Just Want To Be Where You Are

Chapter 15

USAPANG MAG ASAWA

Riley's POV

Pak pak pak.

Di ko alam kung nakailang suntok na ko sa punching bag dito sa gym ng hotel na tinutuluyan namin. Aware akong nakatingin ang lahat pero tinuluy tuloy ko lang ang ginagawa ko. Wala akong pakialam sa kanilang lahat.

"Boss...dahan dahan lang . Nakakaawa na yung punching bag kulang na lang himatayin yan sa mga suntok mo."

Nagtawanan ang mga kasama ko pero hindi ko sila pinatulan. Titigil lang ako hanggang dumugo na tong sinusuntok ko. Damn you Vic! Kasalanan mo lahat to. Nagsisisi akong tinulungan pa kita. You bitch! Humanda ka saken. Naalala ko si Mika. Napilitan akong tumigil sa kakasuntok. Nagpasya akong balikan si Mika sa kanila. Mag aalas syete na ng gabi. Tatlong oras pagkatapos nya akong pinaalis sa bahay nila sinubukan ko syang tawagan pero hindi na sya sumasagot. Pupuntahan ko na lang sya para makita ko ng personal kung anong nangyare sa kanya after nung insidente kanina.

Sa shower man ay hndi ko maiwasang hindi pagdiskitahan ang ding ding. Nasuntok ko yun ng dalawang beses. Halos hindi ko ininda ang sakit na nararamdaman ko. Hayop ka Vic. Sa lahat pa ng pwede mong saktan si Mika pa?

"Hindi mo ba alam na maswerte ka na sa kanya....tapos" halos di natuloy ang bulong ko sa sarili.

Nagmadali akong magbihis. Basa man ang buhok ko ay hinayaan ko na. Pinaharurot ko ang sasakyan pabalik sa bahay ni Mika. I need to see her. Kailangan kong malaman kung talagang maayus lang sya.

Mabilis kong napuntahan ang Reyes-Galang's residence. Dire direcho lang akong dumaan sa mga FBI na nagbabantay sa kanila. Walang pumigil saken dahil kilala naman nila ako at alam nila ang role ko sa kaso ng mag asawang may ari ng bahay kung saan sila nakadestino.

Pagkabukas ni Kim ng pinto ay nagulat sya pero hindi nya tinigil ang pakikipag usap sa kanyang phone. Sinenyasan nya ako na pumasok at nagpaumanhin na may kausap pa kaya kailangan ko munang maghintay. Hinanap agad ng mga mata ko si Mika. Andun sya sa kusina at nakikipag usap sa kanyang mga magulang at mga anak. Dahan dahan akong lumapit at nakinig sa iba pa nilang usapan.

"Wala na ba sila mommy? Ahmmm mommy maghanda po kayo ng mga bata. May susunduin tayo sa airport bukas..." saad ni Mika kay tita Bhaby.

"Hija...don't tell me...makakauwi na bas i Vic?" gulat na tanong nya sa anak.

"Nagbigay ng notification ang embahada kanina. Nasa kalagitnaan na ng byahe si Vic pauwi dito. Pinaalam ko napo kina mama at papa sa Pampanga. Sasama po sila sa pagsalubong bukas. Wag nyo munang ipaalam sa mga bata. Surprise na lang po natin yun sa kanila." Kaswal nyang sagot sa ina.

"Oh salamat naman Lord. Teka ok ka lang ba anak? Bat parang..." di na natuloy ng mommy nya ang sasabihin dahil agad na sumabat si Mika.

"Wala po to mommy pagod lang siguro...di na ako mag pupuyat. Kailangan ko na pong magpahinga. Love you po. Pakiss din sa mga bata." Hindi na nya hinintay na sumagot ang ina,binaba na ni Mika ang monitor saka tumayo.

Nagulat sya pagkakita saken pero binigyan nya ako ng tipid na ngiti at nilapitan.

"Bakit ka bumalik?May nakalimutan ka ba? Gusto mo ba ng coffee Riley?" walang gana nyang pag aya saken.

Naiinis akong makitang ganyan sya. Walang hiya kang Galang ka kasalanan mo to lahat. Pasalamat ka't wala ka pa dito kungdi baka nasuntok ko na yung nguso mo kanina pa.