Paper Stars (Self-Published)

Kabanata 4

"I just want to be normal," bulong ng puso ko that I instantly shut.

This is normal, Aya. Having a family like them is normal. You should be happy. Smile!

Nakita kong nagpalitan ng nag-aalalang mga titig sina Gene at Mimi. Pero bago pa man nila mabasa ang aking tunay na saloobin ay inunahan ko na sila.

"Are we proceeding to the ranch already? Let's go! I wanna ride the horses!" Nakangiting sambit ko bago ko sila nilagpasan at tinungo ang aming sasakyan.

They can not know, Aya! They MUST not know!

Gabi na nang marating namin ang bahay nila Gene. It wasn't what I was expecting to see for a Cross' house. Especially, given that Gene's the Beta Dragon of the Clan.

Beta Dragon is a title given to the first born of the first born of the branch line. At sa mga apo ni Daiki, si Gene iyon. Samantalang, Alpha Dragon naman ang ibinibigay sa first born of the first born ng main line. Sa ngayon, hawak iyon ng aming headmaster.

Gene's house was so ordinary. Isang two-storey house na may terrace, may picket fence, a one-car garage and a small lawn. It's a typical middle-class home na makikita mo rito sa Asteria. Walang bakas ng angkan o marka ng pamilya ang makikita mo dito saan mang sulok ng bahay.

Nauna nang umuwi ang mga yaya ng mga bata. Stay-out daw kasi ang mga ito at hands-on sina Gene sa pag-aalaga sa kambal tuwing gabi. Karga-karga ngayon tig-iisa nina Mimi sina Rei at Gun habang papalabas ng sasakyan. Lumabas na rin ako upang mas lalo pang masilayan ang kanilang tahanan ng malapitan.

"Uunahin ko munang ipasok itong si Gun, Mi. Babalikan ko na lang si Rei pagkatapos," paalam ni Gene na tinanguhan agad ni Mimi.

Kaagad naman itong pumasok sa loob at matapos kumaliwa ay nawala na ito sa aking paningin.

"Baka gusto mo munang pumasok, Aya? Doon mo na lang hintayin sa sala iyong Papa mo?" Pag-iimbita ni Mimi.

Nginitian ko siya sa paunlak niya ngunit umiling din.

"Hindi na, Mimi. Baka kapag pumasok ako roon, mapasarap ang usapan natin, matagalan pa tuloy si Gene sa pag-uwi mamaya. Tsaka, kailangan ko na ring magmadaling umuwi. I'm preparing something for the headmaster. Hindi ko pa kasi napeperpekto, baka mapahiya ako bukas," sabi ko na lang.

Pero ang totoo? Kung papasok ako ngayon doon, baka makiusap ako sa kanilang doon na lang matulog. And I don't want to cause trouble for them lalo na't kapag nalaman ng pamilya.

"Ganun ba? Aba... exciting iyan ah! Galingan mo kasi manonood kami ng papa mo. Naku... siguradong magsisisigaw iyon doon!" Pareho kaming natawa sa kanyang sinabi.

Naging maingay yata kami kasi nagising bigla ang karga niyang si Rei.

"Why so loud, Haha?" Tanong nitong kinukusot ang mata.

"Sorry baby, Haha and Neechan were just talking something funny about Chichi. Go back to sleep na," sagot naman ng mama nito sabay hagod sa likod ng bata.

"Neechan?" Tanong nito sabay lingon sa aking kinatatayuan. He reached his tiny hand to me at wala akong nagawa kundi abutin iyon. It feels so small and so soft in my hand!

"Al you goin' to sleep beside Lei or beside Gun?" Parehong nanlaki ang mga mata namin ni Mimi sa tanong nito. Hindi ako agad nakasagot at tila nawalan ako ng sasabihin.

"Please sleep beside Lei? I pwamis I'll be good. I don't pee in my bed. Gun pees in his bed. Please, Neechan?" I felt his little hand squeezed mine and I couldn't help feeling the same thing in my heart.