Bu olurken istemsizce bir çığlık atmıştım.

Pencereden gördüğüm manzaraysa şaşkınlıktan tüm bedenimi uyuşturmuştu.

Güneşin doğudan hızlıca batıya doğru gidişini görüyordum. Gece oluyordu bu nasıl mümkün olabilirdi ?

Her yer aniden kapkaranlık kesilmişti. Yu Jin'in parlayan gözleri dışında kütüphanenin hiç bir yerinde ışık yoktu.

Bu karanlık ortam kalp atışlarımın daha da hızlanmasına ve korkumun iyice yükselmesine sebep olmuştu.

Şimdiyse milyon dolarlık soru gözlerimin önündeydi neler olacaktı ?

Birden Yu Jin şu sözleri tekrar etmeye başladı,

"Gece olur bilgimiz çıkar ışık gibi açığa, yükselir hırsız göğün sahnesinde oynamaya."

bu anlamsız sözleri bir kaç defa daha tekrar eden Yu Jin'in gözlerinden müthiş bir ışık yükselerek kütüphanenin duvarlarına vurmaya başladı.

Işığın ani ve sinsice çıkışından ikinci çığlığı fark edemeden basmıştım.

Gördüklerimse müthiş bir görsel şölendi. Yu Jin'in demin okuduğu kitap duvarda film şeridi gibi oynuyordu.

Hemde öylesine inanılmaz bir görüntüydi ki kitabın baş karakterinde Yu Jin vardı. Kitap kapağındaki karakterin elbisesini Yu Jin'in giymesinden bunu anlayabiliyordum.

Bu sanırım Yu Jin'in okuduğu kitaplar ve hayal gücünün harmanlandığı inanılmaz bir görsel şölendi.

Gördüğüm görüntüler kitabın tüm hikayesini tamamlayana dek devam etti bittiğindeyse sönerek kaybolmaya başladı.

Duvarda sönükleşen görüntü bütün bir ışık olup tekrardan Yu Jin'in gözlerine geri döndü.

Güneş tekrar doğup olması gereken yerdeki konumunu aldı ve Yu Jin'in ağzından çıkan o küçük ışık noktası tekrar Yu Jin'in bedenine geri döndü.

Olanlar nefes kesiciydi. Karşımda daha iyi gözüken Yu Jin'i görünce iyice şaşırmıştım.

Yu Jin'e doğru dönerek,

"Sen nesin ve demin neler oldu !?"

demiştim.

Bunu söylerken sesimde ki korku ve olanlara karşı büyülendiğim gerçeği konuşmama istemsiz yansımıştı.

Sorumun üzerine oturduğu sandalyeden kalkan Yu Jin bana endişeli bir surat ifadesiyle cevap vermişti,

"Bilmiyorum."

Aldığım yanıt sinirimi bozmuştu üsteleyerek,

"Bilmiyor musun ? Demin ayaklı sinema salonuna dönüşüp güneşi kendi kafana göre indirdin ve sebebini bilmiyor musun ?"

Sorumun üzerine kaçamak bakışlar atmaya başlayan Yu Jin yutkunup tekrar cevap verdi,

"Tek bildiğim uzun süre kitaplardan uzak kaldığımda olduğu, nasıl yaptığıma dair fikrim yok."

Verdiği yanıttan oldukça emin bir hali olan Yu Jin'in bunu benden saklamasına bir yandan kızmıştım.

Biraz kırılmış bir tavırla,

"Bunu niçin benden sakladın ?"

dedim.

Yu Jin ise şöyle yanıt verdi,

"Ne yani bu gördüklerini sana anlatsam bana inanacak mıydın ?"

Yu Jin bu konuda haklı olduğu kesindi birisinin güneşi batırıp film gösterisi yapacağına inanmam olasılıklar arasında değildi.

MAHFİ BAŞLANGIÇWhere stories live. Discover now