Chapter 2:

42.3K 617 4
                                    

BAkas angsaya sa mukha nila nang makita kami kumaway ako sa kanila pero kita padin sa mata nila ang sakit sa nangyari sa buhay namin alam naman nila ganon talaga ang buhay hindi maiiwasan na masaktan tayo pilit na ngiti lang ang pinakita ko sa kanila dahil alam kong ramdam nila iyong sakit na nandito buo pa at hindi pa handa na bumukas sa pangalawang pagkakataon...Kahit lumipas na ang taon sariwa parin ang ginawa niya.

"Ang laki nang pinagbago niyo ang ganda-ganda muna Lane."Bumaling itokay Leigh at na pasinghap sa nakita. "Wow! Grabe lalo kang,basta hindi ko maipaliwanag."Natatawang sabi nito saamin..

"Kamusta ka na Rose na miss ko nang basahin ang ang huling kwentong isinulat mo ano ngayon? Damn me to heat nila Sia at Knoxx..Grabe ang hot sa Isla Durago nila ginawa bigyan mo ko ng copy babayaran ko."Nagtawanan sila ng sabihin ko 'yon pinamulahan ako ng mukha nasa sasakyan na kasi kami pa biyahe papuntang Hacienda Fortalejo.

"Ayan kasi busy sa pagpapadami ng pera wala na siyang oras para sa sarili niya."nang-aasar na sabi ni Lauren sa kanya sabay tawa nila kaya napailing na lang ako sa kakulitan nila.

Tama kasi si Lauren wala na siyang oras para sa sarili niya pati ang bagay na kinagawian niya ay hindi na niya nagagawa.Pamilya niya nakalimutan na niyang kausapin dahil sa nakaraan marami na pala talaga siya na miss sa buhay niya,oras naman niya ang ibibigay sa pamilya niya at sa mga taong nakapaligid lalo na ang mga kaibigan niya na laging nandiyan sa tabi niya ng mga oras na kinailangan niya ng tulong.

"Girls behave ok ayan tuloy natahimik na si Lane."Tumahimik naman sila ng magsalita ang boss nila.Wala kang makikita na emosyon nang sabihin niya iyon saamin.Bumaling ito sakin.

"A-about h-her may balak ka bang ipakilala siya s-samin?"basag ang boses nito ng tanungin niya ako.Bakas ang sakit sa mata niya hanggang ngayon ay puno ng galit ang nararamdan niya sa lalaking iyon.

"Of Course naman pero huwag na muna ngayon kailangan ko munang i-seatle ang problem ko sa pamilya ko." Tumango lang ito ng sabihin ko iyon.

May sirili na kaming buhay lima kami sa grupo lahat kami nasaktan pero kailangan namin na bumangon sa bangungut na binigay nila.

Tinahak na namin ang daan papuntang Hacienda Fortalejo maraming nagbago sa lugar dito mangilan-ilan ang nagbago mas dumami ang mga pananim at prustas siguro napangalagaan nila ito ng maayos.

Wala na itong atrasan na sa bungad na kami nang Hacienda kita dito ang gold na gate ng bumukas ito pumasok ang sasakyan namin kita ang malaking Fountain sa gitna huminto ang sinasakyan namin ng makita ang malaking Mansion ng mga Fortalejo na pag-aari ng aming Grandpa.

Nangungunang bumaba si Keia hindi ko alam kung kaya kong bumaba sa lugar na ito nandito kaya si Yvo?Nakarinig ako ng ikhim kaya na palingun ako sa pianggalingan pagvingin ko na katas ang kilay nila nahihiyang nagbaba ako ng tingin sa kanila, pano na?

"Sabihin mo nga samin Lane hindi ka pa ba talaga handa na harapin sila bakit ka pumayag na umuwi dito?" umiwas ako ngtingin ng tanungin ako ni Leigh...Bakit noong una ok pa pero iyong nasa sitwasyon ka na parang umatras ang lahat.

Natatakot ako pag nalaman nila ang secreto ko iyon lang ang gumagambala sakin..Baka hindi nila matanggap ayaw ko na masaktan nila siya dahil siya na lang ang meron sakin.

"Ano ba ang kinakatakutan mo Lane?Hindi ka nila sasaktan sila ang taong makakaunawa saiyo kahit na nasaktan ka dati sila parin ang tutulong saiyo mas mabuti pa na pumasok tayo dahil doon mo malalaman ang lahat ikaw din Leigh."at mabilis na iniwan sila ni Keia pag siya ang nagsasalita samin lahat may laman at makahulugan,bumaba na din ako sa sasakyan at sumunod na kami sa loob.

Lahat ng dinaanan namin ay tanda ko pa lahat wala silang binago kahit isa kaya napabuntong-hininga ako dahil ang lahat ng gamit dito ay ako ang umayos sa interior nito.Nakarating kami sa sala nakita ko ang mga taong tinakbuhan ko dahil sa isang pagkakamali ko dahil sa arranged marriage ay umalis ako nakilala ko ang lalaking sisira din pala sa buhay ko.Maluha-luha ang mga mata nila ng salubungin ako at yinakap nang mahigpit ganon din si Leigh yakap siya ng magulang nito.

"I'm sorry Mom and Dad."Naiiyak na sambit ko sa kanila.

"Oh my baby ang tagal ka namin hinanap mabuti naman at bumalik ka na saan kaba pumunta?"nakangiti na naiiyak na sabi nito sakin.

"Hindi kayo galit sakin?"Lumingon ako kay Daddy na tahimik nakamasid pero maluha-luha ang mata nito sa saya na makita ako.

"Hindi baby ok kasalanan din namin kaya ka umalis kaya patawarin mo kami ni Mommy masaya na kami na nandito ka na hindi ka na namin kukulitin sa kasal." Tumango ako sa kanila at mahigpit na niyakap sila.a nila kaya umiwas ako sa pagkakatitingin.

"Pag hindi ka pa handa sabihin anak maghihintay kami hindi ka namin pipilitin sa bagay na iyan mas pagtu-unan muna natin ng pansin ang pagbabalik niyo ni Leigh.Ayaw ka namin ma pressure ng Daddy mo masaya na kami na nandito ka 'wag muna natin sirain kung ano meron tayo ngayon baby."napaiyak ako lalo ng sabihin ni Mommy iyon.

Masaya ako dahil bumalik na kami sa dati kung ano man kami ngayon gusto kung panatilihin ito na walang sagabal habang wala pang sumisira sa buhay namin.

*****

To be continued

Social Media Accounts.

FB:Sheandra Drilon Gevero

IG: Shasha_0109

Twitter: seandra09gevero

Villaluz Series 1:The Run Away(Completed)  Where stories live. Discover now