His Blood Red Eyes (NL)

Hoofdstuk 15 - Verdergaan

Eenmaal aangekomen op school kan ik maar aan één ding denken: Waarom ben ik hier?

Niet in zeker opzicht omdat school nu eenmaal saai en absoluut niet leerzaam is.

Het gaat om Aiden en wat er de afgelopen dagen echt gebeurd is. Het was allemaal zeker geen droom. Alles voelde zo echt. Hoe heb ik alles dan zo in detail onthouden?

Ik probeer met mijn vingers de plek aan te raken waar Aiden zogezegd zijn tanden in had gezet. Ik zou daar toch iets moeten voelen?

Terwijl ik in gedachten verzonken de les uit ga heb ik niet door dat ik tegen iemand aan loop.

Schriften vallen mijn uit mijn handen net als mijn telefoon.

'Oh sorry! Ik had je niet gezien!'

Ik kan niet goed zien tegen wie ik aangelopen ben en staar met een rood hoofd naar mijn spullen die verspreidt over de vloer liggen. Ik spring naar beneden om ze te pakken.

'Wacht maar. Ik help je' hoor ik een mannelijke stem zeggen.

Ik kijk op en staar in de ogen van een jongen. Een best wel leuke jongen.

Met zijn blauwe, lichte ogen kijkt hij me lachend aan.

'Ken ik jou ergens van?' vraag ik hem nieuwsgierig.

'Dat zou bijzonder zijn. Maar ik denk het niet. Ik ben namelijk nieuw hier' zegt hij lachend.

Oh ja, natuurlijk. Het grootste cliché in alle verhalen die zich op een school afspelen: een nieuwe, knappe gozer waar je tegen aanloopt en ook nog eens tegen je blijft praten met een prachtige lach op zijn gezicht.

'Ik ben Nate' zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt.

'Mila' zeg ik terwijl ik zijn hand schud.

Kom op Mila, ga het gesprek aan. Hij ziet er goed uit!

'Nieuw hier dus?' zeg ik lachend.

Meer flirten. Dat vindt hij vast leuk.

Met een subtiele beweging leun ik wat meer naar voren zodat Nate mijn vrouwelijke delen beter kan zien.

En waar was ik mee bezig?

'Ja, ik ben net verhuisd. Dit was de dichtstbijzijnde school' zegt Nate. 

Beste flirtmove ever.

'Dus, vind je het een beetje leuk hier?' vraag ik.

'Tot nu toe vind ik het zeker niet tegenvallen, Mila'

Vraag hem uit.

'Nate?'

'Ja?'

'Heb je misschien zin om een keer wat te gaan drinken? Kan ik je wat leuke plekjes in de buurt laten zien?'

Waar komt dit ineens vandaan? Deze zelfverzekerdheid heb ik in jaren niet gehad!

'Het me een eer zijn om met jou iets te gaan drinken' zegt Nate lachend.

Opeens gaat de bel af. Tijd om naar de les te gaan!

'Zie ik je na school?' hoor ik Nate vragen.

'half 4? Bij de ingang?'

'Ik zal er zijn' zegt hij.

Je zal de hele dag aan hem denken.

Met vlinders in mijn buik draai ik me om en loop weg.

'OMG Mila, wie was dat?' Sophie komt ineens naast me lopen richting het lokaal.

'Nathan. Ik denk dat ik zo een date met hem heb?' zeg ik.

'Dus jij en die nieuwe he?' zegt Sophie terwijl ik naast haar ga zitten.

'Dat meen je niet! Hij is zo knap!' hoor ik Emma achter me zeggen.

'Over wie hebben we het?' vraagt Elianne opeens.

'Die nieuwe hunk op school. Zijn naam is Nate en hij is zooo cute!' zegt Samantha die naast mij en Sophie gaat zitten.

Terwijl mijn vriendinnen gezellig doorpraten over hoe geweldig die nieuwe hunk is, kan ik mijn gedachten maar niet in controle krijgen. Waarom wil ik de aandacht van Nate? Ja, hij is knap maar ik ken hem helemaal niet? Waarom gedroeg ik me dan zo?

Misschien om zo het verleden te laten rusten?

Misschien dat ik door Nate Aiden kan vergeten.

Aiden's pov

Dat gevoel van leegheid. Dat alles in een groot zwart gat is beland. Dat gevoel is verschrikkelijk.

Alsof je ziel uiteen gescheurd is.

Ik had geen benul van tijd meer en het enige waar ik nog om gaf was de fles whisky die naast me stond. Ik staar in het vuur wat ik zojuist had aangestoken. Hoe makkelijk het toch verbrandt. Langzaam brokkelt het zich af in de vlammen. Totdat het enige wat overblijft een hoop van stof is.

Zonder ook maar iemand horen binnenkomen, kucht er opeens iemand. Ik kijk niet op of om.

'Aiden, ik moet je iets vertellen'

Het is David die achter me staat.

'Wat is er zo belangrijk dat je mij moet storen?' zeg ik op een emotieloze toon.

'Het gaat over Mila'

Ik bal mijn vuisten en spring op. Woedend storm ik op David af.

'Ze houdt niet van me en dat zal ze nooit doen! Ik ben een monster David!' Abby had al die tijd gelijk'

David hoort bang van me te worden. Iedereen moet bang van mij worden als ik in deze staat ben.

'Abby denkt nog steeds dat je haar vermoord hebt' zegt hij serieus.

Ik laat David los en kijk zuchtend weer naar het vuur.

'We hebben nu een groter probleem' hoor ik hem zeggen.

'Nathan is ontsnapt'

HIIII, IK WEET HET IS KORT MAAR VOLGEND HOOFDSTUK WORD EEN ZEKER SPEKTAKEL EN IK HEB ER ZO VEEL ZIN IN. WAAH 

IK BEN AANGENOMEN  BIJ WARNER BROS OM STAGE TE LOPEN EN IK BEN ZO BLIJ MAAR DAARDOOR VERWAARLOOS IK WATTPAD WEER ALS USUAL AND UUGHHGHGHG 

LIFE IS GOOD

DONT FORGET TO VOTE

LOVE YOU ALL <3