UNDONE (Time Traveler)

The Wedding Singer

The Wedding Singer

Mahigpit ang pagkakahawak ko sa mic. Nandito ako sa left part ng simbahan, nakaharap sa may pintuan. Tanaw ko rin mula dito sa pwesto ko si Zacharias na nakangiting nakatingin sa may pintuan habang naghihintay sa pagpasok ni Janica.

Naiinis ako sa nakikita ko ngayon. Kung gaano kaliwanag ang pagmumukha niya at kung gaano kasaya ang mga mata niya. Gusto ko maging masaya para sa kaniya kaso 'di ko magawa. I'm so bitter and I hate this feeling.

Napalingon ako sa umakbay sa 'kin. Si Risha. Malungkot ang mga mata niya habang nakatingin sa may pintuan. She's the wedding coordinator kaya kasama ko siya dito ngayon.

"Start singing, Riley. I know it's hard to see them, but you have to do it. Don't worry, we're always here by your side."

Napayuko ako sa sinabi niya. Alam niya ang pinagdadaanan ko ngayon. Gano'n din si Reign pero ano pa nga ba ang magagawa namin, wala. Gusto kong umiyak kaso ayoko naman magmukang timang dito.

"Salamat." I whispered. At umalis na siya sa tabi ko at kinausap ang iba pang staff.

Pagtingala ko ay nagsimula ng tugtugin ang intro ng kantang "A Thousand Years".

"Heart beats fast" Nang bigkasin ko ang linyang ito ay agad akong napatingin kay Zacharias. He's also looking at me with his brown eyes, which made him more attractive. Hindi ko maintindihan ang gusto niyang iparating sa 'kin kaya pinagpatuloy ko na lang ang pagkanta at iniwas sa kaniya ang tingin ko.

"Colors and promises" Nilingon ko siya ulit. Akala ko nakatingin pa rin siya sa 'kin, hindi na pala. Nag-expect na naman ako.

"How to be brave?
How can I love when I'm afraid to fall?
But watching you stand alone
All of my doubt suddenly goes away somehow"

Amazingly enough, I don't want to cry. Malapit ng matapos ang kanta at malapit na rin si Janica kay Zacharias. Once na tumulo ang luha ko, maapektuhan ang boses ko. I will never let it happen. Not in my best friend's wedding.

"One step closer
one step closer"

Pagkakanta ko nito ay siya namang paghawak ni Zacharias sa kamay ni Janica. Nakakainis, nagiging blured na ang paningin ko. I promised to myself na hindi ako iiyak sa araw na ito. Pero bakit parang... 'di ko matutupad ang pangakong iyon.

Kahit gusto ko ng umiyak ng todo ay ipinagpatuloy ko pa rin ang pagkanta sa chorus part habang patuloy na naglalakad ang dalawa palapit sa altar.

"I have died every day waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more

And all along I believed I would find you
Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more "

Napayuko ako kasabay ng pasimpleng pagpunas ng namuong luha sa mga mata ko. Buti na lang hindi ako pumiyok kanina.

"Good job." Bulong ni Risha na 'di ko namalayang nasa tabi ko na pala.

Hindi na ako nagsalita pa at niyakap na siya bigla. Tahimik na umiyak ako sa mga balikat niya. Damn, I'm really stupid.

"Tahan na, makakalimutan mo rin siya." Sabi nito habang hinahagod ang likod ko.