The Lost Powerful Goddess Of The Lost Mertriniz

CHAPTER 24

White Room

Her Pov.

Nasa harapan ko ngayon ang halos lahat ng nakakataas na official ng mundong to. Even the kings and Queens of each kingdom are here. Napatingin ako sa mama nila Hance at nakikita ko ang pangamba sa mukha niya.

Kung ano mang magiging hatol nila sa akin, tatanggapin ko. After all dayo lang ako sa lugar na to. I'm not part of this world in the first place.

"Ayanah Frendon.. do you know why you are here right now?" Someone ask me. She's looks like a witch in her get up ngunit ang angking ganda niya hindi mapagkakaila.

Napatango naman ako sa kaniya. "Killing someone is a crime here" dugdong niya pa. I know.. nabalitaan ko nalang kaninang umaga nang magising ako na binawaan nang buhay si Cloe hindi niya na nakayanan pa ang kalagayan niya.

I know wala nang makakaligtas pa sa ginawa ko. Parang pinagsakloban ako ng langit at lupa kanina dahil sa balita. tuluyan na akong nawalan nang pagasa. Even sina Lily wala na silang nagawa pa nang may mga kawal na dumakip sa akin at nilagyan ng posas ang dalawa kong kamay.

Napatingin ako sa gawi kung saan ang magulang ni Cloe. Halos hindi na matigil sa kakaiyak si Mrs. Hali dahil sa sinapit ng anak niya.

"The higher official has been decided" napalunok ako nang marinig ko yun. Napatingin ako kay Headmistress Jessica at hindi siya makatingin sa gawi ko.

"You would be lock up in white Room, no foods, no drinks, no other survival things, you will stay there for 3 months. If you survive then thats good for you, but if you die we don't have any other choice for that" hindi ko man alam kung ano ang White Room, ngunit dahil sa mga reaction napansin ko sa mga kasama ko ngayon alam kong hindi lang basta bastang kwarto yun.

Bigla nalamang bumukas ang pinto at napatingin kaming lahat don. Nakita ko ang galit sa mukha ni Hance at ang nagaalalang mukha nila Lily

"She won't go there!" Seryosong saad ni Hance at lumapit sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko at tinignan nang diretso ang mga taong kasama namin.

"Even your a prince, you don't have a right to make a decision" sagot nang isang matandang lalaki.

"H-ance please stop. Don't make it worse" walang ganang saad ko. Binaling niya ang tingin niya sa akin at bakas sa mukha niya ang hindi makapaniwala.

"Y-ou! Fine! Do what you want!" Parang tinarak ng libo libong palaso ang dibdib ko ng pabalya niyang binitawan ang kamay ko at walang lingong lumabas siya sa kwarto.

"Guards!" Bigla nalamang may humawak sa magkabila kong braso at ginayak ako sa palabas ng pinto. Nadaanan ko pa sila Lily ngunit hindi na ako tumingin pa sa kanila. Ayaw kong makita nila Kung gaano ako ka meserable ngayon.

Ilang minuto lamang at nasaharapan na kaming lahat ng isang kulay puting pinto. Napalunok ako habang binubuksan ng isang guard ang pintuan.

Nang mabuksan niya na ito ng tuluyan, nagsimula na akong humakbang papasok sa loob. Nang matapos na nilang maalis ang posas sa kamay ko mabilis silang umalis at ni lock ang pinto.

Napabuntong hininga ako at nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Wala...walang bagay o kung ano man sa loob ng kwartong to.

It's looks like a void to me. Halos kulay puti lamang walang butas para labasan ng hangin.

Naramdaman ko pagkahirap sa paghinga dito sa loob. Talagang gusto nila akong mamatay.

Napasandal ako sa pader at pilit na pinapakalma ang sarili. Hindi ko matawag si Lie dahil nilagyan nila ng restrictions ang kapangyarihan ko.

Nang mapagod ako sa kakasandal humiga ako sa sahig at napatingin sa puting ceiling. Why do I feel that this room keep on draining my power.

Simula nang pagkapasok ko ganito na ang naramdaman ko. I close my eyes at dinama nalang ang katahimikan. Wala akong magagawa pa. All I can do now is to wait my end.

Ilang oras palang ang nakakalipas ngunit hirap na hirap na ako. Naramdaman ko na din ang pagkapos ng hangin sa katawan ko.

Hindi ko na namalayan pa at nakatulog ako. Nagising nalamang ako nang hindi ko alam kung anong oras na. Kung gabi na ba o umaga pa din.

Gutom na gutom na din ako at kahit maiinom wala akong mahanap dito. Gusto kong maiyak ngunit wala nang lumalabas pa sa mga mata ko.

Pakiramdamdam ko nawalan ako ng emotion para umiyak. Pinilit ko nalamang matulog ulit kahit ramdam ko na ang hilo dahil sa gutom.

"W-hy?" Utal na tanong ko sa sarili. Bakit..bakit nangyayari to sa akin ngayon. Kung Hindi ba ako sumunod kay Lily sa portal hindi ko seguro mararanasan to ngayon.

Wala din naman akong masisi pa kundi ang sarili ko. Hindi nagtagal pakiramdam ko wala na akong naramdaman pa. Blanko na ang masa utak ko.

Ito na ba? Dito nalang ba talaga ako? Kusang naipikit ko ang mga mata ko at parang hinihili ako sa kawalan.

I'm tired..

"Binibini" napadilat ako ng marinig ko ang boses na yun. Halos magtaka ako nang nasa gitna ako ng isang hardin. Paanong?

"Binibini...mabuti naman at gising kana" tinignan ko ang pegasus na tumatawag sa akin. Siya ulit.. hindi ko alam..ngunit ang kaninang luhang ayaw lumabas ay kusa nalamang lumabas sa mga mata ko.

Napatakip ako sa mga palad ko at doon hinayaan ang sariling umiyak. All I can feel now is scared. I'm scared to die, I'm scared of what will happen to me.

"Tanan na binibini..dito walang mananakit sayo" tinignan ko ang pegasus at nginitian siya.

"T-hank you"

"Mabuti naman at hindi ako nahuli.. hindi mo kailangan bumalik pa sa kanila kung nanaisin mo Binibini.. this place.. it's all yours"

Nilibot ko ang paningin ko at napakaganda ng paligid. May nga paro paro akong nakita at masaya silang naglalaro.

"Ngunit paano ako napunta dito?" Tanong ko sa kaniya. Hindi niya ako sinagot at tumingin sa may lawa.

Tinignan ko kung saan siya nakatanaw. Ang kulay asul na tubig ang siyang pumukas sa attention ko. Ngayon ko lang naramdaman ang pagkauhaw at gutom ulit.

"Halika binibini...may hinanda kami para sa iyo" sumunod ako sa kaniya at napadpad kami sa isang kubo. Maliit lamang ito ngunit napakagandang tignan.

Pumasok ako sa loob at ang una kong nakita ang mga prutas na nakahanda sa lamesa.

"Kumain kana Binibini. Alam naming gutom na gutom kana" hindi ko na nagawa pang makapagpasalamat sa kanila at nagsimula nang kumain.