O, derin bir uykudaydı. Ve bu hikâyeyi duyan herkes yanlış anladı. Bütün bunlardan önce, Almila Soyer normal bir genç kız değildi. Kendisi hakkında tüm bildiği en sevdiği rengin mor olduğu, rock müzik dinlediği ve fındıklı kahveyi sevdiği. Bir de, bir adamı öldürdüğünü biliyor. On sekiz yaşına geldiğinde, artık hayatında sorumsuz bir abla, varlığı olmayan bir anne ve çok konuşan bir arkadaş vardı. Ancak kafasının içinde büyük bir boşlukla yaşıyordu. Geçmişi bir gölgeydi ve hayatına giren yabancı bunun farkındaydı. Ona yakalandığında ise, kendini asla yapmam dediği bir yanlışın tam ortasında bulmuştu. Hala moru seviyor, rock müzik dinliyor ve fındıklı kahve içiyordu. Fakat artık o adamı öldürüp öldürmediğinden o kadar da emin değildi. Bu, cennetteki maskeli balo. Bu, paradoksal bir uyku. Gerçekler sanrılı. Uyku ve uyanıklık arasında, doğruya teslim olamazsın. O, ona teslim oldu.
