MUCİZE

Final

Marinette'in evine vardılar.
M: Hadi sen de evine git.
A:Gidiyim ve o kişinin yüzünü mü göreyim!? Olmaz prenses.
M: Peki...İstersen burada kalabilirsin .
A: Gerek yok, ben Nino'larda kalırım.
M: Tamam, ama en kısa zamanda babanla barışacaksın.
A: Bakarız.
M: Peki . Görüşürüz kedicik.
A: Görüşürüz böceğim.
O sırada Gabriel Agreste, odasında dört dönüyordur.Birden kapı tıklatılır.
G.A:Gir! Ne var Natalie!?
N: Zaman, doldu efendim. Durmadan arıyorlar,bende meşgule veriyorum ama eşiniz tehlikede olabilir.
G.A: Mucizeleri alamadım,neyin karşılığında eşimi geri alacağım ha?
N:Kendi mucizeniz?
G.A:Deneyeceğim.Adrien gelirse onun evden çıkmasına izin verme!
N: Geleceğini sanmıyorum ama tamam.
Gabriel Agreste, kendi odasına gitti ve bir mucize kutusuyla geri döndü.Sonra aklına polisten yardım almak geldi.Polise eşinin kaçırıldığını ve onların sadece eşini kurtarmasını,gerisini kendi başına halledeceğini söyledi.O sırada telefonu görüntülü arandı.Hemen açtı.Bu o adamdı. Eşinin kafasına silahı dayamıştı.
X: Zaman doldu Gabriel. Eğer mucizeleri getirmezsen eşini bir daha göremeyeceksin!
Dedi ve yüzüne kapattı.Gabriel Agreste hızlıca kendi arabasına bindi ve yola çıktı.Polislerde onu takip ediyorlardı.Kötü adamların gizli sığınağına ulaştılar.Gabriel A. kapıyı tıklattı ve " Getirdim" dedi.Onlar da kapıyı açtılar.
X : Mucizeleri ver!
Gabriel A.  kutuyu uzatırken kötü adam eşini tutmayı bıraktı.Kötü adam kutuyu açarken 
Gabriel eşine kaçmasını işaret etti.Eşi de sığınağın kapısından çıktı ve polislerin yanına gitti.
X:Ama bu Tavuskuşu mucizesi! Ben Uğur Böceği ve Kara Kedi'nin mucizesini istemiştim!Bu hatanı canınla ödeyeceksin.
Dedi ve silahı Gabriel'e doğrultup tetiği çekti.Kurşun göğsüne isabet etti.Gabriel yere yığıldı. Silah sesini duyan polisler sığınağı bastılar . Eşini yerde kanlar içinde gören  Bayan Agreste gözyaşlarına boğuldu.Polisler kaçmaya çalışan adamların ayaklarına ateş etti. Adamlar yere yığıldı. Polis liderlerinin elindeki kutuyu aldı ve Bayan Agreste'e verdi.
P: Eşinize ait olmalı, ha?
B.A: Evet öyleydi.
Polis ambulans çağırdı.Bayan Agreste ise eşinin cebinden telefonunu çıkarttı ve hemen Adrien'ı aradı.Adrien o sırada Nino'nun evine doğru gidiyordu.İstemeyerek de olsa telefonu açtı.
A: Ne var baba?!Eve geri dön diyorsan bir daha as...
B.A: Adrien ben annen.Baban vuruldu şimdi hastaneye gidiyoruz .
A: Anne,s-sen yaşıyor musun? Neyse sen bana hastanenin adını mesaj at ben hemen geliyorum.
B.A: Tamam.
Dedi ve telefonu kapattı.Adrien mesaja baktıktan sonra hemen Kara Kedi'ye dönüşüp hızlıca o hastaneye gitti.Sonra hastaneden içeri girmeden önce geri dönüştü ve içeri girip resepsiyona gitti.
A: Afedersiniz bayan , Gabriel Agreste hangi ameliyathanede?
X : 3. kattaki ameliyathanede efendim.
A:Peki teşekkürler.
Adrien'ın ağzından;
Hemen merdivenlerden koşarak çıktım.3. kata ulaştığımda annemi gördüm.Narin elleriyle gözlerini kapatmış ağlıyordu.Ağlarken tüm vücudu titriyordu.Saçı az da olsa beyazlamış, vücudu biraz incelmişti. Hemen onun oturduğu yere koştum ve yanına oturdum.Sonra omzuna hafifçe dokundum ve ;
A: Babam iyileşecek anne ben buna eminim.
Annem ellerini yüzünden çekti ve bana baktı.Zümrüt yeşili gözleri kocaman açıldı.
B.A: Adrien, oğlum sen misin? Ne kadar da büyümüşsün.
Dedi ve bana sıkıca sarıldı.Bende ona karşılık verdim.
A: Kaçırıldığımda 3 yaşındaydım.Şimdi 16 oldum.
B.A: Yani 13 yıldır yoktum.
Kollarımızı gevşetip sarılmayı bıraktık.
A: Evet öyle.Ama anne, sana bir zehir içirmemişler miydi?
B.A: O aslında bayıltıcı ilaçmış.Tabii sizde abinle ben öldüm zannediyordunuz değil mi? Sahi, abin nerede?
Bu soru üzerine başımı öne eğdim.Cevap vermek istedim ama boğazım düğümlendi.Gözlerimde bekleşen yaşlar usulca aktı yanaklarımdan.Sonra göğüs kafesim sıkışmaya başladı.Derin nefesler alıyordum ama oksijen ciğerlerime dolmuyordu."O öldü." diyemedim.Üstüne şimdi babam da belki benim yüzümden ölecek.Eğer o mucizeleri versey... -Saçmalama Adrien! Verseydiniz de evrenin sonu gelseydi!- İç sesimle tartışmam annemin sözüyle bölündü.
B.A: Adrien, o- o öldü mü?
Anlamıştı işte. Tabii annem o benim, anneler çocuklarının ufacık hareketinden bile ne olduğunu çözerler.
A: E- evet.H- hemde benim y-yüzümden.
Sözüm üzerine o da ağlamaya başladı.Sonra kendini sakinleştirdi ve uzun ince parmaklarıyla, yanaklarımdan akan göz yaşlarını sildi.
B.A: Haydi Adrien, anlat bana.
A: Anlatamam anne, olayın içinde bir sır var.
B.A: Dediğin sır yüzüğün ve kahramanlık ile ilgiliyse, ne olduğunu anladım bile kediciğim.Çünkü biliyorsun, bir zamanlar ben de kahramandım.
A: Anne, şimdi biz Uğur Böceğiyle akumatize ile savaşıyorduk.Sonra akumatize bana bir zehir oku fırlattı, abim de bana gelmesin diye önüme atladı.
B.A:Peki, akumatizelere de Hawk Moth yani baban güç veriyordu değil mi?
A: Ama sen nereden biliyorsun?
B.A: Baban ambulansta itiraf etti.Neyse bu konuları baban ameliyattan çıktıktan sonra konuşuruz.
A: Tamam.
Aradan 5 saat geçti. Babam ameliyattan çıktı.Onu yoğun bakıma aldılar.Doktorların bize ameliyatın çok başarılı geçtiğini söylediler bizde çok rahatladık.Sonra Marinette mesaj attı.
Mesajlaşma;

M: Adrien, en az kırk kere aradım seni.
M: Neden cevap vermedin?
M: Yoksa bir şey mi oldu?
A: Şu an hastanedeyim  annemle birlikte babam vuruldu.
M: Ne zaman vuruldu?
A:  5 saat önce
M: Madem 5 saat önce vuruldu neden benim şimdi haberim oluyor?Neyse ben hemen geliyorum.
A: Gelmene gerek yok gece oldu.Annem var zaten.
M: Bir dakika annen mi?
M: O ölmemiş miydi?
A: Ölmemiş.Beni kaçıran adamlar ona zehir değil bayıltma ilacı vermiş.Ve onu geri vermek için babamdan bizim mucizeleri istemişler.
A: Biliyor musun babamda eskiden Tavus Kuşuymuş.
M: Anladım. Ben hemen annemleri havaalanından aldıktan sonra geliyorum.Tamam mı kedicik?
A: Tamam böceğim.
Telefonumu kapattıktan sonra mesajları görmek için tam anlamıyla içime girmiş anneme baktım.
B.A:(imalı bir ses tonuyla) Adrien, Marinette de kim? Yoksaaa...
A: Eeee ehe o şey o sadece b-benim a-arkadaşım.
B.A: Hmmm.. O yüzden ona böceğim diyorsun, o da sana kedicik diyor .
A: Ah tamam anne sen kazandın. O benim kız arkadaşım.
B.A: Demek az sonra müstakbel gelinim ile tanışacağım.Ah çok heyecanlı!Kızın resmini göstersene.
A: Peki.
Ve çok aptalca bir hata yaparak yanlışlıkla Uğur Böceği'nin resmini gösterdim.Annem düşünme pozisyonunu aldı ve
B.A: Hmmm.Sen ona böceğim diyorsun ve yanlışlıkla Uğur Böceği'nin resmini gösterdin.Demek ki o da Uğur Böceği!
A: Evet benim zeka yönünden kime çekmediğimi de bulmuş olduk.Sana!
B.A: Bak geliyor kız arkadaşın.Güzel kızmış.Yanındakiler de anne ve babası, öyle değil mi?Peki onların adları ne?
A: Annesinin adı Sabine , babasının adıda Tom.
B.A: Peki.
Bir aileler tanışması sonunda hep birlikte babamın odasına girdik.Babam uyanmıştı.Marinette ve ailesi geçmiş olsun dileklerini iletti , biraz  oturdular sonra da gittiler.Pazartesi günü okulda hep beraber gezdiğimizden sevgili olduğumuzu herkes anladı.Chloe köpürdü tabi ki. Hemen Sabrina ile Marinette'i yok etme planları yapmaya başladı.Ama Marinette onlara ağızlarının payını verdi.Sonra Alya ve Nino da resmen sevgili olduklarını söylediler.
M: Ay şimdi hepimiz beraber dolaşacağız, aynı üniversitelere gideceğiz sonra çifte düğün yapacağız, aynı gün çocuklarımız doğacak , sonra onlarda bizim gibi kanka olacak.Çok mutluyum!
Alya:Kızım hayallerini frenle istersen.Çifte düğün yerine sen benim şahidim ol bende  senin.Nino ve Adrien de birbirlerine şahit olurlar.Hem o çocukların aynı gün doğması fikri de pek mümkün değil.
M: Ay Alya! Bir gün de hayallerimi senden beklenmeyen bir bilimsellikle bozma ya! Ama şahit olma iyi fikirmiş.
Bu sözleri duyunca hepimiz kahkahalarla gülmeye başladık.
Marinette'in ağzından;
  O günlerin arasından yıllar geçti.Üniversiteyi bitirdik.Ben moda tasarımcılığından, Adrien babasından sonra şirketlerinin başına geçeceği için işletmeden, Alya gazetecilikten, Nino ise konservatuardan mezun oldu. Ve Nino ile Alya artık minik sırrımızı biliyor.Alya'nın ilk tepkisini tahmin edebiliyorsunuzdur ama ben yinede söyleyeyim;
  Alya: ( bağırarak) Marinette , bana nasıl söylemezsin! Şimdi sen söylemem yasaktı diyeceksin ama olsun! Ah nasıl bulamadım?! Kızgınlık bir yana gerçekten sevindim!Bir dakika , sen Uğur Böceği isen Adrien da; Kara Kedi! Kankam ve eniştem kahraman! Çok mutluyum.
  Nino'nun tepkisi ise sadece;
Nino: Dostum bu çok havalı!
  Olmuştu.Bu arada Adrien hariç hepimiz yarın ilk iş günümüzü yapacağız.Yani bir hikaye bitti ama yeni bir hikaye başlayacak.
Son
    Hikayenin devamı Mucize 2'de...