paint • cameron dallas

24

3 Hafta Sonra

-"Hey" dedim boğazımdaki çoktan oluşmuş yumruyu yutkunurken. Yanağımdan süzülen yaşı elimin tersi ile silerken derin nefes aldım. "Gelemiyordum. Uzun süredir." Taştan gözlerimi almaya çalıştım. "Bazı işlerim vardı." Nemli toprağa bağdaş kurarak oturdum . Boğazımdaki acı her dakika her saniye artarken bir kaç kere hıçkırdım. "Özür dilerim. Buraya geldiğimden beri belkide buraya sen geldiğinden beri ilk kez geliyorum. Ama " derince nefes aldım ve hıçkırmayı kestim ."Ama yapamadım. Kendimde o cesareti bulamadım. " elimdeki siyah ve kırmızı güllerin yapraklarıyla oynarken konuştum.
"Seninle konuşmayı özledim sadece. Çünkü her zaman seninle konuşmak " bekledim "beni rahatlattı. Evet . Yani çoğu zaman. Beraber çizgi film izlerken kafamı senin göğsüne koymayı özledim, veya uyumadan önce söylediğin o güzel sözleri ." Avuç içimdeki toprağı iyice sıktım. Tırnaklarım toprağı geçip tenime batarken umursamadan devam ettim." Saçlarımı karıştırırken kulağıma fısıldadığın müzik parçalarınıda. Yani kısacası " hızla düşen yaşı sildim. "Sadece seni özledim. Gülüşünü veya kızışını. Seninle ilgili olan her şey."
"Bu zamana kadar gelemedim. Özür dilerim ama birisi ile tanıştım. Bana en az senin kadar beni birinin seveceğini söylemiştin de ben yıllardır inanmamıştım ya." Güldüm "Onu buldum. Ve beni çok seviyor. Bende onu. "Seni onunla tanıştırmak isterdim ama tek başıma gelmek istedim. " sustum. Soğuk havayı içime çektim." Hastalığıma gelirsek ," sustu "Yani o konu biraz karışık . Şuan iyiyim o araları geciyorum ama gerçekten ben bazen randevularımı veya ilaçlarımı unutsamda o unutmuyor. Bazen bana bu kadar dikkat etmesine kızıyorum ama bir andan da mutlu olmamı istediği için yapıyor. Benim iyiliğim için yaptığını biliyorum. Senin gibi."
Mezarın üzerindeki çıkan otları elimle çekmeye başladım.
"Keşke burada olsan diyorum bazen. Keşke o aptal hatalar olmasaydı da sen gitmeseydin çünkü bu çok acı." Boğazımdaki acıyı zerre kadar geçese de yutkundum." Çünkü bir insanı özlemek , ondan nefret etmekten daha zor. Bir zaman geçtikten sonra özlemin nefrete dönüşüyor ki bu daha kolay. Onu suçluyorsun neden beni bıraktı? Ona bu kadar ihtiyacım varken? " ayaklarımı kendime çektim.
-"Neden bunu yaptın? Ha? Beni neden düşünmedin? Seni seviyordum, sana ihtiyacım vardı. Nasıl bu kadar bencil oldun ? Hayatım dediğin kişiyi arkanda bırakırken mi? Hiç canımın acıyacağını düşünmedin mi? Biliyorum seninde acıyordu dayanamadın " bekledim. "Ama bazen başkaları için bazı şeylere katlanmalıyız. Seni özlüyorum özür dilerim. Bana asla mezarının başında ağlamamamı söyledin ama." Dedim hıçkırarak "Özür dilerim. Eğer yani belkide o an yanında olsam bunu yapmazdın. Özür dilerim. Bazen senin ... senin gidişininin nedeni benim suçum diye düşünüyorum." Güldüm "Yani çoğu zaman . Birini suçlamak istiyorum ve bu hep ben oluyorum . Neden böyle düşündüm bilmiyorum ama .... herneyse." güllerin yaprakları hafifçe esen rüzgarda koparken ayağa kalktım  ve pantolonuma bulaşmış toprağı hızla silkeledim. gülleri isminin önüne bıraktım.
Sophia Grey

-"Hoşçakal anne. Seni seviyorum."

--------------

Heeeey
Naber???
Herneyse
Vote ve yorum
Lütfen
Eğer okursanız lütfen vote ve yorum yapın lütfen. Diğer bölümde vote azdı . Eğer okuyorsanız lütfen okuyun??!!!!!!
😍😂😭✌🏻️✨
xxxxx