GENIE || BAEKYEON

7

"Kendini korumak mı istiyorsun? Tehlike olduğunu sezdiğin için mi bunlar oldu?"

Genie güçlükle yutkunup gözlerinde biriken yaşları serbest bıraktı. Rüzgar dinmişti. Asistanlar korksa da ani bir hareketle koşup odadan çıktı. Ne kapı çarptı ne de eşyalar hareket etmeye başladı. Makinanın çalışma sesi tekrar geldi.

Doktor Kim makineyi durdurup bir süre bekledi. Bir şey olmadığını görünce başka bir düğmeye basıp kızın içeriden çıkmasını bekledi.

Baekhyun korkarak ellerini kıza doğru uzattı. Aynı şeylerin tekrar yaşanabilme ihtimaline karşı çok temkinli davranıyordu. Kollarından tutup yavaşça doğrulmasına yardım etti.

"Yoruldun değil mi? Tamam çıkıyoruz buradan."

Baekhyun onu kollarının altından tutup kolayca kucağına aldı ve hızlıca doktorun odasından çıktı.

"JongHyun-shi! Arabayı sürebilir misin?"

Koridorda hızlı hızlı yürürken SoRa ve JongHyun koşar adım ona yetişti.

"Ta-tamam. Ben önden gideyim."

JongHyun onların önüne geçip koşarak dışarı çıktı.

"Baekhyun-shi!"

"Şimdi değil Kang SoRa. Şuradan gidelim. Acilen."

Kliniğin kapısından çıktıklarında güneşten gözleri kamaşan Genie gözlerini kapattı.

Baekhyun kızı arabanın arka koltuğuna, SoRa'nın yanına oturttu.

Onların birkaç adım arkasından gelen Doktor Kim ve asistanları hala yaşadıkları şokun etkisiyle uzaktan arabanın içindeki kıza bakıyorlardı.

Baekhyun yavaş ve bitkin adımlarla onlara yaklaştı.

"Burada olan her şey, bizim aramızda kalacak. Bir kişiye dahi söylemek yok. Anlaşıldı mı?"

"Ta-tabi. Zaten kimsenin inanacağını da sanmıyo-" Asistan kız hala titreyen sesiyle atıldığında Baekhyun onun sözünü kesti.

"Profesörle görüşüp sizi arayacağım. Kızın varlığından bile çok az kişinin haberi var. Bunu gizli tutmanız gerekiyor. Çok önemli."

"Pekala." Doktor ağır ağır başını salladı. "Ama onu tekrar kliniğime alamam. Böyle bir tehlikeyle tekrar karşı karşıya kalamam. Beni anlıyorsunuz değil mi?"

Baekhyun elini uzatıp doktorun elini sıktı.

"Haklısınız. Üzgünüm."

Baekhyun asistanlara da üzgün olduğunu belirtip saygıyla eğildikten sonra sürücü koltuğunda bekleyen JongHyun'un yanına oturdu.

JongHyun hiç beklemeden arabayı çalıştırdı ve nereye gideceklerini sordu.

"Eve." diye yanıtladı Baekhyun. "Önce gidip odasına yatıralım. Sonra düşünürüz."

Genie'nin evine gidene kadar arabada tek kelime edilmedi. Baekhyun bu olay yaşanmadan önce olduğu gibi Genie'yle sürekli konuşup diğerlerinin başını ütülemiyordu. JongHyun, hiç olmadığı kadar sessizdi. SoRa Genie'den olabildiğince uzağa kaymış, pencereden dışarıya seyrediyordu.

Baekhyun'un gözü ondaydı. Aynadan arka koltuğu kontrol ediyordu sık sık. Kız sürekli JongHyun'la SoRa'ya bakıyor, kafası karışmış gibi yolu izlemeye devam ediyordu.

Aynada Baekhyun'la gözleri buluşunca Baekhyun ona gülümsemek yerine gözlerini kaçırdı. Kız güçsüz kollarını kaldırıp ön koltuğa dokundu ama Baekhyun hissetmedi bile.