>> Hoofdstuk 30 <<

8.2K 230 50
                                    

"Ik wil gewoon dat je gewend aan hem raakt schoonheid. Je kan niet steeds voor hem wegrennen" zegt hij dan. Ik zucht diep en sta op. "Doe iets leuks aan, we vertrekken in een halfuur" roept hij nog voordat hij de kamer uitloopt. Geweldig, dit word de leukste dag van mijn leven! Hoor de fucking sarcasme. Ik open de kastdeur en bekijk de keuzes. Rokje, jurkje of broek? Sweater, t-shirt of croptop? Ik bekijk wat setjes en kom uiteindelijk uit bij dit: Een zwart skaterrokje, met een korte bordeaux rode sweater en een zwarte panty eronder. Verder kies ik er bruine enkellaarsjes bij uit. Ik krul mijn bruine, lange haar en doe nog wat eye-liner en mascara op. Op mijn lippen doe ik een dun laagje bordeaux rode lippenstift die matcht met mijn rokje.

~

"Let's go Vera." zegt Jake terwijl hij de kamer weer in komt lopen. Ik doe nog snel oorbellen in en loop dan met hem mee. "Zijn ze aardig?" vraag ik zacht. "Zeker." antwoordt hij. "Ik ben bang".. Ik lieg niet. Ik ben echt bang as fuck. Maar ik zweer het je, zo was ik vroeger totaal niet. Vroeger dacht ik dat ik alles en iedereen aankom, en kijk mij nu eens.. Ik ben bang om naar een paar onbekenden te gaan. "Hoeft niet schoonheid." zegt hij. Ik rol met mijn ogen, tuurlijk, volgens hem komt altijd alles goed maar in de realiteit gaat alles fout. "Schoonheid, rol niet zo met je ogen. Je weet hoe erg je me daarmee irriteert." zegt hij terwijl we de woonkamer inlopen. "Wauw.. Vera" zegt Brad. "Je ziet er geweldig uit." zegt nu Alex. Iedereen knikt instemmend mee. Ik moet blozen en zie de jongens grijnzen. "Bedankt." mompel ik. "Wauwie prinses, wat zie je er mooi uit." zegt Dennis grijnzend terwijl hij de kamer binnenloopt. Opniew bloos ik verlegen. Naast me begint Jake boos te worden dus ik trek hem mee naar de keuken en zie dat de tafel gedekt is voor wel tien personen, wat dus betekent dat we met z'n allen gaan ontbijten. Awesome.. "Ik heb honger." zeur ik. "Eten!" schreeuwt Jake dan keihard. Meteen komen alle jongens de kamer binnen lopen.

Ik neem plaats naast Jake en begin weer mijn gewoonlijke broodje met Nutella te smeren. Mijn gedachten zijn ver weg van hier. Vaag hoor ik iedereen nog roepen en lachen. Terwijl ik rustig mijn broodje opeet, moet ik denken aan Aisha. Meteen breekt mijn hart in duizenden stukjes. Ik houd de brok in mijn keel tegen. Kennen jullie dat moment in een film, waar iemand opeens allemaal flashbacks en foto's voor zich ziet met diegene die hij/zij mist, of waar hij/zij van houdt? Dat heb ik nu. Elke herinnering van ons samen speelt zich af in mijn hoofd, en ik hoor haar stem lachend mijn naam roepen. Tranen zwellen op in mijn ogen. Waaneer ik een natte druppel op mijn wang voel kom ik uit mijn trans. Hopend dat niemand iets gezien heeft veeg ik mijn traan weg en eet ik langzaam verder. "Ik denk dat we moeten gaan." zegt Alex dan opeens. Iedereen staat op en wast zijn handen in de badkamer, waardoor er nu een soort van rij staat. Ik sta toevallig voor Ryan. Als ik me even naar hem omdraai, scant hij mijn lichaam van top tot teen om me vervolgens grijnzend aan te kijken. Pedofielen. Snel draai ik me weer terug om. Meteen hoor ik hem lachen. Dennis staat voor me en kijkt om als hij Ryan hoort lachen. Fijn, Dennis er ook nog is bij. "Beetje bescherming nodig prinses?" grijnst hij. "Nee bedankt, ik bescherm mezelf wel." antwoord ik.

Als ik uiteindelijk aan de beurt ben was ik snel mijn handen. Ik vang een glimp van mezelf op en ben verbaasd hoe leuk ik er uitzie vandaag, om eerlijk te zijn. Ik loop weer naar de woonkamer, opzoek naar Jake. Maar vreemd genoeg is hij er niet. "Hey beauty." hoor ik van achteren. Mijn lichaam verstijft en ik weet even niet wat ik moet doen. Zal ik gewoon wegrennen? Ja, ik doe het gewoon. Net als ik een sprintje wil nemen pakt hij mijn middel vast en drukt hij me tegen zich aan. "L-laat me los." zeg ik trillend. "En waarom zou ik dat doen?" grijnst hij. Ik probeer me meerdere malen los te maken uit zijn greep, maar zonder succes. "Laat. Me. Los." sis ik nu. Ik blijf een tijdje staan en ruk me dan los op het moment dat hij zijn greep verslapt. Ik ren de gang op, en het maakt me op dit moment echt geen ene flikker uit naar wie ik ga.

Ik rem af als ik Adam naar zijn kamer zie lopen. Ik ren naar hem toe. "Waar is Jake?" vraag ik hijgend. Je kan de paniek echter uit mijn ogen lezen. "Die ging nog snel even naar de supermarkt voor we weggaan." antwoordt hij. "Waar moet ik heen?" vraag ik snel. "Je mag hier blijven." zegt hij geamuseerd.

Ik knik snel en loop naar binnen. Ik ga op een stoel zitten en merk dan pas dat Brad er ook is. "Hoi Vera." zegt hij. "Hoi." lach ik terug. "Wil je meespelen?" vraagt hij wijzend op de playstation. Ik knik en krijg een consol aangegooid. "Zal ik helpen? Je kent dit nog niet?" vraagt Adam. Ik knik opnieuw en hij komt achter me zitten. Meteen spant mijn lichaam weer aan. "Hé ontspan kleintje" hoor ik hem zeggen. Ik neem een diepe zucht en probeer te ontspannen. Midden in het spel word er op de deur geklopt. Micheal komt de kamer binnen en meteen probeer ik op te staan, maar Adam duwt me weer naar beneden. "Laat me los.." mompel ik terwijl ik los probeer te komen. "Zo bang en breekbaar." grijnst Micheal. "Dat helpt niet echt Micheal." zegt Adam geïrriteerd. Hij haalt 'onschuldig' zijn handen in de lucht. "Vera relax is." zegt Adam. "Kan ik niet als híj hier is." mompel ik terug. Ik hoor hem even grinniken. Na een paar minuten geef ik het op en blijf ik gewoon zitten op mijn plek. "Goedzo." zegt Adam. "Brad rot is op ik wil tegen haar spelen." zegt Adam tegen Brad. Hij kijkt hem zogenaamd boos aan en staat dan op. "Bitch." zegt hij nog. "Alleen maar liefde hier Brad, geen scheldwoorden." proest Adam. Ik grinnik even. "Oké Veertje, hier gaan we." zegt Adam en op dat moment begint het spel.

Na ongeveer twintig minuten komt Jake de kamer inlopen, duidelijk opzoek naar mij. "Aha, hier ben je." grinnikt hij. Ik knik en sta op. "Ik ben trots schoonheid." zegt hij dan. Ik kijk hem vragend aan. "Je bent hier al een hele tijd met Micheal hier." gaat hij verder. Mijn mond vormt een 0. Hij grijnst en trekt me zachtjes mee. "Mich, we gaan." zegt hij nog tegen Micheal. "Ga jij Dennis even halen?" vraagt hij aan mij. Ik knik en huppel de gang door, niet wetend welke kamer van Dennis is. "Een-na-laatste van links" hoor ik Jake nog roepen. Ik klop voorzichtig op de deur. "Binnen" roept hij. Ik loop de kamer binnen en zie Alex, Ryan, David en Dennis zelf. Ik word ter plekke verlegen en moet blozen. "We gaan weg." zeg ik tegen Dennis. "Ik kom eraan." zegt hij. Ik knik en huppel weer de kamer uit. "Vera!" Als ik weer bij Jake aankom is hij aan het bellen, dus ik wacht maar gewoon..

Micheal komt naar ons toegelopen en pakt zijn jas. Ik ga meer naar Jake toe en negeer Micheal. Nog geen minuut later komt ook Dennis aangelopen. Jake is nog steeds aan het bellen, ik heb geen idee met wie. Ook hij pakt zijn jas. "Fuck.." zegt Dennis opeens. Nog voor ik kan vragen wat er aan de hand is loopt hij weg. Even later komt hij terug met de handboeien. God, ik heb hier zo genoeg van. Boos loop ik weg naar de andere kant van de hal. Ik haat die dingen zo erg.

"komaan prinses." zegt Dennis. Ik schud mijn hoofd. "Het is zo gedaan." probeert hij. Opnieuw schud ik mijn hoofd. Hij zucht en loopt naar mij toe. Ik loop nog verder weg van hem. Ik zie dat Jake zijn telefoon wegdoet en de situatie bekijkt. "Je weet dat je al twee strikes hebt Vera." zegt Jake. Oké, daar heeft hij een punt maar ik ga die handboeien niet omdoen. Jake loopt op me af en pakt de handboeien aan van Dennis. Ik stap nog meer naar achteren maar knal dan, super handig, tegen de muur aan.

H30 is here bitchess😏✌🏻️ Mijn school heeft net gebeld met het nieuws dat ik overben naar 2 VWO🎉Moet overmorgen mijn schoolboeken weer inleveren en daarna ben ik officieel klaar!😻 Gaan jullie allemaal op vakantie? En waar gaan jullie heen?🤗 Vertel het in de reacties! - S

Kidnapped & brokenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu