Epiloog

968 42 2
                                    

~ Begrafenis ~

Samen met Shawn zit ik op de eerste rij, naast zijn ouders. Achter ons zitten al zijn vrienden waar hij erg veel steun aan heeft. Eigenlijk was het de bedoeling het besloten te houden, maar veel fans zijn erachter gekomen waar de begrafenis gehouden werd. Lukw zijn kist is dan ook helemaal onder bloemen, kaarten en kaarsjes bedolven.

Shawn zijn naam wordt omgeroepen en dapper begint hij aan zijn toespraak. Iedereen luistert in stilte. Op de helft krijgt hij het zo zwaar dat ik het niet meer aankan zien. Ik sta van mijn stoel op en hij kijkt me diep in de ogen. Ik voel dat de ogen van iedereen in de zaal op mij gericht zijn, maar dat kan we even niks schelen.  Ik ben nu al opgestaan en kan niet meer terug. Pieter knikt me bemoedigend toe en dat geeft de doorslag. Ik loop verder naar voren en stap op de verhoging naast Shawn. Hij kijkt me dankbaar aan en praat dan vol hernieuwde energie verder. De laatste zinnen breken aan en de tranen verschijnen weer door de zaal. Ik pak zijn hand vast en hij kijkt me nog heel even aan en dan maken we samen de laatste zinnen af. 'Je blijft nu voor altijd bij ons en we zullen je nooit vergeten.'

Dan stijgt er een applaus uit de zaal op. Ik sla mijn armen om zijn nek en hij legt zijn handen op mijn heupen. Dan zoent hij me. Heel de zaal slaakt een gelukkige zucht. Een aantal fans van Shawn beginnen jaloers ze gillen, maar het kan me niet schelen. Niks kan me schelen. Het is alleen jij en ik en dat zal altijd zo blijven. Altijd.

Shawn Mendes - LostWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu