Bölüm 4

2.5K 212 71
                                    

Sinirle Jong In'in odasına dalıp masaya sertçe vurdum.

"Bana bak serseri! Şu lanet iş ortağını söylede gitsin!"

Jong In bana gülüp kafasını iki yana salladı ve kollarını birbirine bağladı.

"O kadar kolay mı?"

"Hah peki sen bilirsin." Diyerek bu sefer ben alayla güldüm.

"Sence senin hakkında bir şey bulamayacağımızı mı sandın?" Dedim.

Yüzünde bir ifade kırıntısı dahi yoktu. İfadesizce bakıyordu.

"tabiki de bulamadık!" Diyesim vardı ama diyemedim. Sadece sinirle dışarı çıktım.

*

Ayağımla taşı tekmeleyip uzağa attım, bulduğum bir boş banka oturup etrafıma baktım.

acaba istifamı etsem? Veya kovdursam mı? Ah! Polis olmak çok zor!

"Evet zor olabilir ama, sonuçta güzel yanlarınıda keşfettim." Duyduğum sesle kafamı bankın diğer ucuna çevirdim.

"Sehun? Nasıl anla-"

"Ah bunu söylemeye gerek yok, yüzünden anlaşılıyordu." Diyerek elini banka attı.

"Peki güzel olan yanları ne?"

"Oda bende kalsın." Diyerek güldü.

Gülüşü içimi eritirken, bende güldüm, yüzü şaşırmış bir hal alırken Mimikleri çok tatlıydı.

"Gülüşün... çok güzel." Dedi sehun.

Sonra ikimizin de gülüşü soldu, sanırım kendinden beklenmedik bir hareket yaptığı için şaşkın, ben ise utandığımdan.

"E-e şey ya- öhöm," diyerek öksürdü.

"Hm, peki o zaman sanırım gitsek iyi olur?" Dedim.

"Ah evet iyi olur ben seni evine bırakayım," diyerek ayaklandı sanırım red edemicem.

*

"Eve bıraktığın için teşekkürler," dedim.

Oda gülerek saçlarını kaşıdı, yaptığı hareket karşısında ondan ayrılmak istemedim. Kalbim neden bu kadar hızlı atıyor.

"E-eve gelsene." Dedim. Gözlerini bana dikip baktı.

"Yani, gelmek ister misin?" Dedim.

"Neden olmasın?" Diyerek eve geçti.

Kapıyı tam kapatacaktım ki bayan Lee'nin sesini duydum.

"Ah Eun Jee! Tatlım acil bir işim çıktı acaba ben gelene kadar, minik Bora'ma bakabilir misin?" Elindeki daha 1 yaşında olmayan bebeği gösterip bana baktı.

"A-ah şey, bakabilirim."

Evet bakabilirdim, ama çocuk hayatta kalırsa.

Bayan Lee elindeki bebek eşyalarıyla bebeği bana verip, gitti.

Kapıyı kapatıp eşyaları kapıya bıraktım, ve bebekle içeri geçtim, Sehun beni bebekle görünce gözündeki şaşırmışlığı gördüm.

"Ben bebeğin olduğunu bilmiyordum, parmağında yüzük yoktu, ah yakın davrandıysam Özür dilerim." Dedi kafasını eğip.

"Ahaha merak etme ne evli nede çocuğum var, komşumuzun çocuğu, o gelene kadar ben bakacağım." Derken Bora'ya baktım dudaklarını büzmüş bana bakıyordu.

"Hey bu kız mı? erkek mi?" Diye sordu.

Biraz duraksayıp düşündüm bende bilmiyorum ki?

"Sanırım kız." Dedi.

Monster💀 :: Oh Sehun Where stories live. Discover now