Chapter 8

3K 96 7
                                    

My isa pakong story na ginagawa. Patapos nako pero hindi ko pa napupublish yung mga chapters kasi enedit ko pa. Ang title po niya is 'Andrew Cian Moore' may Chapter 1 na akong napublish tignan niyo nalang sa profile ko :) Love you all guys thanks for reading ❤
____

Chapter 8

Marahang lumayo ng kaunti si Ingrid kay Seb habang malalim na ang tulog nito. Kasalukuyan na silang nasa mansyon nito sa Canada. Hindi niya alam kung anong sumapi sa kanya para pagkatitigan pa lalo ang binata

Dahan dahang dumilat ang binata at saka ngumiti sa dalaga

"Goodmorning honey baby" Malambing na sambit nito. Sa hindi malamang dahilan biglang naging magaan ang loob ng dalaga ng marinig ang boses ng binata

'Marahil Mate ko siya. Yun lang yun diba?' Tanong nito sa sarili

'Tss kahit na galit pa rin ako sa kanya' bulong ulit ng dalaga sa isip niya ngunit bigla nalamang nagkaroon ng sariling isip ang mata niya at dumako sa malambot na labi ng binata

Ingrid's POV

"Bakit bigla kang ngise ng ngise diyan? Ano ha?!" Tumawa lamang ito sa akin

Tignan mo tong gwapong to sarap batukan.

"Gwapo? Hahaha honey baby stop it" Sabay layo nito sa akin at humawak sa dibdib niya

"Don't rape me on your mind!" Nakangisi nitong pangaasar sa akin

"Ang kapal ng mukha mo!" Kinurot ko ito kaya lalong itong napangise

"Kiss moko" Utos nito Nanlaki ang mata ko

Kiss him! Bulong ni Aphril sa akin

Umiling ako ng umiling na kinatawa niya naramdaman ko nalang ang labi nito sa akin saka ito tumayo

"Come honeybaby" Biglang sumakit ang ulo ko at imahe ng aking ama ang aking nakita

"Umuwi kana" Matigas na bulong ng ama ko mula sa aking isipan

Nanigas ang aking katawan. Galit siya. Galit siya sa akin. Tinuruan niya akong maging malakas. Ninais niya na sundin ko ang mga nais niya para sa akin at ang mga ganitong bagay ay nasa tamang panahon. Wag ko raw siyang gayahin na nagmadali noon kaya hindi sila naging masaya.

Napayuko ako at unti unti nalang bumagsak ang mga luha ko

"Baby. Please don't cry, i don't want to see you cry" Tinitigan ko ito at nakita ko ang sinsero niyang mga mata

"Then take me home" Nakita ako ang pagtigas ng panga nito at pagpapalit ng kulay ng mata

"Eto nanaman ba tayo ha Ingrid?! Pwes wala akong pakialam kung magiiyak ka diyan pero hinding hindi ka aalis ng mansyon na ito!"

Tinalikuran ako nito at saka mabilis na isinara ang pinto na kahit isang Alpha ay hindi mabubuksan ang pinto. Sinubukan ko ngunit hindi ko kaya masasaktan lang ako lalo.

Huli na ng makalapit ako sa pinto dahil tuluyan na niya itong nakandado

Napaupo nalamang ako sa kama at humawak sa sintido ko

"I need to make a plan." Bulong ko sa kawalan. Kaya ko to. Kakayanin ko.

Napaharap ako sa salamin at nakita ko si Aphril na masamang nakatingin sa akin

"Hayaan na natin ang Ama mo. Alam ko na nagaalala siya sa atin pero sa tingin ko ay hindi tama na kontrolin pa niya tayo pagdating sa ating kabiyak" Ngayon ko lang narinig ang seryosong seryosong boses ni Aphril kaya lalo akong napaluha. Tama siya. Tama siya

Simula bata palang ako ay kinokontrol na ako nito

Ayoko ng makontrol pa ako

"Pero kokontrol din pala niya ako" Mahinang usal ko

"Pero mahal mo siya diba? Magkabiyak na kayo ni Seb. Masasaktan ka lang kapag lumayo tayo sa kanya. Hindi mo kakayanin, at hindi ko kakayanin. Mapapasaya mo ang ama mo pero ikaw, masaya kaba?"

"Gusto lang niya na wag kami magpadalos dalos dahil ayaw niyang magaya kami sa kanila!" Tumawa ito sa akin

"Tanga kaba?! Baka nakakalimutan mo na hindi siya mahal ng iyong ina! kaya lamang siya sumama sa iyong Ama ay dahil sayo, ngayong wala na tayo kaya ka niya ninanais na bumalik ay para sa iyong ina, SARILI LANG NIYA ANG INIISIP NIYA! AYAW NIYANG MAGPADALOS DALOS KA PARA MANATILI SA TABI NIYA ANG IYONG INA"

Napaluha ako

Tama siya. Alam ko yun noon pa pero hindi ko inintindi. Hindi ko binigyan ng pansin na isipin. Dad loves me i know that. Pero ang aking ina ang buhay niya. He will do everything for Mom. Wala siyang sasantuhin. Kahit na sino dahil isa lang ang importante sa kanya kung hindi si Mommy, Siya lang ang pinakamahalaga sa lahat.

Selfish ito alam ko. Pero isa itong Alpha kaya kailangan kong tanggapin iyon

"Ngayon sabihin mo sa akin PAANO KA? PAANO TAYO?! Yung makasarili mo nanaman bang ama ang iisipin mo?!"

"But how about my Mom?" Sumama muli ang tingin nito sa akin

"And what about you? Sila ang magulang diba? sila dapat ang umintindi sa kapakanan mo! Dahil buong buhay mo wala kang ginawa kung hindi iplease ang ama mo! Ito na ang tamang oras para maging masaya ka! Just, just be happy Ingrid please? Yung hindi pilit kagaya ng tawa mo pag magkakasama kayo ng magulang mo. Na alam kong matagal mo ng tinatago sa lahat pero hindi ka naman talaga naging masaya sa buong buhay mo saksi ako dun, sa akin mo hindi matatago ang lahat Ingrid."

Natahimik ako dahil tama siya nagunahan sa pagpatak ang luha ko

Masaya? Imahe ni Seb ang lumabas sa aking isipan ng sinabing masaya. I am happy when im with him, i am complete when im with him, i don't need to be perfect when im with him, i don't need to be fake when im with him, and loving him means... me being happy. And, I want to be happy.
__

SORRY SA MATAGAL NA UD. I AM SO SORRY! Nakabawi ba ako kahit papano? Sorry kung corny, mali maling grammar at spelling. Thanks for reading loveyouall ❤

-RedJacket

Alpha Mate (Under Editing)Where stories live. Discover now