Lana's List (Taglish)

Chapter 4

Nagugutom na 'ko. Sana kumain na kami.

Nagdiwang ang tiyan ko nang makitang papasok kami sa Charmuel's Cuisine. Wow. 'Di ba, pang-mayayaman lang 'tong restaurant na 'to? International ang franchise nila, sa pagkakaalam ko. At saka nagpupunta lang kami rito kapag may occasion. Like no'ng high school graduation ko, dito kami kumain kinagabihan no'n.

Wow. So, para kina Oliver, pang-dinner lang 'tong restaurant na 'to? Ano'ng tawag nila sa Jollibee at McDo?

Pumasok kami at nakita kong mala-fine dining ang peg dito. Nakalimutan ko na rin kasi. Pero wala namang dress code, so hindi full-on fine dining. Buti na lang. Wala kasi ako sa mood na magpaka-prim and proper ngayon.

May kumaway sa 'min sa may bandang bintana. Umirap ako nang makita kong si Zeo. Naka-green letterman jacket siya over a white shirt, with the sleeves rolled up by the elbows. Ang cool talaga n'yang tingnan kahit kailan.

Kahit ayaw ko, nagpunta kami papalapit sa kanya. Hindi ako tumitingin sa kanya. I refused to look at him unless it was necessary. Umupo na kami at um-order. Three course meal ang in-order ni Zeo kaya gano'n din kami ni Oliver.

I inwardly thanked my parents sa allowance ko. Pati na rin ang kakayahan kong mag-ipon nang malaki. Yakang-yaka ko ang mga price dito. Phew!

Pagkatapos naming um-order, naramdaman ko ang mga mata ni Zeo na nakatingin sa 'kin. 'Ba naman, nasa harapan ko siya. Hindi talaga maiiwasan 'yon. Pero hindi pa rin ako tumitingin sa kanya. Medyo nahihiya pa 'ko sa walk out ko kahapon na hindi naman niya sinundan.

"Ang tagal n'yo," Zeo commented. "Saan ba kayo galing? Sa bundok?" natatawa n'yang sinabi. "Or sa gubat, with that look?"

Nakooo. Pasalamat ka, ayaw kitang kausapin kundi mumurahin talaga kita. For your information, marami akong napalingon sa school sa simpleng porma kong plain black fitted top, skinny jeans, and black combat boots. I kept my long dark hair loose and curly. Kaunting silver accessories here and there, and voila! Head-turner na. Kaya 'wag mong masabi-sabi sa 'king mala-gubat ang porma ko.

"O, bakit hindi ka makatingin sa 'kin?" tanong ni Zeo sa 'kin nang tumingin ako sa labas, anywhere but his unfair good looks. "Don't tell me, na-in love ka sa 'kin, a? Ang easy mo naman."

Hindi ko na talaga mapigilan. Tumingin ako sa kanya, pulling on my well-known poker face. Makakatikim 'tong kumag na 'to sa 'kin kapag ipinagpatuloy niya yung insulto niya. Sarap upakan, e.

"Wala ka nang maisip na sabihin to get my attention kundi 'yan?" I said. "Ang desperate mo naman," I added in a patronizing tone.

I heard Oliver chuckling quietly at what I said. Napalingon si Zeo sa kanya at ibinalik ulit ang tingin sa 'kin. Zeo smirked.

"I got you to talk, didn't I?" mayabang n'yang sinabi.

Grr. Antipatiko. Mokong. Kumag. Lahat na!

Pero kahit na sobrang bad trip ko sa kanya, hindi ko maiwasang i-admire yung kaguwapuhan niya, yung jawline niya. Kaya mas lalo akong naiinis. Sa sarili ko, even more so. Bakit ba kasi ang haba ng eyelashes niya? Bakit ba kasi napapatitig ako sa lips niya? Bakit ba kasi ang guwapo-guwapo niya? Napaka-unfair talaga.

"And why do you want me to talk so bad?" I asked him with a raised eyebrow.

Dumating na yung appetizers kaya hindi siya nakasagot pa muna. Kinuha niya yung baso ng juice sa harapan niya at uminom. He took his time, too. No'ng tapos na siya, saka lang siya nagsalita.

"Because you amuse me," he said simply.

Grabe. Entertainment na pala 'ko sa kanya ngayon?

"Can we focus on more important matters?" Oliver asked.