Random One-Shots

ErenxAnnie ~ I love you...

Het hele hoofdstuk is in Eren's POV. Dikgedrukte letters betekenen dat Eren en Annie met elkaar praten in titan-taal. Schuingedrukte letters betekenen dat Eren denkt. Ik ship Eren en Annie zelf eigenlijk niet, dus ik hoop dat het goed genoeg is.
Veel plezier met lezen❤

~• In de kerkers •~

Langzaam loop ik de trap van de kerkers af, ik denk na over de droom die ik had.

Zou Annie echt weer wakker zijn? Nee vast niet, dat kan toch niet?

Ik begin sneller te lopen, ik ren de hoek om en ik kan m'n ogen niet geloven.

"Annie!" roep ik verbaast.

Snel ren ik naar haar toe en geef ik haar een knuffel.

"E-Eren?" mompelt ze.

"Ja, ik ben het Angel Eyes." fluister ik in haar oor.

Annie begint te huilen, ik veeg de tranen van haar wangen en geef haar dan snel een kus.

"Kun je staan?" vraag ik terwijl ik zelf opsta.

Langzaam probeert ze omhoog te komen, maar valt tevergeefs weer om.

"Kom, ik help je wel." ik buk en til haar op.

Ik draai me om, om weg te lopen maar dan schrik ik.

In de deur opening staan Mikasa, Armin, Levi en nog een paar andere.

"En waar ben jij van plan heen te gaan, cadet Jaeger?" vraagt corporal Levi terwijl hij me boos aankijkt.

"Umh... Ik..." begin ik m'n zin, maar ik kan hem niet afmaken want Mikasa begint te praten.

"Eren!! Hoe kun je? Ik dacht..." maar ook Mikasa kan haar zin niet afmaken, niet omdat iemand door haar heen praat, maar omdat ze huilend op de grond valt.

Armin kijkt me boos aan, maar zegt niks en geeft Mikasa een knuffel.

Ik voel me verraden, maar hun waarschijnlijk ook.

Snel kijk ik om me heen, zou er ergens nog een deur zitten?

Ik heb geluk, achter me zit een deur. Ik heb een kans, één kans, ik mag dit niet verpesten.

"Cadet, ik vraag het nog één keer. Wat ga je doen met de gevangene?" hoor ik corporal Levi vragen, maar ik reageer niet.

"Annie, ik draai me zo om en dan ren ik naar de deur, daarna ga ik proberen naar buiten te komen. Bereid je voor om in een titan te veranderen." fluister ik in Annie's oor.

Levi kijkt me aan. Het is nu of nooit...

3... 2... 1... Snel draai ik me om en ren ik naar de deur, met m'n voet breek ik de deur open en ren ik de trap op.

"Stay strong, Angel Eyes." 

Ik breek nog een deur open, achter me hoor ik voetstappen. Ik moet sneller!!

Ik pak Annie beter vast en begin nog harder te rennen, 3 treden per stap.

Ik breek nog een deur, fel licht schijnt in m'n ogen. Maar ik kan niet stil blijven staan.

Dan zie ik de grote deuren die naar buiten leiden.

"Ben je er klaar voor?" vraag ik Annie terwijl ik naar de deur ren.

"Ik denk het wel." zegt ze, maar ik hoor twijfel in haar stem.

Als ik bij de deur kom zet ik Annie op de grond en pak ik haar hand, dan doe ik snel de deur open en rennen we samen naar buiten. 

Midden op het veld staan we stil, ik kijk in Annie haar mooie blauwe ogen.

"I love you, Angel Eyes." zeg ik en geef haar daarna een kus.

"I love you too." zegt Annie zacht.

Ik pak haar hand en knijp er zacht in. "Het is tijd..."

Ik hoor de rest naar buiten rennen, maar ze zijn te laat.

"EREN NOOOOOO!" hoor ik Armin schreeuwen terwijl Annie en ik onze handen naar onze monden bewegen.

"Het spijt me Armin...." zeg ik.

Een gele bliksemschicht en een luide klap.

Ik kijk naast me en zie Annie in haar titan vorm.

Samen rennen we weg.

  ~• Ergens in het bos - 2 uur later •~  

"Annie, waarom kunnen we niet terug veranderen?" vraag ik geschrokken.

"Ik snap het ook niet. Wat moeten we nu Eren?" vraagt Annie.

"Ik heb geen idee... maar ik denk dat we beter even kunnen rusten." stel ik voor.

"Maar wat als ze komen?" 

"Dan bescherm ik je."

"Dankje Eren, I love you."

"I love you too, Angel eyes." zeg ik.

Opeens zie ik een anker van de 3DMG in de boom naast Annie.

"ANNIE, KIJK UIT!!" roep ik, maar het is al te laat.

Bloed op de bomen, Annie's titan vorm op de grond.

"NEEEEEEEEEE!!" schreeuw ik.

Ik wil gaan bukken om te kijken of Annie nog leeft maar dan voel ik ook ankers in mijn rug.

Iemand snijd mijn nek open en ik voel mezelf uit m'n titan vorm getrokken worden.

Als ik weer op de grond sta kijk ik naar wie me heeft 'gered'.

Hanji.

"Ga snel naar haar toe." zegt ze terwijl ze me met medelijden aan kijkt.

"Dankjewel Hanji." zeg ik.

Snel ren ik naar Annie's titan vorm toe, die al langzaam aan het vergaan is.

"Annie?!" roep ik vragend.

"Eren? Ben jij dat?" hoor ik Annie vragen.

"Ja!!" roep ik terug.

Dan zie ik haar, ze zit vast onder een bot van haar titan vorm.

"Eren, help!" roept Annie als ze me ziet.

Ik probeer het bot van Annie af te duwen, maar dat lukt niet.

"Kom op!" roep ik boos terwijl ik nog een keer probeer het bot te verplaatsen.

Gelukkig lukt het dit keer wel. 

"Gaat het?" vraag ik bezorgt als ik naast Annie ga zitten en haar een knuffel geef.

"Ja.. ik denk het wel." 

"Oke, mooi." zeg ik opgelucht.

Maar dan gebeurd er iets wat ik nooit had kunnen bedenken.

Een zwaard steekt uit Annie's borst, precies op de plek van haar hart.

"Sorry Eren... maar dit was voor je eigen bestwil." zegt Mikasa zacht.

Nu pas zie ik haar, waarom heb ik haar niet horen aankomen.

"ANNIE!!" roep ik, "ANNIE, NEE!!"

"Ik ben blij... dat je er voor me was." ze hoest even, maar gaat dan verder.

"Ik ben blij dat jij niet dacht dat ik een monster was." bloed stroomt langzaam uit haar mond.

"Annie, nee... doe nou niet alsof je dood gaat. Ik ga je redden." zeg ik met tranen in m'n ogen.

"I love you... Eren Jaeger." fluistert ze, en dan wordt ze slap en valt ze in m'n armen.

"I love you too... Angel Eyes..."

  ~• The End •~