*Naging tahimik silang tatlo*
*Walang ibang maririnig kundi ang Malakas na lagaslas ng ulan*
Miggy: (Sa wakas ay nagsalita na) So, may relasyon kayong dalawa? Matagal na ba? Kailan nyo pa ko niloloko?
Rachel: Miggy, Hindi.. Hindi totoo yan. Naging tapat ako sayo kahit na... na..
Miggy: Kahit hindi mo na ko mahal at si Frankrich na ulit ang gusto mo? Ganun?? (Sarcastic tone)
Rachel: (di nakapagsalita)
Miggy: Anong nakapagpabago nang isip mo? (lumapit sa dalawa)
Rachel: Wala.. Alam mo ang pinagdaanan naming dalawa, Miggy.
Miggy: Pinagdaanan nyo?? (ngumisi na parang nang-aasar) Baka naman, Naaakit ka, Magaling ba sya?
Rachel: (nabigla sa sinabi ni Miggy kaya't nasampal) Ganyan ba? Ganyan ba kababa ang tingin mo sakin, ha Miggy??
Miggy: (napahawak sa pinging sinampal ni Rachel)
Frankrich: (lumakad papalapit kay Miggy) Gusto mo talaga ng bastusan? (seryosong tanong nya dito.)
Miggy: (Di nakapagsalita, kailangan pa nyang tumingala para tumingin kay Rich)
*6'1 ang height ni Rich, samantalang 5'8 Lang si Miggy*
Frankrich: This time, lalabanan kita nang patas.
Rachel: Rich.. (pumagitna ulit sa dalawa)
Miggy: (umiling lang at may kinuha sa bulsa nya) Magpakasaya kayo. (Singhal nya sa dalawa at dumiretso sa kotse nya at agad na pinaandar iyon)
*Naiwan si Frankrich at Rachel dun*
Rachel: (Hinarap si Rich) Nagdudugo pa ang ilong mo, putok din labi mo. (hinatak si Rich) Halika dito sa loob.
*Sa loob, pinaupo nya si Rich sa may Sofa, at agad na kinuha ni Rachel ang Medical Kit, agad na binalikan si Rich*
Rachel: (Umupo at hinarap ang sugat ni Rich, dahan-dahan nyang ginamot)
Frankrich: Di ka ba nag-aalala para kay Miggy?
Rachel: Nag-aalala.. Pero mas nag-aalala ako sayo. (patuloy ang dampi nang bulak sa dumudugong ilong ni Rich)
Frankrich: Totoo ba ang sinabi mo kanina?
Rachel: Wag kang magsalita, may dugo pa ang labi mo. (di pinansin ang tanong ni Rich)
Frankrich: (hinawakan ang kamay ni Rachel) Tinatanong kita.. Totoo ba?
Rachel: (Nag-iwas nang tingin kay Rich)
Frankrich: Rachel...
Rachel: (she slowly nodded) Wala nang dahilan para itanggi ko pa. Totoo... Lahat ng sinabi ko..
Frankrich: (Dahan-dahang niyakap si Rachel) Thanks... (He rested his head on her shoulder)
Rachel: Basa tayong pareho oh... Tsaka, bakit ka nagpapasalamat?
Frankrich: For loving me back again.. For giving me a chance.. This time... I'll never let you go... (hinigpitan ang yakap kay Rachel)
Rachel: Aayusin natin ito..
Frankrich: (kumalas sa pagkakayakap) Pano ang sa inyo ni Miggy?
Rachel: I'll talk to him...
YOU ARE READING
MAYBE THIS TIME (chardawn) *EDITING!* ✔️
Fanfiction"Two Old Sweethearts Fell Apart.. Somewhere Long Ago.. How They didn't know.. someday They meet Again, They never need For more Than Reminiscin'..." Pero paano kung HULI na Ang Lahat? Kaya mo pa bang ipaglaban Kahit ito na ngayon ay isang Pagkakamal...