Kidnapped & broken

chapter 2

Herschreven op 14/05/16

Angst borrelt op in mijn buik. Ik voel dat ik bijna in paniek begint te raken, maar ik duw die gedachte weg. Starend naar mijn schoenen, bedenk ik een plan. Misschien kan ik naar de kleedkamer rennen, mijn telefoon uit mijn tas halen en dan de bezemkast in vluchten. Vervolgens doe ik dan de deur op slot en bel 112. Dan kan ik iedereen bevrijden van deze idioten, psychische maniakken. Iets in me vertelt me dat dit nooit goed kan gaan maar zoals gewoonlijk luister ik niet. "Ik wil dat iedereen me aankijkt!" hoor ik de man schreeuwen. Iedereen doet braaf wat hij zegt, maar ik met mijn domme kop ben zo gestoord om niet te gehoorzamen. Ik hoor stevige harde voetstappen mijn kant op komen. Ohgod, nu gaan we het krijgen hoor. "Ik zei kijk me aan!" schreeuwt de man naar me. Ik voel zijn speeksel op mijn wang. Het lijkt me een verstandig idee om dit keer wel te luisteren, dus dat doe ik dan ook. Langzaam til ik mijn hoofd op. Maar hij pakt mijn kin hardhandig vast en rukt hem omhoog. Ik kreun van pijn. Een paar mannen lachen luid maar de man beveelt ze te stoppen. Ik kijk in zijn lichtgroene ogen. Mijn blik staat vol woede. Ik ruk mijn gezicht los en spuug in zijn gezicht. Hij pakt mijn handen beet en duwt me tegen de muur aan. Aii, Ik voel me duizelig worden en gluip onder zijn arm door. Zo hard als ik kan ren ik naar de kleedkamer. Ik zoek mijn tas maar ik ben zo in paniek dat ik niet meer helder kan kijken, wat dus ook betekent dat ik mijn tas niet kan vinden. Ik vlucht de bezemkast in en doe de deur op slot. Plan failed. Zonder telefoon kan ik niks doen.

Ik hoor voetstappen de kleedkamer inkomen. Van angst ga ik nóg dieper de bezemkast in maar stoot dan mijn hoofd tegen een plank. Een kreun verlaat per ongeluk mijn mond. De man grinnikt. "Schatje ik weet dat je daar binnen zit." hoor ik hem zeggen. Ik houd mijn adem in terwijl ik mijn hartslag weer omlaag probeer te krijgen. "Maak het jezelf niet nog moeilijker en kom nu die kast uit." gaat hij verder. Tranen stromen ondertussen over mijn wangen. Ik blijf staan maar opeens word de deur ingetrapt. "En nu ga je met mij mee." zegt de onbekende man. Hij pakt mijn arm ruw vast en trekt (of eigenlijk sleept) me mee terug de gymzaal in. "Laat me los klootzak!" gil ik. Ik probeer uit zijn greep los te komen maar hij is velen malen sterker dan mij.

Ik schreeuw en stribbel tegen maar niks helpt. Hij trekt me naar de meidenkant en zet me daar neer voor de man met het geweer. "Bind haar handen vast." zegt 'de leider' kalm tegen één van de vele mannen. Zijn stem klinkt zo kalm dat ik er rillingen van krijg. Een man pakt me vast bij mijn arm en zet me neer bij het klimrek. Mijn handen worden eraan vastgebonden. Natuurlijk probeer ik te ontsnappen, maar ik kan niet op tegen deze mensen. Ik wil het net gaan opgeven als ik een harde gil aan de andere kant van de zaal hoor. Het is julia. Ze wordt vastgehouden door die klootzak van een leider. "Laat haar los idioot!" roep ik naar hem. Meteen voel ik mijn wang branden. De man die me had vast gebonden heeft me op mijn slaap geslagen. Ik heb het gevoel dat ik elk moment kan wegvallen. De man heft nog een keer zijn hand op maar dan hoor ik opeens een zware mannenstem zeggen: "laat haar los.". Ik open langzaam mijn ogen en zie een ontzettend knappe jongen. Ik schat hem rond de tweeëntwintig. Hij heeft donkerbruin warrig haar, en mooie lichtbruine ogen. Aan de andere kant van de zaal hoor ik gegil en geschreeuw maar ik ben nog te duizelig om te reageren.

De jongen komt op me aflopen, en hurkt voor me neer. "Hoe heet je schoonheid?" Ik antwoord niet, maar kijk naar beneden. "Jake we moeten nu gaan, wil je haar of niet?" vraagt een man opeens. Jake heet hij dus.. Wacht even, vroeg hij nou of Jake mij wilt? What the hell? Ik ben geen object hoor, stelletje idioten. "Ja" antwoordt Jake, nog steeds naar mij starend. "Nee!" schreeuw ik. "Oh jawel popje, jij bent vanaf vandaag van mij." grijnst hij. Nog voor ik kan reageren trekt een andere man mij omhoog. Jake staat op en loopt naar de leider. De man sleept me mee naar het midden van de zaal. "Iedereen tegen de wand aan! Niemand beweegt tot dat wij van het terrein af zijn, begrepen?". Iedereen knikt vluchtig. De leider loopt weer voorop de gymzaal uit, terwijl wij volgen. En daarna de rest van de mannen. Het zijn er denk een stuk of twintig? Ik begin ontzettend tegen te werken, en laat mezelf zowat over de grond heen slepen. Jake komt naast ons lopen. "Gedraag je schoonheid." grijnst hij. "Noem me niet zo!" sis ik naar hem. Ik ben zo ontzettend boos.

Ik begin alleen maar meer tegen te stribbelen terwijl we richting de uitgang gaan. "Geef haar maar." zegt Jake tegen de man die mij vastheeft. Hij geeft mij aan Jake, die mij over zijn schouder gooit en flink door loopt.

Holaa mensenn! Alweer hoofdstuk 2! Ik heb nu tussenuur :) het is maandag wat betekent dat ik over 2 dagen paasweekend heb. 5 dagen vrij dus! Ik ga proberen elke dag te uploaden, promise♥️ Xxx mee