paint • cameron dallas

18

Genç kız hiç bir şeyden habersiz yatıyordu. Nefes alıyor mu bundan da bir haberdi.
Sadece gözü kör edecek bir ışığın altında yatıyordu hareket de etmiyordu.
Kaç haftadır ilk kez onun kolları hariç kendini bu kadar iyi hissetmişti.
Gidiyordu.
Bunu anlamayacak kadar salak değildi.
Yorgundu.
Kırılmış, incinmişti,
Onu ağlatan kişi ise belkide onun burada oldupunu hatta onun yüzünden gittiğini bilmiyordu.
Nefes almıyordu.
Göğüs kafesi kalkıp inmeyi zor da olsa durmuştu.
Cihazların sesi kulağının dibinde sağır olacak gibi çaldığında kendini daha mutlu hissetti.
Vücudunu delip geçen elektrik şokunu iliklerine kadar hissetti.
Hissetmemeyi dilerdi...

-------
Ölüm
O andan geriye dönme şansınız olmadığını, hayat denen kredinizin bittiğini ve onlara yanıt verme şansınız olmadığını düşünün...
Tekrar sarılma, bir kez daha öpme ihtimalinizin bittiğini hissedin...
Dünyadaki küslüklerin, ayrılıkların, kavgaların yanında bu acının ve geri dönülmezliğin korkunç çaresizliğini yaşayın...
Bırakın canınız yansın, bırakın alevler içinde kavrulsun tüm ruhunuz...
Orada, o taşın altında düşünün kendinizi...
Seyredin şu an çevrenizde olanların yüz ifadelerini...
Akıllarından ve yüreklerinden geçen cümleleri hayal edin...

Ve olmasını istediğiniz kişi?

Düşünün.
Geriye dönüşü olmayan bir yol ve siz o yolda bir başınasınız , yalnızsınız. Artık ağladığınızda kollarını açan ne yaparsan yap ben buradayım diyenler yok.
Ve siz bunu bilerek bu yola başlıyorsunuz.
Arkanızda çok kişi bırakmışsınızdır ama dediğim gibi geri dönüşü yok.
O an dönmek istersiniz, tek ihtiyacınız olan onlardır o an.
------

Cameron hastanenin kapısını hızla açtı ve koşarak masanın başındaki kadına ismini bile ağzına aldığında çenesinin titremesini sağlayan kişinin ismini sordu.
Hızla merdivenleri tırmanırken ağlıyordu. Onu kaybedeceğini biliyordu.
Veya kaybettiğini?
Koridorun ucundaki çoğu tanınmayan yüz arasından alışık olduğu kıza koştu.
-"Claire." Dedi çenesi titremeye devam ederken. Kız aşırı kötü gözüküyordu. Kısa saçları birbirine geçmiş ve gözleri resmen çökmüştü.
-"Burada ne işin var!" Diye bağırdı . Ona aşırı sinirliydi, biliyordu. Ama onu görmesi gerekiyordu. Kız bağırmayı kesti ve onun gibi çenesi titremeye başladı.
Hiç bir şey demeden Claire'e sarıldı. Claire onun omzunda ağlarken konuştu "O çok kötü Cameron, ." Dediği şeyle ondan ayrıldı ve gözlerinin içine baktı .
-"Nasıl kötü? Ne kadar kö-"
-"Çok kötü." Dedi Claire . Elinin tersi ile kırmızı gözlerini sildi. Kafasını olumsuz dercesine salladığında boğazında o yumruğu hissetti. Hastanenin duvarına yaslandı ve yere oturdu. Kafasını kollarının arasına alırken ağlıyordu.
-"Nerde o?" Dedi bağırıcasına "Nerede o!"
Eliyle koridorun ucundaki camı gösterdi. "İçeri girebilirsin ama fazla durmamak şartı ile."
Kafasını salladı ve koridor ium sonuna doğru gitmeye başladı. Yol resmen bitmiyormuş gibi gelmişti.
Kapının tokmağını döndürdü ve içeri girmek için derin bir nefes aldı.
Oradaydı.
Bir sürü kablonun arasına öyleye yatıyordu.
Nefes alıyor mu almıyor mu o bile belli değildi.
Sadece yatıyordu.
Yatağın yanındaki sandalyelere oturdu ve her zaman dediği 'Tanrı tarafından ona gönderilmiş hediyeye' yi izlemeye başladı.
Ama o gidiyordu.
Kırılmaktan bıkmış kalbi artık onu bırakıyordu . Çünkü yorulmuşlardı. Hiç bir şey yokmuşçasına yaşamaktan yorulmuşlardı.

Bembeyaz cildine baktı.
Onu her hatırladığında akla gelen kahve büyük gözleri artık solmuştu. Kıpkırmızı dudakları kurumuşlardı.
İncelmişti. Hala çok güzeldi ama bu güzellik sonsuza kadar durmayacaktı.
En azından aklıma bazen gelen saçma sapan hayalleri gerçekleştirmeye yetecek kadar değildi.
Korkuyor değildi.
Hatta deli gibi korkuyordu
Onun değerini son şu 1 hafta anlamıştı.
Onsuz yaşamın olmayacağını , olamayacağını.
Öyle bir hayatı bile düşünemiyordu.
O hayatına resmen koca renkli bir olay ile girmişti.
Onu o siyah kapüşonlu arabaya bindiğinden beri aklındaydı.
Ve onunla ilgili çoğu şey.
Güldüğünde o beynine kazıdığı yüzünde hangi yanağında gamzesi var?
En çok sevdiği yemek
Hobileri

Skylar ona bunu anlatamamıştı ama onun asıl fobisi yalnızlıktı.
Yalnız kalmaktı.
Ve yalnız kalacaktı.
Cameron en çok bundan korkuyordu.
Onun orada yalnız başına kalmasından korkuyordu. Ne yapacaktı orada?
Peki o Skylar'sız ne yapacaktı?

Onun her kalbini kırdığında ölmek istiyordu peki şimdi ne yapacaktı?
Onun kablolar altında yatmasınında sebebi oydu.
O gün o boyaları balkondan aşağıya atmasaydı, onunla kavga etmeseler, karakolda görüşmeseler, okulunda o olaylar olmasa, sonra siniri ile onun evine gelip ona sığınmasa ve ı aptal oyunu oynamasalar.
Ve Cameron ona sırıl sıklam aşık olmasa, o şuan burada olmayacaktı.
Mutlu bir hayatı olacaktı.

Cameron kızın iyice incelmiş bembeyaz parmaklarını avucunun içine aldı. Parmağın ucundaki alete dokunmamak için büyük gayretler gösterdi .
-"Hey bebeğim." Dedi sesi boğumlanırken. Onun elinde değildi. "Ben geldim. Şimdi bu salak neden burada diyebilirsin. Ben hiç gitmedim Skylar. Gidemedim. " kızın yüzüne yzun uzun baktı. O an parmaklarını oynatmadı için nelerini vermezdi oysa.
"Bu senin için daha iyi olur zannettim. Hata üzerine hata yapıyorum ve bu yüzden kendinden nefret ediyorum. Kalbini kırıyorum diye. Alice bana mesajlar atıyordu. Sana zarar vereceği hakkında ve o yapar Skylar, ben seni koruyamam diye korktum. Ayrıca senin hep kalbini kırıyordum seni üzüyordum. Dedim ki bu daha iyi olur. Birbirimizi unutmak. Ama ben yapamadım Skylar. Yine kendi başıma aldığım aptal bir karar yüzünden seni yine üzdüm. Özür dilerim özür dilerim özür dilerim."
Çoktan ağlamaya başlamıştı bile. Hıçkırıklarını kesti ve kendinden daha çok sevdiği kişiye yeniden baktı.
"Sen benim her şeyimsin. Şu 2 ayda ben bunu öğrendim Skylar. Sensiz hiç bir şey yapamam ben. " daha çok ağlayınca kafasını onun elinin yanına koydu.
"Hatırlıyor musun?" Dedi oturur vaziyete gelirken . " Kokteyle gitmiştik de ben seni kaybettiğimi sanmıştım. Aslında bir nevi kaybetmiştim. Eğer sen şuan beni bırakıp gidersen "Sesi boğumlandı derin bir nefes aldı "Bana yine aynı şey olur. Sadece o zaman seni bulacağımı biliyordum elinde sonunda. Ama şimdi "dedi ağlayarak "Seni bir daha bulamamaktan korkuyorum Skylar. Sen benim gökyüzümün tek parlayan yıldızısın ,eğer sen olmazsan o yıldız söner ve ben yolumu bir daha asla bulamam." Derin bir nefes aldı. Şimdi acı gerçeğe geliyordu ."Claire bana " sözcükler boğazında düğümlendi "Claire bana durumundan söz etti ." Dedi hızla "Gerçek mi bu? Gidecek misin?" Dedi daha çok ağlarken. Elini iyice birbirine kenetledi "Bırakacak mısın? Herkesi ? Ben yapamam. Kaldıramam , olmaz. Ben seninle nefes alıyorum. Sensiz yapamam. Hayır, hayır hayır..."
"Sana yalvarıyorum , gitme. Bırakma beni? Lütfen? Beni duyuyorsun. Bunu biliyorum. "
Sessizce ağladı. Kendini topladı.
"Eğer "dedi boğazı yeniden o acı ile kavrulurken "Eğer yapamam diyorsan , yani dayanamam dersen ben anlarım seni." Yeniden ağladı. Bu kolay değildi. Şu hayatta en sevdiğin kişi gidiyordu ve sen bunu izleyip kendini hazırlıyordun.
Büyük gün için
"Anlarım seni" dedi tekrar edercesine "Ama kaldıramam. Lütfen kal , seni bir daha asla üzmeyeceğim. Sana söz veriyorum. Kendimin üzerine yemin ediyorum. " dedi gülerek. Acınası bir haldeydi. Bunu kendide biliyordu. Günlerdir ağlamaktan bitkin düşmüştü. O onun her aklına geldiğinde ağlıyordu peki o akla gelen şey olursa ne olacaktı?
Daha ona söylemediği, söyleyemediğin ve söyleyemeyeceği çok şey vardı.
Ve hergün bunun için pişmanlık çekecekti.

Onun kahve saçlarını parmağına doladı. Yerinden kalktı ve anlına bir öpücük bıraktı. Burnunun altındaki boruya dokunmamak için büyük çaba gösteriyordu. Alınlarını birleştirdi.
-"Seni seviyorum. Gökyüzümün tek parlayan yıldızısın ve her zaman öyle kalacaksın. Her zaman benim küçük Skylar'ım kalacaksın. Ne olursa olsun. Ne yapardan yap. Sen benim kalacaksın. Kararın ne olursa olsun. Ben bunu kabulleneceğim.Benim ne kadar büyürse büyüsün çocuk kalan sevgilim." Dedi alınları hala birleşikti. Ve hatta onun bir kaç gözyaşı , Sky'ın yüzüne düşmüştü.
"Hayatını mahveden kişi seni her zaman sevecek . Bunu unutma tamam mı? Çünkü ben senin her şeyini en küçük ayrıntına kadar unutmayacağım."
"Lütfen kal. Ve seni seviyorum bebeğim." Yeniden tekrarladı "Seni seviyorum."

Yeni bölüüm
Hemen yazacağımı söylemiştiimm.
Şimdi nasıl olmuş yazın
Vote da vermeyi unutmayın
xxxxxxxxx
Birde diğer kitabım Hallucinate e bakmayı unutmayıııın.