Şu an 30 derece sıcaklığındaki havada güneşin altındaysanız, hiç durmadan konuşan bir anneniz varsa ve birazdan Antalya' ya yaz kampına giden bir otobüse binecekseniz ; siz benim demektir. " Her şeyini aldın mı ?" Bunu en az bininci kez soruyordu. "Anne." "Sakın terli terli su içme. " Bunu küçüklüğümden beri söylüyordu. "Anne." "Erken yat. Geç saatlere kalma." Bunu her gün söylüyordu. "Anne." "Yabancılarla muhattap olma. " Bunu beraber gezerken bile söylüyordu. "Annee !!!! " " Bağırma bana milletin içinde. " Bunu yıllardır söylüyordu. Ona sarıldığımda anında susmuştu. Neden daha önce aklıma gelmedi diye düşündüm. Bu tatile gerçekten ihtiyacım vardı. İstanbul'dan bir süreliğine uzaklaşmaya... Aslında severdim ben İstanbul'u. İstanbul'u kötü hissettiren içindeki insanlardı. Ya da şöyle de diyebilirdik ; bir yeri kötü hissettiren içindekilerdi. Şehrin ne suçu vardı ki ? Ve annem de 12. sınıfa başlayacağım için rahatlamam amacıyla böyle bir etkinliğe gitmemin yararlı olacağını...
