HAYALİM SENSİN

HS-10

AÇIKLAMA.KISMINI BIR OKUYUNNN. ÖNEMLİ. ...

Heeeeeelllllllooooooooo beeeeennn geeeellllddiiiiiiiimmmmm. Ve haaaayıııııııırrrr danlaaa biliiiiç izlemmeeeeediiiiiiiimmm.

Neysee , nasılsınızzz. Ben iyiyiim ve bu kitabaa bölüm yazmaayı özlediiiğimii fark ettim.

Arkadaşlar, bu muş konusuna takılanlar.olur diye söylüyorum amaç memleketiniz ile.dalga geçmek asla değil. Izledigim.komik bir videodan esinlenmem. Öyle bir niyetim olmadı ve olmayacak. Bir türk evladı olmak her ırka her topluma saygı duymak demektir çünkü.

Bir diğer konuya gelirsek. Nasıl bu kadar sevip acı çekebilir demeyin.

Düşünsenize sırf aşk için her şeyi geride bırakıyosunuz. O aşkınız sizi umursamazken , geride bıraktığınız şeyler içinde pişman oluyorsunuz. Kolay değil. Komik bir kitap olmaktan ziyade asla aşkın küçümsenmemesi gerektiğinde ön görüyorum. Neyse uzatmayım ben. lafımım..

Ve ve bana biraz vakit ayırıp en sevdiginiz karaktere kalp.atarmısınızzz

》》》》》》》

●çınar
●deniz
●giray (en sevdiginize bir kalp pls)
●kerem
●emre
●serkan

Opüyooruuum.

Beni takip etmeyi unutmayıın.

(Giriş biraz duygusalmı oldu ne?)

°○°○°○○°°○○○°°°○°○○°○°○°●°○°

Yattığım yerde bir sağa bir sola dönüp duruyordum. Fakat ne kadar zorlarsam zorlayayım uyku tutmuyordu.

Yada düşünmekten uyuyamıyordum.
Bir kez daha gerizekalılığımı takdir ederek yattığım yerde kendi kendime göz devirdim. Tam bir aptaldım!

Çocuk o kadar şey söyledi ve dönüp sadece muş dedim. Hayır youtubeden izlediğim saçma sapan bir şey aklıma böyle anlarda gelmek zorundamıydı.

Sinirle yorganı yüzüme bastırdım ve ayaklarıma dolanan yorgan sayesinde birkaç akrobasik hareketten sonra yataktan kalktım. Telefonumdan saate baktığımda gecenin üçü olduğunu fark ettim. Bu nedenlede kimseyi uyandırmadan sessizce odanın anahtarını aldım ve dışarı çıktım.

Merdivenleri sessiz adımlarla indim ve bahçede herhangi bir banka oturdum.

Gerçekten şu son zamanlarda sinirlerim fazlası ile yerinden hoplamış durumdaydı. Sevdiğim o mükemmel insanın beni sevmemesi yetmezmiş gibi en yakınım olan 5 erkeğe bunu söyleyememek canımı fazlası ile yakıyordu.

Sır tutmayı iyi bilirdim, iyi bir sırdaş olup.aklımda ne varsa mezarada aklımda götürürdüm. Ama durum faklıydı. Bu sır kişiseldi ve saklamak istemiyordum. Yüzüne yüzüne haykırmak istesemde yapamayacağımı biliyordum.

Cesaretsizdim! Bu okula gelirken amacım çok farklıydı. Sadece çınara odaklanacaktım. Ama bu okul bana öyle güzel 5 dost verdiki , o beş kişiden birinin çınar olması umuruma gelmedi. Sefasını süren, cefasını çeker sözü tam olarak burada devreye giriyordu.

Ellerimi sıkıntıyla yüzüme bastırdım ve içimden geçeni dışıma vurdum.

"Allahım, sen bana sabır ver." Bankta biraz daha arkama yaslandım ve okulun gördüğü göl manzarasını izlemeye başladım.

Denizi, gölü her zaman insanlara benzetirdim. Sabahları hatta öğlenleri çok şen şakrak olurlardı. Dalgaları durmaz, içinde yüzen insanlar bitmek bilmezdi. Fakat gece olduğunda üzerine düşen ağaç gölgesiyle baş başa kalırlardı. Insanlarda böyleydiler işte. Gece olduğunda, kendi düşünceleriyle baş başa kalır ve yanlızlığı doya doya yaşarlardı.