𝓼𝓵𝓮𝓮𝓹

Κεφάλαιο 7

"Πρέπει να φύγω" του είπα, χωρίς όμως, να έχω μάθει το λόγο για τον οποίο, με κράτησε πίσω. Η αλήθεια είναι πως δεν καίγομαι ιδιαίτερα να μάθω.

Ίσως και να είναι ηλίθια.

"Απλά" κόμπιασε "σκεφτόμουν εάν ήθελες να ξαναβγούμε. Ήταν ωραία" ολοκλήρωσε

Χαμογέλασα ψεύτικα, αλλα καταβάθος χαμογέλασε η ψυχή μου. Ένιωθα ωραία, ύστερα από πολύ καιρό. Ήξερα όμως, πως αυτό δε θα διαρκούσε για πολύ. Η χαρά μου κι ο Ορέστης θα ήταν κάτι παροδικό. Με στεναχωρεί που αισθήματα , όπως η χαρά δεν διαρκούν για εμένα πάνω από δέκα λεπτά. Σε δέκα λεπτά θα έχω γυρίσει πίσω στη μίζερη ζωή μου, περιμένοντας κάποιο συμβάν να συμβεί για να μου αλλάξει τη διάθεση. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κενοί. Σκέψου πως, τώρα δεν είσαι ούτε χαρούμενος, ούτε λυπημένος, πιθανόν, άρα είσαι κενός.

"Έγινε κάτι;" Ρώτησε εκείνος

"Οχι" απάντησα ξερά κοιτώντας το πεζοδρόμιο

Ήξερα κι ήξερε όμως πως κάτι είχε συμβεί. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ακόμα κι ο τυχαίος περαστικός μπορούσε να καταλαβαίνει πως νιώθω. Πράγμα, καθόλου καλό για εμένα.

Όταν θέλω να κλάψω, φαίνεται.
Όταν θέλω να γελάσω, φαίνεται.
Όταν έχω νεύρα, φαίνεται.
Όταν νιωθω κενή, φαίνεται.

"Πάντως, εάν εχεις κάτι, ξερεις, μπορείς να μου μιλήσεις. Δε θα σε κρίνω για αυτό, θέλω απλά να σε βοηθήσω" είπε ήρεμος

"Όχι, αληθεια, δεν έχω τίποτα" είπα όσο πιο πειστικά μπορούσα

Όταν εχω κάτι, δεν πρόκειται ποτέ να το πω από μόνη μου. Απλά αποκλείεται. Έμαθα να μην εξωτερικεύω τα αισθήματα μου, για να μην πέφτω 'θυμα'. Όσες φορές ανοίχτηκα , κι ήταν πολλές αυτές, άλλες τόσες πληγώθηκα. Οπότε, όταν εχω κάτι, περιμένω από τους άλλους να το καταλάβουν, μυρίζοντας τα νύχια τους.