MAYBE THIS TIME (chardawn) *EDITING!* ✔️

Chapter 66

Nang magkaroon ng pagkakataon ay hiniling ni Direk na Mag usap-usap sila nila Frankrich at Rachel...

*Sa isang private place kung saan walang makakarinig sa kanila*

Direk: Okay, Explanation... I want it now. (Seryosong sabi nito sa Dalawa)

Frankrich & Rachel: D-Direk---- (Nagkatinginan)

Direk: Okay, You go first, Frankrich..

Frankrich: (He sighed) Yes, Totoo po ang lahat nang sinabi ni Miggy. Pero direk, Hindi naman namin talaga gustong itago eh.. Dahil alam namin mabubulgar din naman.. Ang plano namin, Ipagtapat sa inyo Slowly...

Direk: Slowly? Para di kami mabigla?

Frankrich: Inuunti-unti nanaman namin ah?

Direk: Eh, ang nangyari nga. Nagkagulo pa sa set. Baka naman ma.tabloid pa tayo nyan?

Frankrich: I'll make sure,direk.. Na hindi kakalat ito.

Direk: So, Kaya pala ganyan kayo ka-sweet sa set ha? Kayo... May something pa ba kayo sa isa't isa??

Frankrich & Rachel: (Sabay na nanlaki ang mata) Wala!

Direk: (Natatawa na) Oh, Easy lang kayong dalawa... Nagtatanong lang naman ako eh...

Rachel: (Sumeryoso) Direk, Sorry po sa nangyari kanina... Di ko rin naman po alam na gagawin yun ni Miggy.

Direk: Oo nga.. He looked so desperate, Rachel.. Nakakasigurado ka ba talaga kay Miggy? Mukhang may ugali sya ah? Nakakatakot.

Rachel: (Umiling) Direk, Hindi po! Kilala ko po si Miggy. Mabait syang tao. At... At ang nangyari kanina ay.... Siguro.. Dahil sa wala na nga kaming time sa isa't isa kaya ganun... Pero nabigla lang sya, Direk..

Direk: Sana nga, Rachel... Dahil baka lumabas ang totoong kulay nyan pag nagpakasal na kayong dalawa..

Rachel: Hindi po talaga, Direk....

Direk: Baka naman nagselos sa inyo ni Rich?

Rachel: Direk naman... Bago ko pa kunin ang project na ito. Alam nyang Magkaibigan lang kami ni Rich. Wala na pong hihigit dun...

Direk: Mabuti nang maliwanag. Pero binalaan kita, Rachel.. Kilalanin mo pang mabuti ang papangasawahin mo.

Rachel: (She nodded)

*After nang pag.uusap na iyon. Ay, tahimik sina Rich at Rachel na bumalik sa Tent nila*

Frankrich: (Umupo sa sofa at agad na kinuha ang Script at nagbasa)

Rachel: (Pinapanood lang si Rich)

Frankrich: (Napatingin kay Rachel at Umurong sa Sofa at nagbasa ulit nang Script)

Rachel: (Umupo sa tabi ni Rich) Rich... (She rested her head on his Shoulder)

Frankrich: (Nagtaka, binaba ang Script) Bakit di ka galit sakin?

Rachel: Dapat ba?

Frankrich: Di ko alam sayo.. Kung mamasamain mo ang ginawa ko sayo kanina. Sige. Magalit ka.

Rachel: (niyakap ang Braso ni Rich) Di ko rin alam... Aaminin ko, Wala akong galit sa ginawa mo. Pero di ko rin alam kung magpapasalamat ako sayo...

Frankrich: Okay lang kung magalit ka. Pero wag mong sasabihin sakin na mali ang ginawa ko kanina, Rachel. Dahil hindi iyon mali. Di ko pinagsisisihan yun.