My Lovable Girl [Taglish] (Complete)

Chapter 2: I Can Wait

"Sa tingin mo ba natuwa ako sa ginawa mo?", kunot-noong pagkakasabi ko kay Sophie. 

"Tsk! Tsk! Hindi naman tamang basta-basta ka na lang humahalik sa lalaki.. Napakasamang tingnan.. Alam mo ang laki na rin ang nagbago sa'yo simula noong makagraduate tayo noong high school.. Hindi ko akalaing doon mo pipiliing magturo..", biglang pag-iba ko ng topic. 

"Hindi mo ba na-miss ang first love mo Shin?" 

"In some way.. Oo.. Ah.. I know a place where we can talk longer.." 

At pinatakbo ko na ulit ang sasakyan papunta sa bar ng kaibigan ko. 

Pagdating namin sa bar, "Brad.. Bigyan mo siya ng isang Cosmo tapos Scotch yung sa akin with ice..", order ko sa barista. 

"I think wala na akong pwedeng itanong.. You're looking well, isn't it? Except for naging teacher ka na nga and I'm curious if you're still with your boyfriend until now.." 

"Medyo matagal na rin since naghiwalay kami.. Alam niya at alam mo kung bakit?" 

Palibhasa nga kasi malapit ako sa pamilya ni Sophie noong high school pa lang. Kinakarga ko pa yung bunso niyang kapatid na buong akala ko nga ay anak niya noong panahon na iyon. Ang hindi ko alam niloloko lang pala ako ng mga kaklase ko kung kaya't nung naging curious ako tungkol sa bagay na iyon ay ako na mismo ang nagtanong sa magulang niya. Natawa pa nga ang Tatay niya nung makita ang facial expression ko noong mga panahong iyon. Marahil iyon ang isa sa mga naging dahilan kung bakit ayaw ng magulang niya na magkaboyfriend siya ng iba.

"Dumalaw ka daw sa amin sabi ni Tatay at ni Inay.. Pinagtataguan mo daw sila.. Hahaha!", banggit niya. 

"I'll make sometime for that hayaan mo.. Surprise na lang akong darating sa inyo.. So make sure that you're not that busy.. Ok?" 

Halos inabot na kami ng dilim kaya naman napagpasyahan naming umuwi na sa pagkakaalam kong may pasok pa rin siya kinabukasan. Inihatid ko na lamang siya sa harap ng kanilang bahay at tumuloy na ako pauwi.

❤ ❤  ❤

It's almost 8:00 PM when I've reached home. "Ahjussi..", bati sa akin ni Cyrene. 

At iniabot ko ang ice cream na hiningi niyang pasalubong kanina. 

"Wow! Ice cream.. Tenkyu po.. Ahjussi.. Nag-dinner ka na po ba? Ipaghahanda po kita.." 

"Wag na.. Kumain na kami sa labas nung friend ko.. Ikaw ba, naghapunan ka na?" 

"Opo.." 

"Oh siya.. Pasok na tayo.. Then bukas, sisimulan na nating mag-aral ng mga lectures mo.." 

"Pero Ahjussi?" 

"Wala nang pero-pero ha? Basta bukas, magaaral tayo.. Ok?" At tumango na lang si Cyrene pero bakas pa rin sa mukha niya na ayaw pa rin niyang pumasok sa eskwela. Hindi ko pa alam kung bakit.

❤ ❤ ❤  

The next morning, nakita ko na lang na wala na si Cyrene sa kwarto kaya naman bumaba na ako. Sakto at nasa salas siya, nag-self study. Sa tingin ko naman ay matalino siyang bata, kasi halos yung lahat ng mga Math problems sa book niya ay nasagutan niya ng tama. 

Sinubukan ko ngayon siyang tanungin tungkol sa ibang subjects habang nagsasagot ng Math problems. 

"SWOT means?" 

"Strengths, Weaknesses, Opportunities, Threats" 

"Good.. Now give me the meaning of SMART." 

"Specific, Measurable, Attainable, Result-based or Relevant and Time-bound.."