Bismillahirrahmanirrahim...
Çeyrek Çetesi gururla sunar,
Mahallemizin eşiğindesiniz efendim, mahallemize girmeden evvel misafir gelmiş ev sahibi olmuşlarımızın duygularını da bir dinleyin isteriz.
Mahallemizin kurucu muhtarı yazarımıza ve bütün kom...
Çetenin hemen her gün sorduğu ve benim daim olumsuz cevap verdiğim şey, yazımı yazıp yazmadığım. Olacak şey değil gibi, haftalardır düşünüp nasıl böyle baskıya saatler kalaya değin yazamadım? Yazamadım. Çok düşündüm ama. Ve Çeyreklerim ile tanışmamı düşündükçe, tek açıklamam tevafuk olduğu. Kimse tavsiye etmedi, kimseden duymadım, bir gün yolum O'na çıktı. Bu kadar. O yoluma çıktı, günlerimi ve gönlümü aydınlattı, yazarı gönlüme dost oldu ve çetem hayatıma katıldı. Şükürler dilimden düşmemeli böylesi lütfa layık görüldüysem. Rabbim onları iki cihanda yoldaş eylesin, duam budur.
Çok ciddi bir yazı oluyor, düşündükçe yoğunluk etkisi altında kalıyorum. Bu kadar ciddili biri değilim esasen, sadece birazcık olabilirim. ;)
Çeyrek yolculuğuma biraz daha değinmek istiyorum.
Ağustos sonu, yıl 2015, (belki yıllar sonra okuruz, tarih bir kılavuz olur, nasip ) Bir şekilde yolumuz kesişmiş, bir iki bakıyorum hikayeye, lakin başlayamıyorum.
Her kitap, her hikaye vaktini bekler diye düşündüğüm için o hissi bulmadan başlamak adetim değil. Sonra başlıyorum, "Sonraki bölüme geç" derken bilgisayarım arızalanıyor. o.O
Ve ben bölümleri hızla tüket(e)miyorum. Bir kısa süre giriyor araya. Sonrasında her gece uykuyu karşılamadan bir çeyrek okumak âdetim oluyor, bu düzenin lezzetine kavuşmuşken can yazarım ile özelden konuşmamız başlıyor. Bu süreçte ruhuma renk katıyor Nur. Gün bugün oluyor, O dost, kalemiyle gönül kapımı aralarken beraberinde kattıkları ile tebessüm sebebi, dualarımın daimi konuğu.
Eee hani Çeyreklerin bahsi? Çeyreklerim okuduğum günden beridir dilimden düşürmediğim, çevremde bilhassa değerli dostlarıma çokça tavsiye ettiğim, benim için Nur'umun hayatıma katılmasına vesile edilmiş, can yazarımın kaleminden ilk göz ağrım. Onları anlatmaya gelince kelimelerim tutuklaşıyor. İçimi açan, bir rehber, hayat kılavuzu olarak iklimini solumanın huzur olduğu güzellikler. Bu hissiyatımı anlatmak zor. Çok sevdiğine sarılmak, mis kokusunu içine çekmek hissini bir hikayeden bulmak nasıl dökülür ki kelimelere?
Çok arzulayıp uzun süre dualara konu olmasından mıdır, sayfalarına dokunmak bir gün nasip olacak inşaAllah diye düşünüyor, içten bir huzurla buna inanıyorum. İnşaAllah inşaAllah
Çok şükür nasip edene. Nur'un kaleminden dökülenlerin her birinin yeri özeldir demeden yazıyı sonlandırırsam şiirlerine, Yanlış Durak A'raf'a, İstasyon Kelebek'e vefasızlık etmiş olacağım. Rabbim kalemine kuvvet versin inşaAllah. Dostluğunun iki cihanda daim olması duası ile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
