MAYBE THIS TIME (chardawn) *EDITING!* ✔️

Chapter 83

*Halos madaling.Araw na natapos ang kanilang pagba-bar. Ayaw pa sana ni Rachel umuwi, pero napansin na ni Frankrich na lasing na ito.*

Frankrich: (akay-akay si Rachel) Oh, Parang gusto kong magsisi na sa Bar tayo nagkita-kita...

Rachel: (Tumawa) Huwaat? You know... Kaya.. ko pa Babe... (suminok) Pwaamis...

Frankrich: Pwamis? Anong pwamis? (nagpipigil ng tawa)

Rachel: I Said.. Promise!! (hinampas si Rich)

Frankrich: Now you're hurting me... I'm taking you to the Hotel.. (at sinandal muna si Rachel para mabuksan ang pinto ng kotse)

Rachel: (Tumatawa lang) Rich... Babe...?

Frankrich: (Nang mabuksan ang pinto ay agad na inalalayan si Rachel) What?

Rachel: Thankyou... (sabay ngiti)

Frankrich: Rachel, Don't thanked me.. I'm doing this-----Oh, No! (biglang sabi nya na mapansing parang maduduwal si Rachel) No, Rachel.. No! Not on my Shir---- Shit! (biglang sabi na lang nya nang maduwal na ito nang tuluyan sa damit nya)

Rachel: (Tumawa pa ito) I feel better...

Frankrich: Thanks a lot! (sarcastic tone) Now get in the car.. (at inalalayan pasakay si Rachel)

*Matapos iyon ay agad na dinala ni Rachel sa hotel*

*Inalayan ni Rich sa Rachel hanggang sa marating nito ang room number ni Rachel at agad na inihiga sa kama nang makapasok*

*Inasikaso nya si Rachel.. Pinunasan, at sya rin ang nagpalit ng damit dito... Pero Damit lang, pero ang mga nasa panloob ay hindi na... Baka matukso pa 😉*

*Nang maayos nya si Rachel, Handa na sana sya sa pag-alis dahil naamoy na rin nya ang suka ni Rachel sa damit nya*

Rachel: (hinawakan si Rich) Babe.... Dito ka lang... I need you here... Don't leave me please? (sabi ni Rachel pero nakapikit ito)

Frankrich: (Ngumiti at umupo sa ulunan ni Rachel)

Rachel: (Humiga sa Lap ni Rich) Don't leave me yet...

Frankrich: I won't.

Rachel: (Napa-simangot ito) What's that stinky smell?

Frankrich: (Lalong napangiti) It's your fault, silly... Now sleep..

Rachel: (Tumahimik na ito)

Frankrich: (Hinaplos-haplos ang buhok ni Rachel)

Rachel: Rich... Remember the first time you took care of me?

Frankrich: Of course... That day I realized, How much I care for you...

Rachel: And you still care for me, Right?

Frankrich: More than ever, Prinsesa ko...

Rachel: (Tumahimik ulit)

Frankrich: (Patuloy ang haplos sa Buhok ni Rachel)

Rachel: Babe...

Frankrich: Yes?

Rachel: I love you so much...

Frankrich: (Yumuko at hinalikan ang noo ni Rachel) I Love you even more, Prinsesa ko... Go on, sleep...

Rachel: (Napangiti at tumahimik na)

Frankrich: We are Forever... I'll never let you go.. I want us to have a Happy ending... (Sabi nya sa isip)

Rachel: (Tuluyan nang naka-tulog)