UNDONE (Time Traveler)

Picture 2.2: Intramurals

"Oh siya, hayaan na nga natin sila. Tayo ng umuwi."

Hindi na naman ulit siya kumibo kaya nagsimula na akong maglakad. Nauuna na ako sa kaniyang maglakad. Ang bagal niya, eh. At paglingon ko sa kaniya ay ang dilim ng mukha niya. Hala? Anong ginawa ko?

Nang makalabas na kami ay naglakas loob na akong lapitan siya. "Hoy Zacharias, anong problema?" Hindi siya sumagot at nagpatuloy lang sa paglalakad. Bad trip naman, napaka moody ah! "Zacharias naman eh, ano bang problema? Wala naman akong ginagawang masama. Bakit ba bigla ka na lang nagagalit?" Hindi pa rin siya sumasagot kaya nakaramdam na ako ng inis. Maglalakad na sana ako palayo nang makasalubong ko ang tatlo-sina Ryner, Reign at Risha.

"Oh Riley, saan ka pupunta?" Salubong sa 'kin ni Reign ng nakangiti.

"Uuwi na!" Sabi ko at inunahan na silang maglakad. Agad kong pinara ang jeep na dumaan sa harap ko.

"Hoy Riley, saglit! Magse-selfie pa tayo!" Sigaw naman ni Ryner.

Napahinto ako bigla. So, ito pala 'yong scene sa picture na pinakita sa 'kin ni Risha sa reception kanina. Pero wala akong paki. Mas gusto kong umuwi kaysa mag-picture taking.

Sumakay na ako sa jeep na kanina pa ako inaantay. Padabog na nag-abot ako ng pamasahe kaya ang sama ng tingin sa 'kin ng lahat ng sakay ng jeep. Dahil beast mode ang peg ko, I don't care!

Nahiga agad ako sa kama ko pag-uwi ko. Oo nga pala, anong date na ngayon? Sinilip ko ang kalendaryo sa tabi ng study table ko. September 27, 2007? Ibigsabihin nasa business trip 'yong parents ko. As I remember, twice a month lang sila kung umuwi dito sa bahay. At ang sakit alalahanin na year 2008 ay binawian na sila ng buhay. Ang sakit. Bigla ko na lang silang na-miss.

Dinampot ko ang cellphone ko at agad na tinawagan si mommy. "Hello? Anak, Riley?"

Hindi ko napigilang humikbi ng muling marinig ang boses niya. After 10 years, ngayon ko na lang ulit narinig ang boses na matagal ko ng inaasam na muling marinig.

"M-mom..." Sabi ko habang umiiyak.

"Yes, darling? What's the matter? Why are you crying?"

"It's nothing. I just missed you so much."

"Magkakasama tayo kahapon, ah. Namiss mo na kami agad?"

Tumango ako kahit na alam kong hindi naman niya ako nakikita. "Sige po mommy, papatayin ko na 'tong phone. Alam ko pong sobrang busy kayo d'yan. I love you so much mom! And please tell to dad that I also love him so so much."

"Bye darling. We love you too." And she hung up.

Ang saya ko dahil sa muli ay nasabi ko kung gaano ko kamahal ang mga magulang ko. Kung sana lang may magagawa ako para pigilan ang pangyayaring 'yon ay gagawin ko. Kaso biglang pumasok sa isip ko si Zacharias.

Napaisip ako bigla sa picture naming lima na ipinakita sakin ni Risha. Hindi ako nakapagpa-picture kanina so ibigsabihin nabago ko na ang nakaraan? O baka naman hinayaan ito ni Pixie na mangyari para malaman ko ang dahilan kung bakit nagalit sa 'kin si Zacharias? Ano nga ba kasi talaga ang dahilan!

Madalas talaga hindi ko maintindihan ang pag-uugali n'yan ni Zacharias. Medyo moody na ewan. Eh kung bumalik na lang kaya ako sa present time? Kaso paano? Ba't ba hindi ko itinanong kay Pixie ang tungkol do'n!

Maya-maya lang ay may natanggap akong text galing kay Risha. Tinanong niya kung okay raw ba ako. Hindi ako nag-reply pero natutuwa ako sa concern niya sa 'kin. Sweet and caring si Risha compare kay Reign. Si Reign kasi medyo may pagkasuplada pero mapagkakatiwalaan naman. Si Ryner luko-loko. At si Zacharias, syempre ang best sa lahat.