala." Nagulat ako sa sinabi niya sa akin.

"Pero bakit?" I asked him.

"Lian's heart was too weak. Yung sinabi sa kanya ni Yuno, naramdaman kong dun siya nanghina. Kaya naman natakot ako dahil ayaw kong mamatay siya. So I decided to put my self into her. But the one that you saw in the air. That was'nt me. It's Lian. Puno siya ng galit kaya ang pag patay niya kay Cyrus ay brutal. Kaya naman bumalik si Cyrus sa buhay dahil alam niyang ang susunod na The Lost Hero ay katulad din ni Lian. You can't kill Cyrus at all. He will get back and back and so on." Nagugulat parin ako sa pinag sasabi niya. Ano bayan? 

"So... bakit kayo napadpad dito?" Tanong ko sa kanya.

"Right after they died, lagi na akong pumunpunta dito. Nag lilinis, nag liligpit, at kahit ano para maalagaan lang ang bahay dahil mahigit isang daang taon narin ito." Sabi nito sa akin.

"Ay, opo ng pala.. " Sabi ko sa kanya.

"Do you have any children?" Tanong nito sa akin.

"Yeah, only one." Sabi ko sa kanya

"It's The Lost Hero right?" Tanong nito.

"Opo." Sabi ko sa kanya.

"Bakit hindi kayo mag kasama?" Tanong nito sa akin.

"Hinanap ko muna kasi si Christina eh. Tapos babalikan ko siya." Sabi ko sa kanya.

"If you found him again, don't let him go. Yun lang ang masasabi ko iho. Pwede kayong dito tumira sa bahay dahil hindi naman ako lagi dito." Sabi ni Tatay.

"Sige po. Maraming Salamat." Sabi ko sakanya.

"Sige iho, una na muna ako. Tuloy niyo na yung ginagawa niyo." Sabi nito at umalis na. 

Kyah, nakaka hiya! -.-*

Nag lakad na ako papuntang kwarto. 

Naka higa si Christina tapos nag papanggap na tulog. 

Binato ko siya ng unan.

"Aray!" Pasigaw nitong sabi.

"Ang soft kaya nun. OA masyado." Sabi ko sa kanya.

"Kung ikaw kaya matamaan ng zipper ha?!" Sabi nito.

"ohhh.. Zipper pala. Sorry." Sabi ko sa kanya at umupo ako sa tabi niya.

"Anong pinag usapan niyo?" Tanong nito sa akin.

"Wala yun." Sabi ko sa kanya.

"Pinag usapan niyo ba si Christian?" Tanong nito sa akin.

"Medyo pero hindi naman." Sabi ko sa kanya.

"Ahhh.. kelan tayo aalis dito??" Tanong nito sa akin.

"Today, mamayang hapon. Babalik din tayo dito kasama si Chiro." Sabi ko sa kanya.

"Bakit ba kasi Chiro?" Tanong nito sa akin.

"yun na nga yung pangalan niya ngayon." Sabi ko sa kanya.

"Naku, basta." Sabi nito sa akin.

"Gusto mo ituloy?" Tanong ko sa kanya.

Humarap namna ito sa akin at ngumiti.

*BATOK*

"Aray!" Binatukan ba naman ako nang pag ka lakas lakas!?

"That's what you get you demon." Sabi nito at tumawa ng malakas.

"Grabe ka naman! Mag ayos ka na nga. Pupunta na tayo dun. Naku, sobrang layo pa naman nun." Sabi ko sa kanya.

"Let's just find it." Sabi nito sa akin.

I guess mag teteleport siya ng ilang beses. Pweh. 

Hayyy. 

To be continued...