3.BÖLÜM

191K 9.1K 2.2K
                                    

Duyduklarım kafamdan aşağı inen soğuk suyun yarattığı şoktan farksızdı. Teyzem ne işler çeviriyordu böyle ? Uyuduğum beş yılda neler olmuştu çok merak etmeye başlamıştım. Dün akşam yaşananlar zaten yeterince soru işaretleri mi arttırmışken üzerine bir de bu eklenmişti.

Teyzemin yanına gidip neler olduğunu sorsam acaba ne cevap alırdım ? Ya da bir cevap alabilir miydim ? Sorular iyice içimi daraltmaya başlamıştı, her şeyden biraz uzaklaşmalı ve düşünmeliydim.

Hem evden uzaklaşmam belli bir süreliğine de olsa iyi gelebilirdi. Adını dahi unuttuğum kasabada belki bir şeyler hatırlayabilirdim. Brunch Mix'te de evimdeki gibi gariplikler var mı merak etmeye başlamıştım.

Yeni uyandığım için üstüm başım dağınık haldeydi odama çıkıp daha spor bir şeyler giydim. Saçlarımı aynada kuyruk yapıp, çantamı omzuma taktım içerisine telefonumu da koyup hızlı adımlarla aşağı indim.

Teyzeme haber vermeden çıkmak sanırım yapılacak en büyük hatalardan olurdu. Onu tanıdığım yıllar boyunca hep çok telaşlı, hep diken üstünde oturan gergin birisiydi. Habersiz çıkıp gitsem Brunch Mix Polis Departmanı'nı şüphesiz ayaklandırırdı.

Salona giriş yaptığımda teyzem elinde gazetesiyle tekli mor koltuklarımızdan birinde oturuyordu. Taktığı gözlükler gözlerini oldukça iri göstermişti. Sanırım yanına geldiğimi fark etmemişti ki, haber başlıklarını büyük bir keyifle okumaya devam ediyordu. Gazetenin bana dönük olan kısmından, Brunch Mix Gündem Gazetesi isminin büyük punto ile yazıldığından görebiliyordum.

Dalgınlıktan okuduğu gazeteye kendini iyice kaptırmış olan teyzeme kendimi duyurabilmek için, oldukça sesli bir şekilde öksürmüştüm. Teyzemse çok geçmeden gözlerine taktığı gözlüğü ve önündeki gazeteyi indirip, meraklı bir tavırla konuşmaya başladı,

"Günaydın canım dalmışım kusura bakma, hazırlanmışsın bir yere mi gidiyorsun ?" diyerek bana gülümsedi.

Teyzemi anlamıyordun beni her zaman şaşırtmakta sınır tanımıyordu. Daha dün akşam bayıldığım halde şuan nasıl olduğumu sormadan, dışarı çıkmamla mı ilgileniyordu? Kafamda oluşan bu karmaşayla gözlerimi teyzeme odaklayıp,

"Evet biraz hava almak istiyorum, belki bir şeyler hatırlarım hem."

demiştim.

Teyzemse oturduğu koltuktan kalkıp, bana yakınlaşmış ve çok sert bir ses tonuyla,

"Hastaneden henüz yeni çıktın, bunun iyi bir fikir olduğundan emin değilim."

demişti.

Dışarıya çıkma fikrim nedense teyzemi hiç memnun etmemişti. Teyzemin sağlığımı düşünmediği konusunda sanırım onu erken yargılamıştım. Hala benimle ilgileniyor olmasıysa beni çok sevindirmişti.

Ona asla hayır diyemeyeceği iki numaralı bakışı atmaya karar verdim. Bu benim en tatlı bakışımdı ki çoğu kişiyi bu bakışla cezbettiğim söylenirdi. Teyzem bakışımın cazibesine kapılıp büyük bir gülümsemeyle,

"Tamam tamam çıkabilirsin.. Ama hiçbir şey yemediğinin farkındayım küçük hanım bunu unuttuğumu sanma. Dışarıda çıktığında ilk iş olarak karnını doyuruyorsun. Ayrıca telefonunu yanına almayı da unutma. Seni her aradığımda ulaşmalıyım, bir de çok geçe kalma."

diyerek, elime belli bir miktar parayı tutuşturuvermişti. Çok fazla bir şey demeden kafamı sallayarak evden ayrıldım.

Dışarıya adım attığımda muhteşem bir güneş yüzümle buluşuverdi. Brunch Mix beni şaşırtmaya devam ediyordu, dün akşam ne kadar da soğuktu öyle ? Battaniyenin altında ısınmak zorunda kalmıştık. Şimdiyse kasabaya bunaltıcı derecede bir sıcak hakimdi. Hava olaylarının bu kadar değişiklik gösteriyor olması soru işareti dünyama bir yenisini eklemişti.

MAHFİ BAŞLANGIÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin