GENIE || BAEKYEON

7

Bölüm Şarkısı: [STATION] Baekhyun × K.Will _ The Day

Y/N.: İtalik yazılar İngilizcedir. Keyifli okumalar.

Canı acıyordu

Kafasının içinde patlamaya hazır bir yanardağ var gibiydi

Elinde olmadan yaptığı bu şey kadar canını yakan bir başka şey de

Onun korku dolu yabancı bakışlarıydı

***

Odadaki iki asistan çığlık atarak en köşedeki duvara yapışmıştı. Doktor elleri titreyerek duran MR aletini tekrar çalıştırıp kızı içinden çıkarmaya çalışıyordu ama her seferinde eline çarpan elektrik buna engel oluyordu.

SoRa ve JongHyun cam pencereden olabildiğince uzaklaşmış, şok olmuş gözlerle içerideki kargaşaya bakıyordu.

Genie'nin bakışları Baekhyun'unkilerle birleşti. Baekhyun onun gözlerinin dolu olduğunu çok net görebiliyordu. Hala kapı kilitliydi ve içeridekiler açmak için hamle yaptığında ortalık daha da karışıyordu.

Rüzgar şiddetini azaltsada beyaz perde hala hareketliydi. Asistan kız bir yandan, Kang SoRa bir yandan ağlıyordu ve Baekhyun ciddi anlamda ne yapacağını bilemediğinden yerinden bile kıpırdamıyordu.

"Baekhyun-shi! Ne yapacağız?"

Doktor çaresizce Baekhyun'a baktı. Gördükleri, şu an yaşadıkları bu durumu açıklayabilecek bir tane bile mantıklı kelime yoktu. Odada olduğundan sesi boğuk çıkıyordu.

Baekhyun Genie'ye tekrar baktı. Ne yaptığını, bunu nasıl yaptığını bilmiyordu ama, bir şekilde onu durdurması gerektiğinin, hem de çok acil durdurması gerektiğinin farkındaydı.

"Yapma..." diye fısıldadı Baekhyun. Belki sesi içeriden duyulmamıştı bile.

Koridorun sonundaki yangın söndürücü tüpü gördüğünde kendini riske atması gerektiği kanaatine vardı.

SoRa ve JongHyun'un şaşkın bakışları altında yangın tüpünü alıp kapının önüne geldi. Kilidi kırmaya çalışacaktı.

Hiç düşünmeden sert bir şekilde kapının koluna vurduğunda vücudunu saran elektrik dalgasıyla duraksadı. Aynı anda hissedebildiği tüm kaslarına iğne batıyormuş gibi bir ağrıydı bu. Yüzünü buruşturdu.

Elektriğin şiddeti gözlerini yaşartsa da bu sefer durmadan daha sert bir şekilde kapının koluna vurmaya başladı.

Her vuruşta canı daha çok yanıyordu, ama her vuruşta kilit biraz daha gevşiyordu.

Tüm gücüyle kollarını kaldırıp tüpü tekrar vurduğunda kapının kilidi yere düştü ve içerideki rüzgarın etkisiyle kapı bir anda aralandı.

Baekhyun bacaklarının titremesine engel olamadan içeri doğru yürümeye başladı.

Makinanın önüne geldiğinde kıza seslendi. Ancak birkaç kere daha seslendikten sonra kız başını ona doğru çevirdi.

"Ko-korkmana gerek yok. Bana güvenmiyor musun?"

Odada çıt çıkmıyordu. Ağlayan asistan da susmuş olacakları izlemeye başlamıştı.

"Şu an yaptığın şeyi isteyerek mi yapıyorsun? Bu senin elinde mi?"

Kız gözlerini Baekhyun'un kızarmış gözlerinden ayırmadan öylece bakıyordu. Dudakları hareket ediyor, anlamsız birkaç sesten başka bir şey çıkmıyordu.