His Blood Red Eyes (NL)

Hoofdstuk 2 - Het leven gaat door, toch?

In een lange, prachtige jurk liep ik van een grote trap af. Deze was gemaakt van goud en een rode loper was hierover heen gelegd. De zaal waar ik me bevond was zo groot. Alle muren leken wel van goud te zijn gemaakt. Het plafond was ook zo hoog. Ik had geen idee waar ik was. Het leek wel een kasteel. Ook hing er een gigantische kroonluchter. Ik keek mijn ogen uit. Nog nooit had ik zo'n prachtige ruimte gezien.

Ik liep verder de trap af en merkte dat ik niet alleen was. Er stond een kleine groep mensen aan het eind van de trap. Ze leken wel voor mij een buiging te maken.

Uiteindelijk stond ik beneden. Een meisje gekleed in een uniform stapte naar voren. Ze gebaarde me dat ik haar moest volgen.

We liepen door naar een volgende kamer. Daar stond een grote eettafel met aan beide kanten een stoel opgesteld.

'Alstublieft, gaat u hier zitten'

Het dienstmeisje verliet de kamer weer terwijl ik ging zitten op de aangewezen stoel.

Ik bleef recht vooruit staren. Voor een moment sloot ik mijn ogen.

Plots voelde ik een hand mijn wang strelen.

'Mon Amora' zei de stem.

Mijn ogen springen open.

Het was maar een droom. Gewoon een droom vol fantasie.

Het was niks

Voor een moment gaat mijn hart te keer. Het leek alsof er iets in mijn kamer bewoog.

Snel doe ik een licht aan.

Ik haal gerust adem. Alles in de kamer stond gewoon als normaal.

Ik zucht en draai me weer om.

Dit zal verder een droomloze nacht worden.

Zachtjes open ik mijn ogen. Het harde geloei van mijn wekker gaat af.

7:15 staat er op mijn telefoon. Ik heb nog even om in bed te blijven liggen en sluit mijn ogen weer.

'Mila!' hoor ik opeens een bekende stem roepen.

Ik probeer het te negeren.

'MILAAAAA!' roept de stem weer.

Snel spring ik op uit bed.

'Wat?' schreeuw ik terug.

'Het is bijna 8 uur! Hoelaat begin je ook al weer?' roept de welbekende stem terug.

Het is mijn oudere zus Lily die even de hele buurt wakker maakt.

'Half 9?' antwoord ik zuchtend.

'Schiet op! Ik rij om kwart over 8 weg!' zegt Lily geïrriteerd.

Zo snel als ik kan sprint ik naar beneden. Snel smeer ik wat brood en stop het in mijn schooltas.

Daarna ren ik weer de trap naar mijn kamer op. Ik grijp snel een broek en een shirt. Ik kijk snel op mijn bureau. Deze is wonderbaarlijk een keer opgeruimd. Ik grijp mijn agenda en wat boeken en prop deze snel in mijn tas erbij.

Ik wil me omdraaien maar iets trekt mijn aandacht.

Op mijn bureau staat een rode roos.

Waar komt dat opeens vandaan?

Ik lijk wel in gedachten te zijn verzonken als opeens iemand me roept.

Natuurlijk, Lily.

Zonder ook maar in de spiegel te kijken liep ik naar beneden.