Shawn Mendes - Lost

Hoofdstuk 30

Het terugkomen in Engeland  is minder zwaar als verwacht. Natuurlijk mis ik Shawn, maar we hebben iedere dag contact via de app en via Skype. Ook blijft hij maar geheimzinnig doen over wanneer hij terugkomt naar Nederland, dus daar houdt ik me nu aan vast. Het is fijn om te weten dat ik hem binnenkort weer terug kan zien.

Anna is ook echt super lief voor me. Ookal  heb ik haar bijna een half jaar laten zitten, na drie weken heb ik al het idee dat er nooit wat veranderd is. Ze is nog altijd mijn beste vriendin. Mijn vaders dood heeft daar niks aan veranderd.

We houden een sleepover bij haar thuis, maar van slapen komt niks. Ik besluit haar in vertrouwen te nemen, ze verdient het. Daarom vertel ik haar alles.

Over mijn verleden met Shawn en onze baby. Over hoe ik Shawn deze vakantie weer tegen gekomen ben. Over mijn moeder en Pieter. Over de flashbacks waar ik een half jaar last van gehad heb, maar  die nu echt over  zijn. En ik vertel haar zelfs over Luke.

Aangezien Anna een groot fan van Shawn is, netals ik, valt ze bijna flauw als ze dat hoort. 'Dit mag je echt tegen niemand zeggen.' zeg ik haar wel duizende keren. 'Tuurlijk niet. Echt niet, maar hij lijkt op Shawn? Heb je  een foto van hem?' ik grinnik. 'Jawel, een selfie die we in het restaurant gemaakt hebben  toen ik ze interviewde.' ik laat Anna de foto zien.

'Deze is voor mij. Bijna beter dan Shawn, damm' zegt ze resoluut.  Dan slaat ze zichzelf voor haar voorhoofd.

'Sorry Jess, natuurlijk niet. Ik was  het even vergeten. Dat hij je  vader... Nou ja, je weet wel.' ze kijkt me verlegen aan en kijkt vervolgens weg. 'Sorry.' mompelt ze.

Dan neem ik een besluit. Ik adem diep in en begin te praten.

'Nee Anna, ik vind het oke. Luke heeft het niet met opzet gedaan en ik moet hem ooit vergeven,' ik neem even een adempauzen. 'ik kan ervoor zorgen dat je zijn nummer krijgt.' zeg ik dan. Nadat ik deze woorden uitgesproken heb, valt er een onzichtbare last van mijn schouders af. Mensen haten, kost nou eenmaal veel energie en nu hoef ik dat voor Luke niet meer op te brengen.

Even later zit Anna druk te appen met Luke. Hoe schattig. Na een tijdje legt ze haar mobiel weg. We gaan allebei lekker in haar tweepersoonsbed liggen.

Het is al ergens na vier uur. 'Dankje Jess, dat je me zo in vertrouwen hebt genomen.' zegt Anna  dan. Ik kan  geen woord zeggen, want ik weet zeker dat ik dan ga huilen.

Daarom geef ik haar een knuffel. Dan vallen we  allebei vredig naast elkaar in  slaap.