Oorlog

Niet vrij

Hasna moet plassen. Echt heel nodig. Ze zitten nu al een halve dag in de trein. Met wel honderd man in één zo'n mini-karretje. Waar moet je nu plassen? Fynn heeft daar geen problemen mee. Want er IS wel een wc'tje- een stinkende emmer. Vooral in dit soort situaties lijkt het Hasna handig om een jongen te zijn. Ze heeft honger, en zij is niet de enige. Het is vrij stil in de trein. Hasna is erg optimistisch- maar nu begint dat best moeilijk te worden. Toch probeert ze een gesprek te voeren met Fynn:

'Fynn?'

'Ja?'

'Fijn hè, dat het hier zo gezellig is!'

'Hasna...'

'Ja?'

'Hou je bek. We zijn in de macht van Hitler!'

'Eh...ja...misschien wel...maar nu gaan we toch naar...kamp Westerbork?'

'Ja. Vreselijk is het daar.'

'Nee joh... het is daar vast gezellig. Er zijn veel mensen.'

'Ja, is dat even leuk! Dan kunnen we met lekker veel mensen tegelijk stikken!'

'Ze hebben daar geen gaskamers, dat is toch pas bij het volgende kamp...'

'Ook goed. Dan leef je nog een paar dagen langer. Maar dan moet je nog een paar dagen langer lijden. En dan moet je weer drie dagen in zo'n trein!'

'Maar het was toch best gezellig in de trein.'

'Hasna, laten we stoppen met dit gesprek.'

Fynn heeft gelijk, denkt Hasna. Hoe positief ik ook probeer te blijven, Fynn is beter in négatieve dingen. En die zijn er ook veel meer.

Pfff...

_______________________________________________________________________