Reanna POV
Nagulat na lang ako sa announcement, isang annoucement kasi siya na hindi mo matatangihan.
--
Annocement:
♪♪♪♪Singing competition♪♪♪
For all the student who want to join on the upcoming program, pls see the student council president for more info.
--
Napangiti naamn ako, ito kasi ang gustong gusto kong competition, kaya masaya ako at bumalik na ulit ang competition na toh. Ready na nga ako sa kakantahin ko eh. Umalis na ako sa mga nag kukumpulan na tao.
"Ano yung announcement?" Tanong sakin ni brent, malaki ang ngiti ko habang nakatingin sa kanya, kaya naman napakunot naman ang noo niya sakin.
"Hoy na hihibang ka na ata" sabi niya sakin, napailing na kalang ako at sinamaan siya ng tingin, panira talaga ng moment ang lalaking toh eh.
"Wala, singing competition lang" sabi ko sa kanya, tumango naman siya sa sinabi ko. Ang singing contest kasi ang pinaka bongga sa lahat, dahil sa may mag geguest na artisita. O kaya sila ang maigigng judges.
"Excited na ako" sabi ko sa kanya, napakunot naman ang noo niya habang nakatingin sakin, pero hindi ko naman pinansin yun, masyadong malalim ang iniisip ko para sa contest.
"Sasali ka?" Tanong niya sakin, hindi ko na siya sinagot at pumasok na sa classroom ko, napatingin naman ako sa vacant seat sa paligid ko, bigla ko tuloy silang na miss, sana naman makita ko sila kahit ngayon lang. Napabuntong hinga na lang ako at napasubsub ang ulo sa desk.
Nakakamiss din pala ang kakulitan nila, ang alam ko nakauwi na sila ng pilipinas, at alam ko na. Nabasa na nila yung message ko sa kanila. Sana lang hindi sila galit sakin.
--
Umiwian na, nandito ako ngayon sa tapat ng building namin nag hihintay kay brent, ang dami pa kang kaeengan ang lalaking yun eh, ang bagal niya, tapso siya pa ang gustong sumabay sakin.
"Bakit bigla bigla na lang ka na lang umalis" napailing na lang ako, nag hahallucinate na ata ako eh, at naririnig ko ang infinite. Ganun ko na ba talaga sila namin at bigla bigla na ko na lang naririnig ang boses niya.
Napailing na lang ako at napasampal sa mukha ko, masyado na ba talaga akong gutom.
"Ayaw mo ba na hintayin ang pasalubong namin sayo" bumulis naman ang tibok ng puso ko dahil narinig ko na nanaman ang boses ng infinite.
Nahihibang na talaga ako at kung ano ano na lang ang naririnig ko, tinapik ko naman ang parehong mag kabilang pisngi ko, baka kasi nababaliw na ako kaya kung ano ano na lang ang naririnig ko, huhh, wala naman akong problema sa utak eh, pero bakit naririnig ko na lang ang infinite.
"so ayaw mo talaga kaming lingunin" napalunok naman ako at daha. Dahan na lumingon sa likod k, nagulat naman ko dahil sa nakita ko at hindi ko hindi mapigilan ang hindi maiyak.
Nag balik sila, at nandito sila sa harapan ko ngayon, nakangiti sakin, kung nananaginip ako sana hindi na ako magising dahil ayoko mawala ulit ang infinite sa paningin ko.
"totoo naman kaya diba hindi toh illusyon diba" sabi ko sa kanila, natawa naman sila sa sinabi ko. Baka kasi illusyon lang sila at bigla na lang nawala.
"bakit naman sa tingin mo nag iillusyon" natatawang sabi ni sungkyu sakin, napanguso naman ako sa kanila pero dahil sa namiss ko sila, tumakbo ako sa kanila at niyakap sila, akala ko kasi hindi ko na sila makikita pa eh.
"hindi naman halata nanamiss ko kami" sabi naman ni hoya, napatingin naman ako sa kanila at tumango. Mis ko kaya sila kung hindi lang nila alam.
"bakit kayo hindi ninyo ba ako namiss?" tanong kok s kanilat at kinindatan sila, napaiwas naman sila ng tingin sakin at namumula ang mga tenga nila, kaya naman napangiti na lang ako habang nakatingin sa kanila.
Masyado naman silang silang halata eh, ang tenga na nila ang nag sabi sakin na namiss nila ako. Ang cute ppa naman nilang tignan dahil pati mukha nila ngayon namunula.
"hindi ka namin namin" deretsong sabi ni myungsoo sakin, napabusangot naman ako sa kanila, masyado silang in denial bat hindi naang nila sabihin na namisa din nila ako.
"oh nag kita na pala kayo" napatingin naman ako sa likod ko at si brent pala yun, pero alam ba niya na dito nandito na ang infinite. Bat hindi niya sinasabi sakin, ang daya naman nila.
"thank you nga pala sa apartment kung saan tumutuloy si reanna" sabi naman ni sungkyu sa kanya, napakinot naman ang noo ko sa kanila, paano nila nalaman yun.
"paano ninyo na laman na yun?" tanong ko sa kanila. TInuro naman nila si brent. Kaya naman napatingin ako kay brent.
"tinatanong kasi nil ako, dahil sa makulit sila nasabi ko sa kanila kung saan ka nakatira" sabi niya, napailing na ang ako, bakit nakalimutan ko na madaldal pala ang lalaking toh.
"bakit ka naman bigla biglang umaalis" sabi ni woohyun saka pinitik ako sa noo, napanguso naman ako sa kanya, ang sakit kaya ng ginawa niya. Napahawak naman ako sa noo ko at masamng tinignan si woohyun. Ang sama talaga ng lalaking toh.
"tapos na po kasi ang mission ko sa inyo kaya kailangan ko ng umalis" sabi ko sa kanila. Napabuntong hiningan na lang sila sa sinabi ko. Mukhang alam nila ang tungkol dun.
"pero sana naman sinabi mo sa aamin, hindi yun basta basta ka na lang aalis" sabi ni myungsoo sakin, tumango naman ako sa sinabi niya, wala na akong magagawa, dahil nahanap na na ako ng infinite. At masaya ako ngayon dahil kasama ko na sila sa wakas akala ko kasi hindi ko na sila makikita pa.
"So kakain na tayo sa labas para sa celebratio" sabi naman ni dongwoo, natawa naman kami sa sinabi niya at nag punta sa van nila, kasam din pala si brent, at yung sasakyan niya nasa paartment kaya sasabay ba siya sakin.
"Saan masarap kumain?" Tanong ni dongwoo nila, katabi ko ngayon walang iba kung hindi si myungsoo sino pa ba.
"Dun sa five star restaurants na bagong bukas, malapit dito"
YOU ARE READING
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
