Over Again [ Niall Horan & Liam Payne Fanfic ]

Bölüm 6 : İlk öpücük

Over Again – 6.Bölüm : İlk öpücük

Louis! Kafası kanıyordu ve durumu pek iyi görünmüyordu. Galiba düşerken taşa çarpmıştı. Sırt üstü yatıyordu. Bana bakıyor bir şeyler demeye çalışıyordu. Ben ise şınav pozisyonundaydım. Tam kalkıp yardım edecekken ayağımın acıdığını fark ettim. Beynim yatmam konusunda emir veriyordu. Bu yüzden hareket edemiyordum. Ağrım giderek büyüyordu. Ağrım sayesinde yere düştüm.

Yine nefes alamadım. İkinci kere oluyordu bu. Sırt üstü dönüp nefes almaya çalıştım. Gözlerim kapandı fakat bilincim yerindeydi. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Sesler duymaya başladım. Louisti bu. ‘‘Mitchie’’ diye söyleniyordu. Bende belli belirsiz ‘‘Louis’’ diyebildim. Duydu mu bilmiyorum.

Ayak sesleri duymaya başladım. Bunlar çocuklar olmalıydı. Sonra Harry’nin bağrışmalarını duydum. Louis ve benim tam olarak nasıl göründüğümüzü bilmiyordum ama Harry’i korkutmuş olmalıydık.Biri yanıma gelip elimden tuttu. Ağlamaklı bir sesle ‘‘Mitchie’’ dedi. Kimdi bu? Öyle garip hissediyordum ki… Birden dudaklarımda sıcaklık hissettim. Biri… biri beni öpmüştü! Kalbim küt küt atıyordu. Ne yapacaktım şimdi? Gözlerimi açıp kim beni öptü mü diyecektim. İçimdeki yorgunluğun yerine tarif edemediğim bir duygu almıştı.

Enerjim en üst seviyedeydi. Ayrıca bu hayatımda aldığım ilk öpücüktü. İstemeye istemeye gözlerimi açtım. Bir yanımda Liam, bir yanımda da Niall vardı. Diğerleri ayakucumdaydı. Peki beni hangisi öpmüştü? Ağlamaklı olan Liamdı ama elimi tutan ise Niall’dı. Yine o tatlı ve ağlamaklı olan sesiyle konuştu.

Liam: İyi misin?

Aklıma ilk tanıştığımızan geldi. Gülümsedim. Benim gülümsediğimi göründe onlarda gülümsedi. Ayakucumda Louis oturuyordu. Kafasını tişörtüyle tutuyordu. Onun iyi olduğunu görünce daha çok sevindim. Ama hala acım vardı ve beni ele geçiriyordu. Artık tüm vücuduma yayılmıştı. Yavaş yavaş gözlerimi kapadım. Niall’ın olduğunu tahmin ettiğim sıcak eller beni kucağına aldı. Sonra bilincimi kaybettim.

Gözlerimi açtığımda eve gelmiştik. Solandaki koltukta yatıyordum. 5 çift göz bana bakıyordu.

Harry: Bizi çok korkuttun Doğa Kızı!

Gülümsedim. Sonra aklıma Louis geldi.

Mitchie: Louis iyi misin?

Louis:Merak etme ben iyiyim. Sen iyi misin?

Mitchie: İyiyim galiba. Bir tek bacağım acıyor.

Louis: Bunun sebebi benim özür dilerim.

Mitchie: Hayır özür dilemene gerek yok ben çok eğlendim.

Arkadan ninem yanıma gelip konuşmaya başladı.

Ninem: Merak etmeyin o alışık böyle şeylere. Küçükken her gün bir yerlerini yaralar öyle gelirdi.

Hepimiz güldük. Enerjimin bittiğini hissettim.

Mitchie: Galiba yürüyemiyorum. Biri beni odama taşıyabilir mi?

Louis: Bunun sorumlusu benim bu yüzden ben taşırım.

Zayn: Dostum bence bu işi bırak biz yapalım. Sonra merdivenlerden de yuvarlanmayın.

Harry: Doğru bu işi bana bırakın.

Tek hamlede beni kucağına aldı. Kulağıma yaklaştı.

Harry: Ben sana çok iyi bakarım Doğa Kızı.

Güldüm. Merdivenlerden yavaş yavaş çıkmaya başladık. Sonra aklıma bir şey geldi.

Mitchie: Harry sana bir şey soracağım ama aramızda…

Harry: Tabi ki sor bakalım.

Mitchie: Ormanda beni kim öptü?

Harry sinsice gülümsedi.

Harry : Üzgünüm Mitchie, bunu başka zaman öğrenirsin.

Dudağımı büzdüm. O ise hala gülüyordu. Beni yatağıma bıraktı. Yanağımdan öpüp ‘‘İyi geceler’’ dedi. Yatağa yattığım gibi uyudum. Gece yine ormandaydı. Her yer karanlıktı. Birden bir ışık açıldı. Yerde biri yatıyordu. Bizim çocuklarda onun etrafındaydılar. Louis tişörtüyle kafasını tutuyordu.Bir dakika bu nasıl olur? Bu anı hatırlıyordum. Yerde yatana baktım. O bendim. Daha uyanmamıştım. İşte o an gelmişti. Niall elimi tuttu. Liam ise ağlamaklı sesiyle ‘‘Mitchie’’ dedi. Niall bana çok yaklaşmıştı. Eğer o beni öptüyse dünyalar benim olurdu. Fakat uyduğum gibi gitmedi. Liam hiç beklenmedik anda dudaklarıma yapıştı.

Niall ise mavi gözlerini kocaman açmış Liam’a bakıyordu. Sonra ben gözlerimi açtım. İşte tam o anda her yer yeniden karardı. Sebepsiz ve istemsizce ağlamaya başladım. Beni Liam seviyordu. Ama bu nasıl olurdu? Ben Nall’ı seviyordum. Ağlamamın şiddetlendiğini fark edince tamamen uyandım. Gerçekten ağlıyordum. Etrafıma baktım. Niall başımdaydı.

Niall: Mitchie iyi misin?

Kendime gelip sakinleşmeye çalıştım.

Mitchie: Ah evet teşekkürler iyiyim.

Niall: Neden ağlıyorsun?

Mitchie: Ben…ben bir kabus gördüm.

Aslında bir gerçekti ama bunu ona anlatamazdım. Yanıma oturup kollarını açtı. Ona sımsıkı sarıldım. Hala gözyaşlarım akıyordu. Saçlarımı okşamaya başladı. Kendimi güvende hissettim. Sonra ayrılıp bana baktı.

Beni biraz itekleyip yanıma uzandı. Bende kafamı göğsüne yasladım. Bana yine sarıldı. Onu öyle çok seviyordum ki… Peki o? O beni seviyor muydu?