MAYBE THIS TIME (chardawn) *EDITING!* ✔️

Chapter 46

*Andun din si Leo (Rich's Manager)sa Tabi ni Frankrich*

Leo: (siniko si Frankrich na tulala)

Frankrich: (nagulat)

Leo: Kinakausap ka ni Mr.Ramirez..

Frankich: (tumingin kay Mr.Ramirez) I-i'm Sorry. What's that again?

Mr.Ramirez: I Said.. Shall we start?

Frankrich: (napatingin kay Leo)

Leo: (sumenyas ito)

Frankrich: (binalik ang tingin kay Mr.Ramirez) Y-yes...

Pres.Villafuerte: Okay then... (at sinimulan nang i.discuss ang about sa product na si Rich ang magiging official endorser/model nila)

Frankrich: (pinipilit niyang intindihin ang sinasabi ni Pres.Villafuerte pero sumasagi talaga sa isip nya si Rachel)

*Tila ume.echo ito sa isip ni Rich*

Rachel needs you!!! *paulit.ulit na sumisigaw sa isip nya iyon*

Babe, Wag mo nang pakakawalan yan ha? Ang tagal mo ding inintay yan. *Yan naman ang sinisigaw nang isang bahagi nang utak nya. ang Sinabi sakanya ni Rachel*

Frankrich: Rachel...... (sabi nya sa isip)

Mr.Villafuerte: Mr.Gomez? Are you still with us? (sabi nya nang makitang tulala nanaman si Rich)

Leo: (hinarap si Rich) Frankrich. Concentrate. (Parang naiinis na rin na sabi nito kay Rich)

Mr.Ramirez: Are you okay, Mr.Gomez?

Frankrich: No.

Leo: (nagulat) Rich?

Frankrich: (binulsa ang phone nya) I'm sorry. I need to go.

Mr.Ramirez & Pres.Villafuerte: (nagulat)

Frankrich: Something happened to my Girlfriend. She needs me. I'm sorry.

Mr.Ramirez: You can go to her later. You have to prioritize this first.

Pres.Villafuerte: That's Right. Remember.. This is a Big Opportunity for you.

Mr.Ramirez: Maraming gustong maging model nito Mr.Gomez... At pag umatras ka? Maraming pwedeng sumunggab agad. Think about it.

Leo: Rich, mamaya na si Rachel. C'mon...

Frankrich: (umiling) No, I'm sorry. I'm Choosing my Girlfriend. I'm really sorry. President Villafuerte, Mr.Ramirez and Leo. I'm really sorry. (pagkasabi noon ay dali.daling nilisan nya ang restaurant)

Leo: Sir?

Mr.Ramirez: (umiling) I'm Sorry. Nagkamali nang pinili si President Villafuerte. He is very disappointed.

Pres.Villafuerte: I'm sorry to say... But, He's not worth it.

Leo: But sir--

Mr.Ramirez: I'm sorry, Mr.Madrigal.

Pres.Villafuerte: (tumayo na at umalis)

Mr.Ramirez: Thanks for the time. (at sumunod na kay Pres.Villafuerte)

Leo: (nasapo ang ulo)

***

*Medyo malayo ang lugar kung saan naospital si Rachel.. kaya't halos isang oras nya minaneho ang papuntang ospital.*

*Kaya't nang marating nya yun pagpasok nya ay gising na si Rachel*

Frankrich: Rachel...

Rachel: (natigilan nang makita si Rich)

Tonton: Lalabas muna ko. (iniwan sila Rich at Rachel dun)

Rachel: babe? Ang aga mo?

Frankrich: (lumapit kay Rachel) Anong nangyari sayo??

Rachel: Babe, wala naman yan--

Frankrich: Wala?? You called this "wala"? Nabalian ka? Na Fractured ka? Wala ba yan?

Rachel: Babe... Wala ito... kung sasabihin mo saking nakapirma ka na nang kontrata?

Frankrich: Sabi.. May pasa ka daw? patingin nga?

Rachel: Wait... Babe.. Tinatanong kita. Nakapirma ka ba??

Frankrich: Rachel, mamaya na please.

Rachel: Anong mamaya? Ngayon ko lang gustong malaman. Diba nakapirma ka? Diba??

Frankrich: Rachel...

Rachel: Rich, Ano?! (nag.hihintay nang sagot ni Rich)

Frankrich: (di maka.tingin kay Rachel)

Rachel: Rich, Ano ba?! Sabihin mong hindi mo iniwanan ang meeting--

Frankrich: I Left.

Rachel: (natigilan) You what??

Frankrich: I'm so sorry...

Rachel: (di makapaniwala) Bakit mo ginawa yun?? Rich! Ano ka ba?! Bakit hindi mo na lang hinintay na magpirmahan?? Pwede namang puntahan mo ko after nun.

Frankrich: Hindi ako mapakali Rachel. Mahirap. Andun ako physically! Pero mentally andito ako... Sayo..

Rachel: Rich, Alam mo ba ang pinakawalan mo?? Pangarap mo! Na matagal mong hinintay! Diba sabi mo.. kahit anong mangyari?? Itutuloy mo yun?? Bakit ngayon? Ito ang ginawa mo?? (parang maiiyak)

Frankrich: Rachel.. oo.. Sabi ko kahit anong mangyari.. Sa Akin! Pero hindi Sayo! Rachel ang pangarap ko, kaya ko pang maghintay nang ilan pang taon. Pero ikaw?? Na mawala sakin?? Hindi ko kaya... Hindi... (hahawakan sana si Rachel)

Rachel: (umiwas kay Rich) Rich... Hindi sa lahat nang pagkakataon bumabalik ang ganung pagkakataon... Pinakawalan mo, Rich... (may namumuong luha sa mata)

Frankrich: Rachel... Para sayo... Kaya kong pakawalan ang lahat. Kung ikaw ang nasa posisyon ko... Ganun din diba ang gagawin mo?

Rachel: Iba ako... Iba ka... Pinakawalan mo ang......

Frankrich: Rachel, Please.... Nataranta ako nang malaman kong sinugod ka sa Ospital. (hahawakan ulit si Rachel)

Rachel: (iniwas ulit) Di ka dapat gumawa nang isang desisyon na pagsisisihan mo!

Frankrich: (napasimangot) Sa tingin mo? Mukha ba kong nagsisisi na mas pinili kita? Kung uulit-ulitin ko ang oras na yun. Ikaw pa rin ang pipiliin ko. Alam kong professional ka pagdating sa trabaho. Pero pasensya na, Mahal kita. Kaya ikaw ang mas pinili kong puntahan.

Rachel: (naluha na) iwan mo muna ko... Rich.. please..

Frankrich: (nataranta nang makitang umiiyak si Rachel. lalapitan sana)

Rachel: (umiwas ulit at pinunasan ang luha) Iwan mo muna ko.

Frankrich: Rachel...

Rachel: (may pumatak muling luha) Rich! Please naman. Iwan mo muna ko..

Frankrich: (atubili man.. ay walang nagawa kundi umalis.)

Rachel: (tuluyan nang naiyak)

************************************************************************************