Ik, een draak?! 2: Drakenvangers

H11: Alpha-mode

'Al iets nieuws?' vroeg ik toen ik op de hoofdacademie aankwam.'Jonathan praat weer normaal' zei Drake.'Al barst hij soms nog in tranen uit'. Ik zuchtte. 'Arme jongen, wat heeft hij dan ook meegemaakt'. Kronos kwam binnenstormen.'Wat is er?' vroeg ik verbaasd.'Aanval!' riep hij.'Op Bor!'. Meer hoefde ik niet te horen.'Verzamel de rijders' zei ik tegen Drake en transformeerde. Kronos en ik vlogen op de snelheid van het geluid naar Bor. Ik wist zeker dat Dexter hier iets mee te maken had...

'Krusha!' riep Annabelle vanaf de grond en zwaaide met haar armen. Ze stond midden in de chaos. Ik transformeerde in de lucht zodat ik kon landen.'Status update?'.'We worden aangevallen door een grote groep mensen' zei Annabelle.'Ze dragen symbolen die nooit eerder in de archipel gezien zijn en ze ontvoeren onze draken'.'Waar is Hope?' vroeg ik en volgde Annabelle.'Ik ben haar kwijt geraakt' zei ze en kreeg tranen in de ogen.'Ze is neergeschoten en meegenomen'. Ik slikte en stond stil. Ik sloot mijn ogen en stelde me open. Ik kon alles voelen. Alle pijn en al het leed van de draken om me heen. Ik begon te gloeien en verloor mezelf. Alpha-mode 'Aan de kant!' riep Kronos en duwde Annabelle weg.'Ontruim het eiland, nu!'.'Wat gebeurt er?' vroeg ze verward.'Alpha-mode' antwoorde Kronos en trok Annabelle mee. Ik begon te zweven en alles om me heen begon te draaien. Ik kon geen onderscheid meer maken tussen de goede en de slechte. Alleen draak en mens. Ik weet niet meer wat er precies gebeurde toen ik de controle verloor. Wat ik wel weet is dat ik een wonde heb op mijn rug. Ik weet niet hoe die daar gekomen is.

Pov Errid
'Weet je zeker dat ze er niet is?' vroeg ik en keek naar Dexter.'Honderd procent' grijnsde hij en aaide zijn Naredrom. 'Ze is op Drakeneiland'.'Hmmm' zuchtte ik en keek naar de rest van mijn schepen. 'Vandaag stelen we de draken van Bor!' riep ik. Mijn manschappen juichen en ik lachte.'Eerst Bor, en dan de rest van deze nietige archipel! We zullen de mensen voorgoed verlossen van het gedrocht dat zich draken noemt!'. De mannen juichen en maakte zich klaar voor de aanval. Ik keek naar Dexter en zijn Naredrom. Zodra ik hen niet meer nodig had, werden ze geëxecuteerd. 'Errid'. Mijn gedachtengang werd onderbroken door mijn generaal. 'Wat is er? Zie je niet dat ik bezig ben' snauwde ik.'We naderen Bor' zei hij en wees vooruit. Daar lag het. Een typisch Zuiders eiland als ik het zo zag. Veel verschillende soorten draken. Ik grijnsde.'Maak iedereen klaar voor de strijd'. Het duurde niet lang voordat we aan wal kwamen en we het dorp overrompelden. We hadden de belangrijkste draken al gevangen toen ik een schriele dood met een brief zag ontsnappen.'Laat hem' zei ik tegen de man met kruisboog die naast me stond. 'Hij gaat de Alpha voor ons halen'. 'Maar ik dacht dat u dat net wilde vermijden' zei de man.'Heb ik gevraagd wat jij dacht dan?' snauwde ik.'Sorry Errid' zei hij en focuste zich weer op de strijd. Voor ik het wist hoorde ik het geluid van een Zwarte schaduw die naderde. Ik grijnsde. 'Verzamel de mannen! We gaan hier weg!' riep ik en zag hoe de Zwarte schaduw overvloog, gevolgd door een iets kleiner exemplaar. Kort daarna begon de grond te trillen. Ik wist exact wat dat betekende. Alpha-mode. Dit was niet de eerste Alpha die ik neerhaalde. Ik trok mijn zwaard en bleef nog even gefascineerd naar de verwoesting kijken. Als ik die in mijn macht had, had ik de wereld. Ik grijnsde en stormde op het meisje af. Ze stond met haar rug naar me toe en zweefde een paar meter in de lucht. Ik gooide mijn zwaard met een krachtige worp en haalde haar neer. Ze stortte neer en ik liep naar haar toe.'Hallo Krusha' lachte ik en trok mijn zwaard uit haar rug.'Je grootvader zal blij zijn met een aanwinst zoals jij'.Ik zag dat er anderen aankwamen dus gooide ik het lichaam snel over mijn schouder en wist te ontsnappen.