paint • cameron dallas

11

Yeni bölümm. Lütfen şu şarkıyı dinleyip okuyun . Medyaya koyduum. Lütfen vote ve yoruum
Bölümü sonlara doğru düzelttim. O yüzden bir daha okursanız daha iyi olur.

Hayatımızda çoğu şeyi kaybediriz. Ve onları ,kayıp etmeden değerlerini bilemeyiz. Hayatımızda ne kadar büyük bir yeri kapladıklarını ,onlara ne kadar değer verdiklerimi ... hiç birşeyi o ana kadar anlamayız ,anlayamayız. Bazende onlarsız yapamayacağımızı bildiğimiz halde , onları terk ederiz. Ne olacağını hiç düşünmeden. sadece o anlık iyi bir fikir gibi gelir ve biz .... sadece yaparız. Hiç düşünmeden. Bu yüzden çok fazla pişmanlıklarımız olur. Hiç düşünülmeden aptalca alınan kararlar yüzünden. O kararlar hayatımızı yönlendirmeye yeter. Tek isteğimizin bu olduğunu düşünürüz. Ama bilmeyiz ki bizim için en iyi yerin onların veya onun yanı olduğunu...

Deililer gibi pişmanlık çekiyorsun, neden kalbini kırdım diye, neden yanında değilim diye...
Ama artık her şey eskisi gibi olmayacağını biliyorsun. Kalbine binlerce kez bıçak saplanıyor. En sonunda güçsüz kalıyorsun ve kendini , kendi karanlığında boğulurken buluyorsun...
....
1 Hafta Sonra

Claire okul çantasını koltuğa fırlatırcasına attı.
-"Sonunda Cuma!" Diye bağırdı. Sabahtan beri bunu diyordu zaten.
-"Anladık Claire" dedim koltukta yerimi alırken.
Gerçekten bir hafradır şu The Walking Dead' deki zombilerden farkım yoktu. Uyanıyordum, okula gidiyordum , Claire'in zorlaması ile mideme bir şeyler giriyordu. Gözlerimde kıpkırmızı çanaklara dönmüştü.
-"Ruh gibi yürüme"
-"Hıh?" Dedim kapanmak üzere olan gözlerimle.
-"İyi misin? " bir haftadır bana bu soruyu soruyordu ben ise " yok birşeyim " diyip geçiriyordum.
-"Yok birşeyim, sadece şu resim şeyi " dedim "Fazla stres altındayım o kadar"
Tamam dedi mutfağa yemek hazırlamaya giderken.
Odama gittim ve sıcak bir duş aldım. Kahverengi saçlarımı yukardan topuz yaptım ve evdeki en rahat şeyleri üzerime geçirdim.
Mutfağa sessizce girdim. Claire arkasına denmesiyle korkudan çığlık atması bir oldu.
-"Hayalet misin sen ya! Yüreğime iniyordu!"
Ona zorla sırıttım.
Akşamları dahil hiç uyuyamıyordum. Öyle tablonun karşısında boş boş oturup duruyordum. Bazen ağlamak istiyordum ki sessizce ağlıyordum da. Ama nedenini pek çıkarmış değildim.
-"Şunları ye" dedi önüme makarnayı koyarken.
-"Hayır canım istemiyor"
-"Aa öylemi, şu hayatta her istediğimiz Olmuyor canım"
Ona sinirle baktıktan sonra ağzıma makarnayı aldım sonra mutfaktan çıkınca hemen makarnayı çöpe boşalttım. Yemek falan istemiyordum.
Koltuğa oturdum ve çizgi film açtım.

-"Neden hep ben çizgi film izlerken beni rahatsız ediyorsun ? Ha niye?"
Tv kapatmam an meselesi oldu. Gözlerime toplanan yaşı elimle sildim.
-"Hey ne oluyor?" Dedi Claire
-"Yok birşey"
-"Var birşey bunca yıldır tanıdığım arkadaşımın bir sorunu olduğunu görüyorum "
-"Yanlış görüyorsun demek ki."
Gözlerime toplanan yaşı görmemesi için kafamı yere çevirdim."
-"Skylar." Eliyle sırtımı sıvazladı "Bir haftadır gözümün önünde eriyorsun." Bekledi "Ve bunu görmek çok zor " derin nefes aldım. "Bana anlat hadi canım." Biraz bekledim.
-"Bilmiyorum gerçekten. O gün sen gittikten sonra o beni eve çağırdı diğerleri ile tanışmam için" dedim ona bakmadan "Gittim sonra biz diğerleri görmeden kavga gibi bir şey ettik"
-"Ne dedin?"
-"Bunun bir gün biteceğini haytımdan def olup gidecek biri için , ona yer ayıramayacağımı falan söyledim sonra zaman geçti eve gittim. Yarım saat sonra kapı çaldı. Sen geldiğini sanmıştım kapıyı açınca onu gördüm aşırı sinirliydi. Bağırdı çağırdı, ne demek istiyorsun falan dedi. Sonra bana kendini bağlayım siktirip gideceksin falan dedi. Eğer şuan gidersen aynen bunu yapmış olursun dedi ve gitti."
Bana sıkıca sarıldı ve sırtımı sıvazladı. Hıçlırıklarımı durdurmayı başardığımda ondan ayrıldım.
-"Hey hey bana bak" dedi sırıtarak " Bunlar gerçekler neden bu kadar harap oldun?"
-"Bilmiyorum sorun da bu!"dedim sesimi yükselterek. Güldü
-"Tamam , seni tanımasam ondan hoşlanıyor musun diyeceğim"dedi imalı ses tonu ile.
-"Demek ki tanıyorsun. Biraz stres içindeyim dediğim gibi." Yavaşça sırıtıım "Öyle bağırınca her şey üzerime geliyormuş gibi oldu galiba."