The Adventures of Yuri and The magical Triplets

Chapter 2

* Yuri's POV *

Kasalukuyang kumakain ang tatlong batang lalaking kanina pa ako sinusundan.
Hmmft, okay lang naman siguro kung magtanong ako di ba? Para naman di ako matakot sa mga to, malay ko ba kung modus pala ito. At mamaya nanakawan na ako Hahaha. Pero kasi mukhang hindi naman magnanakaw tung tatlong to ee. Napansin ko kasing mga mamahalin ang mga damit nila, nakakasilaw hahaha ! Seriously, feeling ko kumikinang sila tuwing nasisinagan sila ng araw nung nasa labas pa lang kami ng mall. O baka naman namalik-mata lang ako? Haha

Anyway,napagpasyahan kong kausapin sila.

" hello." Panimula ko

"...."

Ay taray ! Nakakaiyak ang sagot, promise !

" hindi ba talaga kayo nagsasalita?" Dagdag ko pa,malay niyo sagutin na ako di'ba?

Hindi pa rin sila sumasagot at diretsu lang sa pagkain pero this time tinignan ako nung nakasalamin at tinignan pabalik yung kinakain nila na para bang sinasabing SHUT UP PLEASE,WE'RE EATING !

" ah... Sabi ko nga,kumain muna kayo hehe". Ako

At yun nga,ipinagpatuloy nila ang pagkain nila. Syempre hinintay ko na rin silang matapos para bongga na ang chikahan.
Ang-gara naman ng mga to kumain. Feeling ko tuloy parang nagpapakain ako ng tatlong prinsipe ^_____^z Nahiya naman daw kasi ako sa way ng paglamon ko kanina hahaha !

Nang matapos sila ay sabay sabay silang tumingin sa akin.

" sooooo... Magtatanong na ba ako?" Ako

Sabay-sabay namang tumango ang tatlo. Wow ha pinag-usapan? Bongga !

" okay, anong mga pangalan niyo? At bakit niyo ba ako sinusundan?" Panimulang tanong ko

" Daehan" sabi nung nakasalamin

"Minguk" yung super chubby ng mukha

"Manse" sabi nung mukhang makulit sa tatlo

Tipid naman sumagot ng mga to.

" ako naman si Yuri, so bakit niyo nga ako sinusundan?" Ako

" Because we need you" daehan

Eeh? Ano daw?

" you need me? Ano yun,parang kikidnapin niyo ko ganun? HAHA " Biro ko sabay hagalpak ng tawa

" -_______-"

Nang mapansin kong seryoso sila ee tumikhim ako. Pahiya ako ee

" ahem, seryoso? At bakit niyo naman ako kailangan?" Ako

" We know that you have the ability para alagaan kaming tatlo. Plus I can sense that you have a good heart." Daehan

Wow, bata pa ba tong kausap ko? Galing sumagot e. Pero ano daw ? Alagaan? Silang tatlo?

0_____0

" what!? Ako? Mag-aalaga ? Sa inyo? At bakit naman aber ? Asan ba mga magulang niyo at palaboy laboy kayo dito?" Ako

" We don't know where they are " minguk sabay pout

Aigoo ! Gwiyeowo !

" ibig sabihin nawawala kayo?" Ako

Ay ! Ano ba yan malamang nawawala sila. Yuri naman

Tumango lang silang tatlo bilang sagot.

" please noona, help us." Minguk na mukhang iiyak na.

" But I can't. Nag-aaral pa kasi ako tsaka baka hindi ko kayo maaalagaan ng mabuti." Ako

*HUK*

Eh? Sino yun?

Tinignan ko silang tatlo at umiiyak na nga si Manse.

" oh my gosh ! Why are you crying?" Ako

" because you don't want us to go with you *huk* " manse

" huhuhu " minguk

" huhuhu" daehan

Hala ! Umiiyak na silang tatlo. What to do !?

" hindi naman sa ganun,pero--"

" WAHHHH ! HUHU! " sila

Hindi ko naituloy ang sinasabi ko dahil bigla na lang silang nag-ngangangawa.

Hala ano ba gagawin ko sa tatlong to. Okay lang naman sigurong tumuloy sila sa condo ko habang hinahanap namin ang magulang nila,tutal mag-isa lang naman ako dun.

" OKAY ! OKAY ! Pumapayag na ako, just stop crying." Ako

" WAAAH-- okay !!" Tatlo

Aba ang-dali kausap ng mga to aa -_____-

" okay,let's go. We're tired noona. "
Sabay na sabi nung tatlo at naglakad papuntang pintuan palabas.

Napatampal naman ako sa noo ko sa nasaksihan sa mga bata.

*sigh*

Sana kayanin kong maging ate muna kahit sandali para sa mga chikiting na to.

Napangiti na lang ako sa naisip. Sa wakas mararanasan ko na rin maging ate ^_____^