BENİ SONSUZLUĞUNA GÖTÜR

3- BÖLÜM: UÇURUM

Arkadaşlar yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin.İyi okumalar

Koşarak ortamadan uzaklaştım.En sakin olduğum yere, dağın tepesine Çıktım.Kendimi tutamayıp ağladım.Ben ne Zaman canım sıkılsa,ne zaman ağlasam,mutlu olsam bu dağın tepesine çıkararım.O yer benim huzur kaynağım.Ben Emre'yi sevmiyordum.Ama ne fayda vazgeçmiyordu benden.
Biraz düşüncelere daldıktan sonra dağın tepesinde yürümeye başladım.Bi anlık dalgınlığıma geldi ve kendimi uçuruma tutunurken buldum. Ben ciddi ciddi ölümle karşı karşıyaydım. Sonra yapmam gereken tek şeyi yaptım ve

"İmdaaaat yardım edin" diye bağırdım. Ama sesimi duyan yoktu. Orda kimse olmadığını bile bile bağırmaya devam ettim. O an bi el elimi tuttu yukarı baktığımda bu elin sahibinin Serkan olduğunu gördüm. Direk beni yukarı doğru çekerken

"Sakin ol ve yukarı doğru gelmeye çalış"dedi ve uygulamaya başladım. Bi an -korkudan olsa gerek-kendimi Uraz'ın kollarında buldum. Sonra yavaşça kollarından ayrıldım ve hemen lafa girdim

"Teşekkür ederim"

"Sen iyimisin "

"İyiyim ben.Ama korkuyorum hayla.Bide kusura kalma korkudan olsa gerek sana sarıldım" diyip gülerek konuşmaya başladı.

"Ammada ağırmışsın bee" duyduğum cevapla sinirlenmem bir oldu. Korku ve öfkeyi bir arada yaşıyordum. Hemen sinirli bi şekilde cevap verdim.

"Hiçte bile. Hem senin burda ne işin var"

"Hem uçurumdan kurtarıyoruz kızı hemde azar işiyoruz"gülerek

"Evet bi cevap bekliyorum. Yoksa beni takip mi ediyodun??"ne diyosun yaa çocuğun işi gücü yok senimi takip etsin.

"Yok artık başka işim yok seni mi takip edicem" sanki içimi okudu ya. Ve devam etti

" senin buraya geleceğini bilmiyodum.Sevdim bende burayı O yüzden buraya geldim ve senin sesini duydum" diyerek cevap verdi
"İyi o zaman " korkuyodum hala ölebiliridim o yüzden fazla üstelemedim ve tam gidecekken yere düştüğümü hissettim ve gözlerim bulanıklaştı sadece ismimin sayıklandığını duyuyordum ve sonrası karanlık..

**************

Ayıldığımda kendimi Melek'in evinde bulumuştum.Gözlerimi açtığımda karşımda Melek',Uraz'ı ve Hira'yı gördüm.

"Ne ara geldim ben buraya"başım çok kötü ağrıyordu.

"sen hatırlamıyosun ama Uraz senin bayıldığını görünce seni kucağına alıp buraya getirdi"
dediklerinde çok şaşırmıştım.Ona Bakarak
"sağol ya.Sana da zahmet oluyor "
gülümseyip Cevap vermişti Melek kızgın bir şekilde bize bakıyordu.Kıskanıyordu heralde bizi.Seven İnsan kıskanır tabi ama yanlış anladı.Birden Serkan Konuştuğunda
" Evet zahmet oldu ama Olsun Sağlığın daha önemli tabi "
Diyip sözü aldım.
"Aa şaşırdım.Ağzından hayırlı bir laf da çıkıyomuş"
Dedim ve gülmeye başladım.Oda benimle gülmeye başladı.Kapıya açıldığında gelen kişinin Emre ve Alp olduğunu gördüm.Hira'yı dürterek
"Siz mi söylediniz ona" dediğimde
"Ben söylemedim Melek söyledi "
diye cevap verdi.İlknura sordum,
"Melek niye gidip Emre'ye benim bayıldığı mı söyledin"
dediğimde şaşkınlıkla bana baktı,
"Şey ben bilmesini istedim işte.Seni sorunca bende yanımda bayılmış bir vaziyyete durumu kötü"
dediğinde anlamıştımki bizi kıskandı.Ama nasıl böyle bir şeyi anlayabilirdi ki.Hemde hiç beklemediği kişiden.Emre konuşmaya başlamıştı.
"İyimisin Esin .Çok korktum sana eğer bir şey olursa.Dünyam yıkılırdı,ben yıkılırdım.Ben seni bir dakika görmesem özlüyorum,senin gidip bir daha gelmemen beni Kahrederdi ."
Dediğinde artık laftan anlamıyordu söylediğim sözlerden.Biliyorum beni seviyordu ama ben onu sevmiyordum.Konuşmaya başladım onunla.
"İyim Emre merak etme beni sadece bacağım kaydı-"diyip sözümü kesmişti.

"Biliyorum benim yüzümden oldu ve bana hala kızgınsın-"
dediğinde bende sözünü kesmiştim.
"Bak Emre ben seni sevmiyorum.Her seferinde aynı şeyi tekrarlamaktan yoruldum.Anlamıyor musun? Hem kendine hemde bana zarar veriyosun.Biliyorum elinde değil vazgeçemiyosun benden ama yapmak zorundası vazgeç Emre vazgeç.Eminim ki benden daha iyisini,güzelini bulursun "
dediğimde laftan anlamıyordu sanki.Söylediklerim bir kulagından girip diğer kulağından çıkıyordu. Uraz ve Emre odadan çıkmaya başladılar.Alp ise yanımızdaydı.Gerçi Hira'nın yanındaydı desek iyi olurdu.Benimle konuşmaya başladı
" Esin büyük bir faciadan kurtuldun.Geçmiş olsun.Kendine dikkat et"
Diyip tam giderken gülümseyerek
"Sağol alp "
dediğimde gülümseyip gitti.Hemen Hira'ya
"Kızım Alp seni çok seviyor ya.Sende onu sev ya ne olacak sanki.Bir şans ver"
dediğimizde Hira bize,
"Bide bana diyosun Esin.Sen Emre'ye şans veriyosun da bana diyosun"
dediğinde hak vermiştim Hira'ya.Zorla sevemezin ki bir insanı.Aşık olamazsın.Kalbinin atması gerekiyordu.Nefesinin Kesilmesi gerekiyordu ama olmuyordu işte.Hemen Melek'e imalı bir şekilde sordum.
"Sen bizi kıskandın mı arkadaşım?"
Kıskandı.Uraz Şu an Melek'i sevmiyordu.Ama Melek bu durumu kabullenemiyodu.Uraz eskisi gibi Melek'i sevmesini istiyordu.Hemen melek lafı aldı
"Ne kıskanacağım be."
Dese bile kıskanmıştı.Kapı açıldı kim olduğunu merak ediyorduk.Kimdi o?

Arkadaşlar vote ve yorumunuzu esirgemeyin.

Sence kimdir gelen?