Oh Luhan's Revenge ; hunhan

18| Can't Bring Me Down

“ See I have the- ”

Agad itong napatayo at pinunit ang papeles na hawak niya at itinipon ito sa sobrang galit.

“ This is not true right?! This is not f*cking true right?! Answer me!! ” tiningnan niya ang mga board members pero kahit ni isa ay walang sumagot.

“ This is b*llsh*t! Agh! How did this happened? ” makikita mo sa mga mata nito ang sobrang galit.

Gusto kong matawa sa reaskyon niya bakit naman kase? Ang pula-pula na ng mukha nito. Para na itong kamatis sa sobrang pula. Hahahaha

He looked at me with so much hatred.

Napataas naman ang isang kilay ko.

“ Oh bakit? Sisigawan mo ko? Wow ang ganda mo naman mag WELCOME ng bagong MEMBER sa kompanya mo. ” I said.

“ Why would you buy all the shares and stocks to my company that almost turning down, Mr. Lu? ” sambit nito at halatang pilit nitong pinipigilan ang galit nito saken.

“ Bakit? Gusto ko lang. ” I said while looking at my colored nails.

“ If this was a part of you're revenge please stop Luhan. ”

Yes. This was a part of my revenge.

Gusto ko sanang sabihin pero sa halip ay nanahimik na lamang ako at tinitigan lang ito at hinihintay ang susunod nitong sasabihin.

“ Can we just talk for a while? ” halos pabulong nitong sabi saakin and I just smiled at nagsimula nang maglakad papalabas ng conference room. At nang maka labas na kami ay bigla niya na lang akong tinulak sa pader at napahiyaw ako sa sobrang sakit na naramdaman ko ng mabangga yung likod ko sa malamig na parte nang pader.

“ How? Why? And When? Luhan? Hah?! Sagutin mo ko! How did you buyed the 69% stocks of my company?! ” sigaw nito at halos masira na yung tenga ko sa pagsigaw niya. Hindi ako sumagot at nanatiling nakatikom yung bibig.

Halos mapatalon na ako sa gulat ng bigla niyang suntukin yung pader. F*ck.

Napatingin ako mg masama sakanya at akmang magsasalita na sana ng bigla niyang haplusin yung pisngi ko. Biglang napalitan ng maamong mukha ang kaninang galit na galit na mukha nito.

Bigla na lang tumaas yung balahibo sa buong katawan ko ng tumingin ito sa mga labi ko at hinawakan ito using his thumb.

“ Bat bumalik ka pa? Malapit na sana kitang kalimutan pero bumalik ka... Why? Why do I felt much different than 6 years ago ng tingnan kita sa mga mata bat...lalakas na lang bigla yung puso ko? Nang umalis ka hindi ako mapakali, hindi ako maka tulog ng maayos hindi ako maka kain ng maayos. Why Luhan? What did you do to me? ” palapit ng palapit yung mukha nito saakin. Gusto ko sanang bumigay pero bigla na naman nag flashback sa utak ko 6 years ago at yung mga pinangagawa nila sakin at lalong-lalo na kay Jongdae. Sa yaya namin na itinuring ko na ding kapatid ko.

Naikuyom ko yung kamao ko sa sobrang galit at mabilis pa sa alas kwatrong gumalaw yung mga kamay ko at dumapo kaagad yung kamao ko sa pisngi nito. I looked at him with so much hatred at may halong pandidiri.

“ Wag mo nang ulit gagawin yun baka sa susunod ay hindi lang suntok ang maabot mo sakin Oh Sehun. Hindi madaling kalimutan lahat ng ginawa niyo sakin...samin ni Jongdae at mag handa na kayo dahil mas sobra pa ang sakit at malas na ibibigay ko sainyo at sisiguraduhin ko na maghahanap ako ng ebidensya sa ginawa niyong pag patay kay Jongdae at sisiguraduhin ko din na mabubulok kayo sa kulungan. ” sambit ko at tinalikuran ko na ito.

Nagsisimula pa lang ako...nagsisimula pa lang ako.

-

Sorry for the late update! Mag do-double update naman din ako  just wait. :)