BENİ SONSUZLUĞUNA GÖTÜR

10-BÖLÜM :KURTAR BENİ

Canlarım.Gerçekten çok ugraşıyorum.Sabahlarım akşamlarım bu hikaye yazmakla geciyor.Umarım begenirsiniz. kutu ve yıldıza basmayı unutmayın.:))

Uraz'dan

Esin'i görmüştüm.Onu buldum ama arabaya binip gitti.Arkasından defalarca bağırdım.Kaçırıldı.Koştum peşinden ama yetişemedim.Esin'in parka gelmesinden tahmin etmeliydim.çok geç kaldım.İkimizde suçluyduk.Öpmeyecektim onu.Oda gitmeyecekti.Niye bu kadar abartıki.Sadece öptüm.Onu bulmalıyım.Koştum bütün caddeleri,sokakları karış karış aradım.Arabanın plakasını almıştım.Lütfen Esin gitme.İcimde anlamsız yangınlar alev alev yanıyordu.Kalbim acıyordu.Göğüs kafesim daralıyordu.içimden "Esin senden özür dilemeye geliyorum."

(1 saat sonra)

Aradım onu ama bulamadım.Allah kahretsin hep benim yüzümden oldu.Onu bulacağım.Onu kaybedemem.Nefes almakta zorlanıyordum.Esin cık gel.Nereye gittin.İzini göster.Bana burdayım de.O bebeleri gebertecegim.Parçalara bölüp köpeklere atacağım.

(1 saat sonra)

Umudumu kestim.Bulamadım.Her yere dikkatlice baktım.Arabaların plakasına baktım.Yoktu işte yoktu.Benim suçum.Kendime engel olamadım Esin .Mavişim nerdesin.Tekrar gel bağır bana.Bi kızın beni nasıl yerlebir ettigini gör.İnatlaş,atar yap.Ama yeterki gel.Karşıya baktığımda o araba evet o araba.plakasına baktım.Bu arabaydı.Esin lütfen burda ol.Karsıda küçük bir ev vardı.Oraya dogru yaklaştım.Eve baktıgımda birileri evden dışarıya çıkıyordu.Beni görmesin diye kendimi sakladım.Esin seni kurtaracagım bekle beni...

Esin'den

Umutlarım buhar oldu artık.Beni arabaya bindirip kulubeye getirdiler.Bayılmıstım.Su anda beni bir odada agzım,kollarım,ayaklarım baglı sandalyede ağlıyordum.Bana zarar vememişlerdi.Uraz özür dilerim.Beni kurtar Uraz.Bi daha asla kaçmayacagım.Lütfen kurtar beni.Sana ihtiyacım var. Tişörtü hala üstümdeydi.O kokuyordu. Göğüs kafesim daralıyor nefes almakta güçlük cekiyordum.O anda beni kacıranlardan biri yanıma geldi.

"Sana yemek getirdim zıkımlan."dediğinde yüzlerine tükürmek istiyordum.Agzımın bandını çıkardı.

"İstemiyorum.Yemeyecegim.Yalvarırım beni bırakın."dediğimde bana pişmis kele gibi sırıtıyordu

"Yok ya.O kadar kolay mı.Seninle daha işimiz bitmedi"dediğinde bana yaklaşıyordu.Yüzüme dokunuyordu.Elim baglı hic bisey yapamadım.

"Bırak beni adi serefsiz bırak"dediğimde başka bir erkek geldi odaya.

"Bırak kızı dokunma ona.Abim görürse seni gebertir.Kızı ona muttelicegiz."dediginde gözyaşımı tutamadım.Hıckıra hıçkıra ağladım.Allah'ım lütfen bu bir kabus olsa.Uyansam artık.Serkan lütfen gel.Keske herşeyi tekrar başa sarsaydık.Bu olanlar olmasaydı.

"Sustur su kızı"dediginde agzımı tekrar bağladılar.Ben ise aglıyordum.yanındaki erkek

"Peki gelen adam mı nasıl tanıyacagız?

"Bilmiyorum.Parayıda hazırlamış.Buraya dogru geliyor"dediklerinde kalbim bedenim felç geciriyordu.Bunu sebebi sensin Esin.Öptü ne var bunda.Niye bu kadar abarttın.Aklıma telefonum geldi.Of olamaz götürmüsler.çaresizce bekliyorum.Gün ışımı bekliyorum.Karanlıktan kurtulmak istiyorum.Serkan'ı bekliyorum.Lütfen gell...

Uraz'dan

Adamların çıkmasını bekledim.Esin sen benim belamsın.Kurtaracağım seni söz.Tam evin içine gireceken bir tane araba eve yaklastı.Gidip kendimi sakladım.Arabanın içinden bir tane erkek çıktı.Tek başınaydı.Yüzünü kapatmıştı.Bu fırsatı kaçıramazdım.Hemen usulca gittim ve kafasına taş atım.Köşeye çektim.Silahı elime aldım.Silahla kafasına vurdum.Onun elbiselerini giydim.Yüzmü örtüm.Parayı alıp eve dogru gittim.Kapıyı tıkladım.Kapıyı Açdığımda serseri erkek açtı