Don't Say You Love Me [EDITING]

2. Adoption

Wala akong naintindihan sa ingles niya. Oh my! Level 56 na yung ingles niya eh.

"I'll get this straight to the point." Umakbay siya sa amin ni Sandy. "I want to adopt you, girls. I want you to be my own girls."

KATAHIMIKAN...

"What do you think, girls?" tanong niya ulit.

Nagkatinginan naman kami ni Lovely. Lumabi siya sa akin na para bang sinasabi na may naintindihan ka? Ako wala eh. Ganun din naman ako. Hirap naman ng ingles spokening oh!

"Ah Tita, excuse ma lang po," sabi ni Alex kaya tumingin kami sa kanya. "Ako nalang po ang magpapaliwanag sa kanila, kung pwede po?"

Tumango-tango naman si Tita Vernia at tumayo na. "Okay, sorry masyado akong excited. Goodnight, girls ha? Matutulog na ako... If you need something, may intercom dyan sa gilid ng kama niyo. Bahala na si Alex na magturo sa inyo kung paano niyo magagamit yan." Bakit naging malungkot ang ngiti ni Tita Vernia?

"Ah, sige po Tita."

"I'm waiting for their answer, Alex." Yun ang huling sinabi ni Tita bago siya lumabas na ng kwarto.

"Alex, p...pwede b...bang h...hinaan a..a..ang e..er..k..kon?" Sabi ko habang nangangatal ang mga labi ko sa sobrang lamig.

Tumango naman siya sabay pindot dun ng kung ano sa erkon. Siniko naman ako ni Sandy kaya tinignan ko siya. "Eklat ka talaga, Lovely. Okay ngang malamig eh~ Pampaputi kaya yan ng balat."

"Weh?"

"Oo, tignan mo mga porenjer. Ang memestisa nila kasi malamig sa bansa nila."

(porenjer=foreigner)

Ay sayang, pampaputi pala yun. Pero kasi nilalamig na ako eh.

"So, let's get started." Bumalik na ulit si Alex sa harapan namin. Sa sobrang tangkad niya, nakaangat talaga ang mga ulo namin sa kanya. "Tatagalugin ko ang sinabi ni Tita Vernia kanina ha?"

Napabuntong-hininga ako. Thank you! Hindi na kami manonosebleeding.

"Ganito kasi yun, pinaimbestigahan kayo ni Tita Vernia. Actually, ako ang nag-imbestiga sa inyo. Sandy at Lovely Macapuno... Nakatira sa Lipa, Batangas... Natuklasan ko na naghiwalay na ang madrasta at ang tatay ni Lovely. May bago na ulit siyang kinakasama. Si Sandy naman, ulilang lubos na. Dahil nga sa kalagayan niyo at dahil na rin sa napakalagayang loob niyo si Tita Vernia sa loob ng isang araw, naging interesado siya sa inyong dalawa... Sa madaling salita, gusto niya kayong i-adopt."

Adopt...

Adopt...

Adopt...

Napakurap ako sabay kamot sa ulo ko. "ANONG ADOPT?" Ano yun, badap?

Ngumiti si Alex. "Gusto niya kayong ampunin. Gusto niyang maging anak kayo ng legal."

Nagkatinginan kami ni Sandy na nanlalaki ang mga mata. Uwaaaaah! AMPON??????

"Pabor naman sa akin yun kasi in-encourage ko naman si Tita na ampunin kayo. Alam niyo bang todo-puri ko sa inyo sa kanya para ampunin kayo?" Lumapit pa siya sa amin sabay gulo sa buhok namin dalawa ni Lovely. "Isipin niyo, pag pumayag kayo na magpa-ampon kay Tita, iiwanan niyo na ang mahirap na buhay niyo. Dito na kayo titira. Kahit anong gustuhin niyo, mabibili niyo. Bukod sa yayaman kayo eh, maswerte pa kayo kay Tita kasi napakabait na nanay yan."

Napanganga nalang kaming dalawa.

"Sana i-consider niyo ang offer namin sa inyo. Once in a lifetime opportunity ito eh. Sana rin ay pagbigyan niyo ang gusto ni Tita kasi may sakit siya." Huminto saglit si Alex sabay buntong-hininga. "Breast cancer... Gusto niya lang sumaya."