HAYALİM SENSİN

HS-4

Medya;emre

•••••

Hayır deniz! Bunalıma girmek yok.

Az kaldı!

Birazdan zil çalıcak.

Gözlerimi kapattım ve matematik öğretmeninin anlattıklarını dinlemeyi bıraktım.

Kafamı masaya koydum ve bir süre sonra sesler uğultu gibi gelmeye başladı.

"Şşş" kolumu , iş makinesi gibi delen vir şey hissettiğimde elimi kaldırdım ve ne yaptığımı bilmeden git anlamında salladım.

"Çirkin! Uyansana." Bu çok tanıdık sesi duymamla birlikte gözlerim fal taşı gibi açıldı.

"Öhöm şey ben bi beş dakika uyumak istemiştimde zilin çaldığını fark etmemişim." Karşımda bana alayla bakan bir adet çınar vardı ve ben açıklama yapma gereği duymuştum.

"Evet zil çaldı kalk artık!" Soğukluğundan hiç ödün vermeyerek umursamazca konuşuyordu.

Onu çok seviyordum. Bu hareketleri bile koymuyordu bana.

"Ben tenefüse çıkmak istemiyorum." Dedim ve kabarmış saçlarımı elimle düzelttim.

Çınar birden kahkaha atmaya başladığında şaşkınlıktan ağızım açık kaldı.

Ne olmuştu ki şimdi, komik olanda neydi?

"Ya sen nasıl bir salaksın." Çınar birden ciddileşip bana bu soruyu sormuştu.

"Ne-neden ki?" Çınar bana bom boş sınıfı gösterdi ve

"Çıkış zili çaldı. Ne tenefüsünden bahsediyorsun.?" Ellerim şokla açılan ağzıma gitti ve gözlerim kocaman açıldı.

"Ben 8 ders boyunca uyudummuu?" Diye şok olmuş bir şekilde sordum.

Çınar gözlerini devirdi ve

"Bende taşşak geçicek bi tipmi var. Hadi uzatma kalk üniforma almaya gidicez." Dedi, ettiği küfür üzerine kızaran yanaklarımla birlikte çantamı topladım ce ayağa kalktım.

"Diğerleri nerede?" Diye sordum ve Çınarın hızlı adımlarına yetişmeye çalıştım.

"Yurt müdür çağırdı." Dedi , kosa ve öz bu açıklamadan sonra daha fazla konuşmak istemedim.

Okulun otoparkına geldiğimizde çınar elindeki uzaktan kumandayla artık ezbere tanıdığım arabasını açtı ve

"Geç." Dedi bana kabaca. Bende hiç sesimi çıkarmadan ön koltuğun kapısını açım ve oturdum.

Nerden ezbere biliyosun diye sorarsanız, takip ettiğimi zaten söylemiştim.

Bir süre sonra çevredeki tüm okulların üniformalarını satan bir yere geldik.

Çınarla beraber mağazaya girdiğimizde çınar hiç konuşmamayı tercih etti.